آزمایش ویرجین هایپر لوپ همراه دو سرنشین با موفقیت انجام شد

پروژه هایپرلوپ متعلق به ریچارد برانسون پس از سپری کردن ۴۰۰ عدد آزمایش فنی، برای اولین بار موفق شد دو سرنشین خود را به مسافت ۵۰۰ متر در کمترین زمان ممکن جابجا کند؛ این تست موفق، نقطه عطفی برای فناوری خواهد بود و احتمالا برای حمل و نقل انسان و محموله های باری در آینده مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

به گزارش بازار به نقل از «The Verge »، روز یک شنبه اولین مسافرین وارد کپسول ویرجین هایپر لوپ شدند و مسافت ۵۰۰ متری را با موفقیت طی کردند. مسافرین این سفر کوتاه مدت جاش گیگل مدیر ارشد این پروژه و سارا سانچیان یکی دیگر از مدیران هایپر لوپ بودند و جابجایی با سرعت ۱۷۲ کیلومتر برساعت را در نوادا را تجربه کردند.

مسیر انجام این آزمایشات در فاصله ۳۰ متری لاس وگاس قرار دارد و دارای طول ۵۰۰ متری و قطر ۳.۳ متری است؛ بر اساس گفته های جاش گیگل مدیر ارشد این پروژه تا به اکنون ۴۰۰ تست مختلف در این مکان انجام شده است و این اولین آزمایشی است که سرنشینان انسان بر روی هایپر لوپ سوار بوده اند. وی در ادامه خاطر نشان شد، این یک دستاورد مهم برای Virgin Hyperloop است، که در سال ۲۰۱۴ با فرضیه مدیر عامل تسلا و اسپیس ایکس، ایلان ماسک، در مورد یک سیستم حمل و نقل از کپسول های مجهز به نیروی مغناطیسی که از طریق لوله های تقریباً بدون هوا با سرعت حداکثر ۷۶۰ مایل در ساعت حرکت می کنند، به واقعیت تبدیل شد.

هایپر لوپ چیست؟

هایپرلوپ شکل جدیدی از سیستم حمل ونقل زیر زمینی است که توسط چندین کمپانی مشترک طراحی وبه مرحله تولید رسیده است. ایلان ماسک، بنیانگذار شرکت های تسلا و اسپیس ایکس، در راس این طرح قرار دارد. وی در سال ۲۰۱۳ برای اولین بار ایده‌ای را مطرح کرد که با اجرایی شدن آن نه تنها در صنعت حمل و نقل بلکه در روزمرگی‌های انسان امروز، انقلابی عظیم به پا خواهد شد. او این ایده را با عنوان هایپرلوپ معرفی کرد و با اجرای آن سرعت جابه‌جایی بین نقاط جغرافیایی مختلف می‌تواند به شکل چشمگیری افزایش یابد.

هایپرلوپ (Hyperloop) یکی از فناوری‌های نوینی است که با سرعت به سمت عملی شدن به پیش می‌رود. این ایده‌ با استفاده از سیستم لوله‌کشی شده‌ای است که درونشان شرایط خلا ایجاد شده و کپسول‌هایی که مسافران درون آن‌ها قرار گرفته‌اند می‌توانند با سرعت میانگین ۹۶۲ کیلومتر در ساعت حرکت کنند. در حقیقت، کپسول‌های تحت فشار روی اجزای آیرودینامیکی با موتورهای القایی خطی و کمپرسورهای محوری رانده می‌شوند.

عمده ترین هدف پیاده سازی چنین سیستم ارتباطی، کاهش چشمگیر زمان سفرهای بین شهرها است. در مقایسه با سیستم‌های ریلی نیز، استفاده از هایپرلوپ بسیار مقرون به صرفه‌تر به نظر می‌رسد. سیستم های ریلی و قطارها مداوم با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند که هایپرلوپ فاقد آن‌ها خواهد بود، یکی از این مشکلات عمده تاثیرات منفی سرعت باد است که در سیستم هایپر به علت تونل های خلا و Air Compressor وجود ندارد.

منبع انرژی هایپر لوپ چیست؟

هایپرلوپ انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر دریافت می‌کند؛ در واقع برای به حرکت درآوردن کپسول‌ها از نیروی محرکه بادی استفاده می‌شود و شتاب‌دهنده‌های مغناطیسی نیز برای سرعت بخشیدن به آن، در طول دالان تعبیه شده است. دالان‌ها فشار محیطی را تقریبا در حد خلأ کاهش داده و با فراهم کردن محفظه‌ای از هوا در اطراف کپسول‌ها، امنیت آن‌ها را در چنین سرعتی تضمین می‌کنند.

اما در مدل تسلا، هایپر انرژی خود را از دو منبع موتور الکتریکی خطی خارجی و یک موتور القایی گرد (همانند موتور تسلا مدل اس) و صفحات خورشیدی برای تهیه انرژی بیشتر در بیرون لوله ها، تامین می کند.

هایپر لوپ چگونه عمل می کند؟

در مدل آیلان ماسک، هایپر لوپ برروی یک سطح تیوبی قرار می گیرد وبرای حمل و نقل کپسول‌های حاوی مسافرین در داخل لوله‌هایی که در آن شرایط خلأ حکمفرماست تا اصطکاکی سرعتی بالغ بر ۵۰۰کیلومتربر ساعت خواهد داشت. در حقیقت، با این سرعت می‌شود ظرف تنها ۳۵ دقیقه ازلس آنجلس به سانفرانسیسکو مسافرت کرد. هایپر لوپ با استفاده از فشار هوایی که از عقب وسیله وارد و از خروجی‌های پائین آن به بیرون رانده می‌شود حرکت می‌کند.

در حالت کلی، هایپر لوپ شامل یک موتور الکتریکی است که دارای روتور برای عملکرد چرخش ویک استاتور مغناطیسی می باشد. استاتور هایپرلوپ خطی است و روتور به کپسول وصل است و آن را به جلو هدایت می کند، کپسول هایپرلوپ با استفاده از نیروی مغناطیسی شناور و به جلو رانده می شود. در جلوی کپسول تقریبا همه هوای داخل لوله توسط پمپ های خلا ساکشن می شود و نیروی مقاوم هوا به قدری کاهش پیدا می کند که با کمترین مقدار الکتریسیته می توان به سرعت های بسیار بالا حرکت کند.