فاطمه محمدی پور؛ بازار: اهمیت منابع تجدیدپذیر انرژی در سبد انرژی هر کشور به ویژه در زمینه امنیت انرژی و تأثیرات آن بر تغییرات اقلیمی کاملاً مشخص است. در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نیز می توان شاهد تلاش روزافزون برای تولید انرژی های تجدیدپذیر و بهره وری انرژی بود - در واقع اجبار برای تکمیل افزایش تقاضای انرژی تجدیدپذیر به عنوان یک قدرت اقتصادی که به آنها در پیشبرد ابتکارات انرژی پاک از توسعه فناوری تا استقرار گسترده پروژه ها از ابوظبی به ریاض کمک می کند.
سناریوی فعلی
ارتقا انرژی تجدیدپذیر در حال تبدیل شدن به بخشی جدایی ناپذیر بیانیه رسمی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس است. در این کشورها توجه ویژه ای به توسعه و استقرار انرژی خورشیدی برای کاربردهای مختلف داده شده است. شرکت مصدار ابوظبی نمونه بارز تعهد دولت در قبال پرداختن به مسائل انرژی پایدار از طریق آموزش، تحقیق و توسعه، سرمایه گذاری و تجاری سازی فناوری های انرژی تجدیدپذیر است. این شرکت نه تنها بعنوان قطب توسعه و نوآوری انرژی های تجدیدپذیر ظهور کرده بلکه به عنوان یک کاتالیزور برای بسیاری از شرکت های دیگر جهت مقابله با این چالش عمل می کند.
با تحولات مداوم در حوزه انرژی پاک در منطقه خاورمیانه و شمال افریقا، اشتهای رو به رشد برای ایجاد بازار انرژی پاک و پرداختن به موضوعات انرژی پایدار داخلی که ناشی از پیچیدگی افزایش تقاضای انرژی و سوخت های هیدروکربنی یارانه ای است، به وضوح قابل مشاهده است.
عربستان سعودی همچنین در حال سرمایه گذاری های کلان برای توسعه صنعت خورشیدی خود است – صنعتی که می تواند یک سوم تقاضای برق عربستان را تا سال ۲۰۳۲ تأمین کند. کشورهای دیگر مانند امارات، قطر، عمان و کویت نیز در تلاشند اقدامات مشابه را انجام دهند.
تسریع در رشد انرژی تجدیدپذیر
با این حال، ابتکارات انرژی های تجدیدپذیر تقریبا پروژه های تحت هدایت دولت هستند. استفاده از درآمد هیدروکربن ها برای هدفی عالی هیچ اشکالی ندارد اما تا زمانی که سیاست های قوی و چارچوب های نظارتی اعمال نشود، این بخش ممکن است اقدامات قابل قبولی را از طرف بازیگران و سرمایه گذاران بخش خصوصی مشاهده نکند.
مجموعه موجود این ابزارها یا هنوز ضعیف هستند و یا وجود ندارند و بنابراین نمی توانند راحتی بیشتری را برای فعالان بازار فراهم کنند. این وضعیت ممکن است به نوبه خود ظرفیت و انعطاف پذیری جهت کاهش ردپای کربن را در زمان های بعدی محدود کند، همانطور که دولتها به تنهایی نمی توانند پروژه ها را در همه جا تنظیم کنند و دولتها فقط می توانند روند تولید انرژی تجدیدپذیر را نشان داده و تسهیل کنند.
بنابراین زمان آن فرا رسیده اصلاحاتی انجام شود تا زمینه برای استقرار موفقیت آمیز انرژی های تجدیدپذیر در همه حوزه ها فراهم شود. برخی از ابتکاراتی که باید معرفی یا تقویت شوند عبارتند از:
- اتخاذ سیاست های قابل قبول جهت تولید انرژی های تجدیدپذیر متصل به شبکه که باید مسائل مربوط به اتصال بین انرژی های تجدیدپذیر و تأسیسات، مشوق ها، تسهیلات و تصفیه زمین، آب و محیط را پوشش دهد.
- مقررات نظارتی مربوط به - تعیین حداقل تعهد خرید انرژی تجدیدپذیر، اصول تعیین تعرفه برای فن آوری های مختلف، مقررات مربوط به تجارت انرژی های تجدیدپذیر، بهره برداری از نیروگاهها و ....
- ایجاد بازار جانبی برای پاسخگویی موثر به چالشهای مدیریت شبکه که ناشی از برق متناوب مانند خورشید و باد، اندازه گیری و حسابداری انرژی، حفاظت، کد اتصال، ایمنی و غیره است.
برای ایجاد تقاضا و ایجاد یک بازار پر رونق، همه ذینفعان نیاز به تلاش های مشترک جهت بررسی موضوعات مختلف مربوط به سیاست، فنی، نظارتی و سازوکارهای نهادی از منظر وسیع تر دارند. در غیاب یک چارچوب قوی،حتی رویایی ترین و بلند پروازانه ترین پروژه جهان که سایتهای تولید انرژی تجدیدپذیر در خاورمیانه و شمال افریقا را به کانال انرژی خورشیدی و بادی در مناطقی از اروپا متصل می کند، ممکن است با موانعی روبرو شود. این امر همچنین ضرورت هماهنگی در رویکرد همه کشورهای شرکت کننده را تا حد ممکن بیان می کند.
در پایان باید متذکر شد نادیده گرفتن مزایای انرژی های تجدیدپذیر اعم از مزایای اجتماعی ، اقتصادی، زیست محیطی، محلی یا جهانی دشوار است. بیانیه رسمی دولتها گام های اساسی برای تسریع در تصویب منابع انرژی پاک از جمله ظرفیت و اندازه کوچکتر - جایی که پتانسیل قابل توجهی وجود دارد- است.
نظر شما