علیرضا محمدیان؛ بازار: گردشگری منبع درآمدزایی و توسعه اقتصادی است. این نکته‌ای است که کمتر کسی به آن شک دارد اما در اشاعه و ترویج گردشگری تنها پروژه‌ها و طرح‌ها نیستند که اهمیت دارند بلکه باید زیرساخت‌های دیگر را هم برای گردشگران مهیا کرد.
سؤالی که همواره دوست دارم از مسئولان استان سمنان بپرسم این است که مگر گردشگران مثلاً از اروپا و یا جاهای دیگر دنیا به استان سمنان می‌آیند که در بهترین هتل بخوابند؟ یا می‌آیند که بهترین مناظر را ببینند و بافرهنگ و غذاهای ما آشنا شوند؟ آیا گردشگر مثلاً ایتالیایی هزاران کیلومتر مسافرت می‌کند که در مهدی‌شهر پیتزا بخورد یا ترجیه می‌دهد به یک مکان تاریخی و تفریحی رفته و از غذای محلی روستائیان امتحان کند؟ تجربه‌ای که حاضر است برای آن میلیون‌ها تومان هزینه کند.
موضوع قابل‌بحث این است که برای گردشگری نیاز به ساخت هتل وجود دارد اما فقط برای گردشگر ایرانی که تفریح را نشستن در لابی هتل می‌داند نه گردشگری که قدر لحظه‌لحظه سفر خود را دانسته و فقط می‌خواهد در دل طبیعت و فرهنگ مکان موردنظرش غرق شود. از غذاهایشان بخورد، طعم زندگی در روستاهایشان را احساس کند و ده‌ها مورد دیگر.
من سابقه سه سفر با توریست‌های خارجی به‌عنوان راهنما را داشته‌ام و به شما می‌گویم هیچ گردشگر خارجی برای هتل به استان سمنان نمی‌آید که مسئولان ما سعی دارند بهترین هتل‌ها را با میلیاردها تومان هزینه بسازند. گردشگران خارجی عاشق خوابیدن زیر سقف آسمان روستاها ما هستند از دیدن کرسی شگفت‌زده می‌شوند برای یک روز خوابیدن در خانه روستایی صدها دلار پول می‌دهند برای بوی چوب سوخته حاضرند همه کار کنند چراکه در زندگی روزمره‌شان این‌ها را انجام نمی‌دهند اما چرا مسئولان استان سمنان فکر می‌کنند که گردشگر خارجی می‌آید که در لابی هتل شیک و مدرنی بنشیند قهوه بخورد و مجله خارجی بخواند!
گردشگرانی که به ایران می‌آیند شیفته فرهنگ و سبک زندگی هستند نه هتل و اقامتگاه، آن‌ها می‌خواهند تا زانوی در گل فرو بروند و قاه‌قاه بخندند، چرا این مسائل توسط مسئولان استان سمنان درک نمی‌شود؟ من هم نمی‌دانم. مانده‌ام چرا میلیاردها تومان هزینه هتل می‌شود اما با ۲۰ دلار یک تاکسی کرایه نمی‌شود تا گردشگر خارجی به میان ایل سنگسر سر برود تا شب در کوه و کمر بدود تا لذا خواب زیر کرسی را تجربه کند؟ کدام‌یک بهتر است؟ تجربه زندگی اروپایی برای اروپایی؟ یا تجربه زندگی ایرانی برای یک اروپایی؟
سؤال شگفت‌آورتر اینکه گردشگری که از اروپا می‌آید و حق انتخاب دارد که در دوبی اقامت کند یا ایران چطور مسئولان استان سمنان فکر می‌کنند می‌توانند هتلی بهتر ازآنچه در دوبی وجود دارد، بسازند؟! خوب اگر قرار باشد گردشگر به هتل سفر کند که دوبی را برمی‌گزیند نه مهدی‌شهر، بیارجمند و بسطام!
گردشگری استان سمنان از نگاه مسموم مدیران استانی ضربه می‌خورد مدیرانی که هنوز نمی‌دانند گردشگر چه می‌خواهد البته نباید خیلی به آن‌ها هم ایراد گرفت چراکه گردشگر ایرانی واقعاً از آن‌ها هتل لوکس می‌خواهد! شاید باید چشم‌هایمان را بشوییم و جور دیگری بنگریم.
در جریان سفر رئیس‌جمهور به استان سمنان شاهد بودیم که چندین طرح گردشگری پیشنهاد شد طرح‌هایی ازجمله هتل هوشمند و ... اما جالب است کسی اصلاً درباره اینکه چه کنیم تا گردشگران داشته‌هایمان را بهتر ببینند بحثی نکرد ما حتی شاهد نبودیم کسی بگوید برای برند سازی صنایع‌دستی استان سمنان چه اقداماتی می‌توان انجام داد؟ این نشان از بخشی نگری مسئولان ما در استان سمنان است گویی فقط جذب گردشگر برایشان مهم است اینکه این گردشگر برای استان چه ارمغان اقتصادی داشته باشد اصلاً مهم نیست.
این نگاه باعث می‌شود تا درک اشتباهی از گردشگری و گردشگر پذیری در استان سمنان شکل بگیرد. برای مثال بومگردی در روستاهایی که اصلاً امنیت ندارند بالاخره خدایی تاکرده دردسر می‌شود و آن روز است که همین مسئولان استان سمنان یکی پس از دیگری باز زیر بار پاسخگویی شانه خالی خواهند کرد. کسانی که بی‌مهابا فقط به جذب گردشگر و آمار آن اکتفا می‌کنند و نه به زیرساخت‌های فرهنگی و گردشگری و همچنین میزبانی؛
نظر شما