چشمان ایران تیزتر شد؛ آزمایش ۳ ماهوارۀ جدید ضریب امنیت کشور را بالاتر می‌برد

به گزارش بازار، امروز سه ماهواره بومی با مأموریت‌های سنجشی و کاربردی که هر یک نماینده بخشی متفاوت از زیست‌بوم فضایی کشور هستند روانه فضا می‌شوند.

ماهواره‌های «ظفر-۲»، «پایا» و نمونه ارتقایافته «کوثر» پس از طی مراحل نهایی آماده‌سازی، در محفظه ماهواره‌بر سایوز روسیه قرار گرفته‌اند و طبق برنامه، از پایگاه فضایی وستوچنی روسیه وارد مدار پایین زمین (LEO) خواهند شد.

ماهواره پایا را می‌توان مهم‌ترین ماهواره پرتابی ایران دانست. این ماهواره با دو سنجنده تصویربرداری در طیف سیاه‌وسفید و رنگی، امکان ثبت تصاویر با دقت پایه ۵ متر را دارد. اما آنچه پایا را متمایز می‌کند، استفاده از الگوریتم‌های پردازشی مبتنی بر «هوش مصنوعی» است که دقت نهایی تصاویر را به حدود «۳ متر» می‌رساند؛ سطحی از دقت که برای نخستین‌بار در یک ماهواره بومی ایرانی محقق شده است.

ماهواره «ظفر-۲» یکی از پروژه‌های سنجشی ایران است که در دانشگاه علم و صنعت طراحی و ساخته شده و قرار است همراه با دو هم‌سفر ایرانی خود وارد مدار پایین زمین شود. این ماهواره چهارمین محصول فضایی این دانشگاه محسوب می‌شود و ادامه‌دهنده برنامه ماهواره‌های دانشگاهی ایران است.

ظفر-۲ یک ماهواره سنجشی با مأموریت اصلی تصویربرداری از سطح زمین و پایش منابع طبیعی است. این ماهواره به محموله تصویربرداری چندطیفی رنگی مجهز شده و توان ثبت تصاویر با تفکیک مکانی ۱۶ متر را دارد. داده‌های حاصل از این ماهواره می‌تواند در تهیه و به‌روزرسانی نقشه‌های کاربری اراضی، پایش توسعه شهری، نظارت بر پهنه‌های کشاورزی و جنگلی و بررسی تغییرات منابع آبی مورداستفاده قرار گیرد.

نمونه ارتقایافته ماهواره کوثر، نتیجه جمع‌بندی تجربه‌های پیشین دو ماهواره «کوثر-۱» و «هدهد-۱» است. درحالی‌که یکی از این دو مأموریت سنجشی و دیگری مأموریت اینترنت اشیا را دنبال می‌کرد، نسخه جدید تلاش کرده این دو کارکرد را در یک پلتفرم واحد تجمیع کند.

هدف اصلی این ماهواره، کمک به کشاورزی دقیق و هوشمندسازی مزارع است؛ به‌ویژه در مناطقی که به دلیل فاصله از زیرساخت‌های مخابرات زمینی، دسترسی مناسبی به ارتباطات ندارند.
پرتاب ماهواره‌های ایرانی به فضا از دو جهت برای آمریکا و رژیم صهیونی نگرانی ایجاد کرده است:

۱. قابلیت‌هایی که آمریکایی‌ها معتقدند این ماهواره‌ها می‌توانند در اختیار ایران بگذارند از جمله تصویربرداری دقیق، ارتباطات امن و امکان ردیابی تحرکات.

۲. نزدیکی عملیاتی و راهبردی ایران به روسیه هم برای این دو محور نگران‌کننده است. پرتاب سه ماهواره ایرانی به طور کامل یک اقدام داخلی نیست.

این پرتاب قرار است از یک پایگاه فضایی روسیه و با یک موشک روسی به فضا انجام شود، درست در مقطعی که تنش میان مسکو و غرب در بالاترین سطح قرار دارد. در این پرتاب، از پرتابگر سایوز استفاده می‌شود؛ «حامل» باسابقه‌ای که به‌عنوان یکی از مطمئن‌ترین پرتابگرهای عملیاتی جهان شناخته می‌شود و انتخاب آن، ریسک فنی مأموریت را کاهش می‌دهد. طبق برنامه اعلام‌شده، پرتاب این سه ماهواره قرار است ساعت ۴۸: ۱۶ روز یکشنبه انجام شود.