به گزارش بازار به نقل از بازار سرمایه ایران، الهه ظفری، کارشناس ارشد سرمایه گذاری شرکت تامین سرمایه بانک ملت گفت: صندوق های سرمایه گذاری خصوصی، از جدیدترین ابزارهایی است که در حال حاضر در مرحله معرفی به بازارسرمایه کشور قرار دارد.
وی افزود: نظام بانکی ایران به دلیل نوع ساختار یافتگی خاص خود و کنترل ریسک حدی، معمولا در هدایت نقدینگی به بخش های مولد اقتصاد کارا عمل نمی کند. در نتیجه نقدینگی موجود در جامعه به طور مرتب در حال افزایش است و هدایت نشده باقی می ماند؛ این در حالی است که مشکل تامین مالی کسب و کارها در کشور همیشه به قوت خود باقی مانده است.
ظفری با اشاره به اینکه در کشورهای توسعه یافته با طراحی ابزارهای گوناگونی در بستر بازارسرمایه سعی در برآورده کردن نیاز تامین مالی بنگاه ها می شود و در عین حال سلیقه سرمایه گذاران متفاوت را پوشش می دهد، خاطرنشان کرد: نام آشناترین سرمایه گذاری خصوصی که در مرحله ابتدایی طرح ها انجام می پذیرد و ریسک بسیار بالایی متحمل می شود، سرمایه گذاری های جسورانه یا خطرپذیر (vc) هستند.
ظفری توضیح داد: گاهی سرمایه گذاران تمایل دارند در شرکت هایی سرمایه گذاری کنند که از مرحله طرح اولیه (seed) فاصله گرفته و به مراحل بالاتری رسیده اند یا حتی شرکت هایی که آماده عرضه اولیه در بورس هستند و ابر ریسک های کسب و کار را پشت سرگذاشته اند یا شرکت های رشد یافته ای که به واسطه درگیری با بحران های مالی یا ساختاری رشد و توسعه آنها متوقف شده است. این دسته بندی از آن جهت با اهمیت است که در بخش سرمایه گذاری خصوصی ورود به هریک از انواع مراحل عمر این نوع شرکت ها تعریف و استراتژی متفاوتی می طلبد.
این کارشناس ارشد سرمایه گذاری در تعریف صندوق های سرمایه گذاری خصوصی گفت: این صندوق ها در واقع نقدینگی جذب شده خود را در کسب و کارهای خصوصی کوچک و متوسط که از مراحل اولیه عبور کرده و پتانسیل های بسیاری برای رشد و توسعه دارند یا شرکت هایی که با مشکلات زیادی درگیر هستند و با بهبود مدیریت ارتقا پیدا می کنند (اما در هر دو مورد قابلیت عرضه در بورس را ندارند)، سرمایه گذاری کرده به رشد و توسعه آنها کمک می کنند؛ تا مرحله عرضه اولیه این شرکت ها پیش رفته و با عرضه آن به دیگر سهامداران با کسب بازدهی از آنها خارج می شوند.
وی افزود: همچنین شرکت های سرمایه گذاری خصوصی به واسطه دانش و تجربه کافی و تخصص در اجرای استراتژی های سرمایه گذاری خطرپذیر، رشدی یا تملک دارایی ها، منابع مالی را به واسطه صندوق های سرمایه گذاری خصوصی که تشکیل می دهند، از سهامداران جذب کرده و اقدام به انتخاب و سرمایه گذاری در کسب و کارهای نوپا و کوچک می کنند.
ظفری اظهار داشت: مدیر سرمایه گذاری با همراهی تیم مشاوره ای خود شرکت هایی با چشم انداز روشن را جستجو و در آن سرمایه گذاری می کنند. همچنین طی مدت سرمایه گذاری (معمولا حداکثر ۱۰ سال) به شرکت های انتخاب شده، مشاوره می دهند تا با کمک آنها به رشد و توسعه دست پیدا کنند. در نهایت، زمانی که شرکت ها آماده عرضه اولیه در بورس می شوند، معمولا به طور کامل آنها را واگذار کرده و از آن خارج می شوند.
نظر شما