به گزارش بازار، در ادامه بخش مربوط به ایران و خاورمیانه رو منتشر میکنم که بسیار اهمیت داره!
خاورمیانه: تغییر بار مسئولیت، ایجاد صلح
حداقل برای نیم قرن، سیاست خارجی آمریکا خاورمیانه را بالاتر از سایر مناطق در اولویت قرار داده است. دلایل آن واضح است: خاورمیانه برای دههها مهمترین تأمینکننده انرژی جهان، صحنه اصلی رقابت ابرقدرتها و مملو از درگیریهایی بود که تهدیدی برای سرایت به جهان گستردهتر و حتی سواحل خودمان بود.
امروز، حداقل دو مورد از آن پویاییها دیگر پابرجا نیستند. منابع انرژی به شدت متنوع شدهاند و ایالات متحده بار دیگر به صادرکننده خالص انرژی تبدیل شده است. رقابت ابرقدرتها جای خود را به رقابت قدرتهای بزرگ داده است، که در آن ایالات متحده رشکبرانگیزترین موقعیت را حفظ کرده است، که با احیای موفقیتآمیز اتحادهای ما در خلیج فارس، با سایر شرکای عرب و با اسرائیل توسط رئیسجمهور ترامپ تقویت شده است.
منازعه همچنان دردسرسازترین داینامیک خاورمیانه است، اما امروزه این مشکل کمتر از آن چیزی است که تیترها ممکن است به ذهن خطور کنند. #ایران - نیروی اصلی بیثباتکننده منطقه - از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و عملیات «چکش نیمهشب» رئیسجمهور ترامپ در ژوئن ۲۰۲۵ که برنامه هستهای #ایران را به طور قابل توجهی تضعیف کرد، به شدت تضعیف شده است.
درگیری اسرائیل و فلسطین همچنان دشوار است، اما به لطف آتشبس و آزادی گروگانهایی که رئیسجمهور ترامپ تسهیل کرد، پیشرفتی به سوی صلحی دائمیتر حاصل شده است. حامیان اصلی حماس تضعیف شدهاند یا از آن فاصله گرفتهاند. سوریه همچنان یک مشکل بالقوه است، اما با حمایت آمریکا، اعراب، اسرائیل و ترکیه، میتواند جایگاه شایسته خود را به عنوان یک بازیگر مهم و مثبت در منطقه تثبیت و بازیابی کند.
شرکای خاورمیانهای تعهد خود را به مبارزه با رادیکالیسم نشان میدهند، روندی که سیاست آمریکا باید همچنان آن را تشویق کند. اما انجام این کار مستلزم کنار گذاشتن آزمایش اشتباه آمریکا با زورگویی به این کشورها - به ویژه پادشاهیهای خلیج فارس - برای کنار گذاشتن سنتها و اشکال تاریخی حکومت خود است. ما باید اصلاحات را در هر زمان و مکانی که به صورت ارگانیک ظهور میکند، تشویق و تحسین کنیم، بدون اینکه سعی کنیم آن را از بیرون تحمیل کنیم. کلید روابط موفق با خاورمیانه، پذیرش منطقه، رهبران آن و ملتهایش به همان شکلی که هستند، در عین همکاری در زمینههای منافع مشترک است.
آمریکا همیشه منافع اصلی خود را در تضمین این روند خواهد داشت که منابع انرژی خلیج فارس به دست دشمن نیفتد، تنگه هرمز باز بماند، دریای سرخ قابل کشتیرانی باقی بماند، منطقه به محل پرورش یا صادرکننده تروریسم علیه منافع آمریکا یا سرزمین آمریکا تبدیل نشود و اسرائیل امن بماند. ما میتوانیم و باید با این تهدید از نظر ایدئولوژیکی و نظامی مقابله کنیم آنهم بدون دههها جنگ بیثمر «ملتسازی». ما همچنین علاقه آشکاری به گسترش توافقنامههای ابراهیم به کشورهای بیشتر در منطقه و سایر کشورهای جهان اسلام داریم.
اما روزهایی که خاورمیانه چه در برنامهریزی بلندمدت و چه در اجرای روزانه، بر سیاست خارجی آمریکا تسلط داشت، خوشبختانه به پایان رسیده است - نه به این دلیل که خاورمیانه دیگر اهمیتی ندارد، بلکه به این دلیل که دیگر عامل تحریککننده دائمی و منبع بالقوه فاجعه قریبالوقوع، که زمانی بود، نیست. این منطقه به عنوان مکانی برای مشارکت، دوستی و سرمایهگذاری در حال ظهور است - روندی که باید مورد استقبال و تشویق قرار گیرد. در واقع، توانایی رئیسجمهور ترامپ در متحد کردن جهان عرب در شرم الشیخ برای دستیابی به صلح و عادیسازی روابط، به ایالات متحده اجازه میدهد تا سرانجام منافع آمریکا را در اولویت قرار دهد.
نظر شما