به گزارش بازار به نقل از گاردین، در آمریکا یک تناقض عمیق در سیاستگذاری سلامت شکل گرفته است. از ژانویه، میلیونها آمریکایی ممکن است بهدلیل افزایش شدید حق بیمهها، پوشش درمانی خود را از دست بدهند؛ آن هم بعد از تصمیم دولت ترامپ برای حذف یارانههای فدرالی که حدود ۲۰ میلیون نفر از طریق بازار اوباماکر با آن بیمه میشدند. همزمان، جمهوریخواهان کنگره برای تأمین هزینه کاهش مالیاتها، با کاهش بیش از ۸۵۰ میلیارد دلار از بودجه دهساله Medicaid و CHIP موافقت کردهاند؛ تصمیمی که طبق قواعد بودجهای آمریکا، ۵۰۰ میلیارد دلار از بودجه Medicare را هم در معرض خطر قرار میدهد.
در نقطهای کاملاً جدا از این بحران، ثروتمندان آمریکا میلیاردها دلار صرف پروژههایی برای افزایش طول عمر کردهاند. طبق گزارش والاستریت ژورنال، طی ۲۵ سال گذشته ۱۲.۵ میلیارد دلار به استارتاپهای حوزه «طول عمر» تزریق شده است. سم آلتمن ۱۸۰ میلیون دلار در Retro Biosciences سرمایهگذاری کرده، اریک اشمیت و وینود خسلا صدها میلیون دلار وارد NewLimit کردهاند و مارک زاکربرگ تمرکز بنیاد خیریهاش را روی ترکیب زیستشناسی و هوش مصنوعی برای «درمان همه بیماریها» گذاشته است.
این اولویتها در حالی دنبال میشوند که وضعیت سلامت آمریکاییها رو به افول است. امید به زندگی در آمریکا در سال ۲۰۲۳ کمتر از سال ۲۰۱۰ بوده و از کشورهای اتحادیه اروپا، ژاپن و کانادا پایینتر آمده است. امید به زندگی در آمریکا حتی از کشورهایی مثل آلبانی، جمهوری چک، شیلی و پاناما کمتر است و چهار سال کمتر از پورتوریکو است. این در حالی است که آمریکا بیشترین هزینه درمانی جهان را دارد؛ هزینهای که عمدتاً ناشی از یک سیستم درمانی خصوصی، سودمحور و بسیار گران است.
مرگومیر بالای آمریکا نتیجه کمبود منابع یا فناوری نیست، بلکه نتیجه انتخابهای سیاسی است. شکاف امید به زندگی میان فقیر و غنی در آمریکا بسیار شدید است: طبق یک پژوهش، ثروتمندترین ۱ درصد مردان ۱۴.۶ سال و زنان ۱۰.۱ سال بیشتر از فقیرترین ۱ درصد عمر میکنند.
بخش عمده مرگومیرهای بالا—از مرگ نوزادان و اوردوز فنتانیل تا خودکشی—ریشه در فقر و محرومیت دارد. با این حال، سیاستگذاران بهجای ترمیم قرارداد اجتماعی و دسترسی عمومی به بیمه و خدمات پایه، منابع را از فقرا میگیرند و همزمان فضا را برای سرمایهگذاری ثروتمندان روی «جوانسازی سلولها» باز میگذارند.
نظر شما