امید محمدی؛ بازار گروه خودرو: تهران در سال های اخیر روزهای آلوده را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشته و بخش بزرگی از این بحران، به سهم بالای موتورسیکلت ها در انتشار آلاینده ها باز می گردد. این در حالی است که نقش خودروها و صنایع مختلف بارها بررسی شده، اما سهم موتورسیکلت ها به عنوان منابع متحرک به ویژه نمونه های تولید داخل کمتر مورد نقد جدی و رسانه ها قرار گرفته است. همزمان با افزایش مصرف سوخت، افزایش تردد موتورسیکلت ها و کاهش کیفیت نگهداری، موضوع استانداردهای آلایندگی در حوزه موتورسیکلت به یک مطالبه تبدیل شده است؛ در این مطالبه که نام شرکت های سازنده، از جمله نیروموتور، در مرکز توجه قرار می دهد.
چرا موتورسیکلت ها مسئله اصلی هستند؟
کارشناسان محیط زیست بارها تاکید کردند که یک موتورسیکلت کاربراتوری می تواند تا ۱۰ برابر یک خودرو سواری آلاینده منتشر کند. حتی موتورسیکلت های انژکتوری نیز در صورت افت کیفیت قطعات، تنظیم نامناسب موتور یا خدمات پس از فروش ضعیف، به‌سرعت منبع تولید CO، HC و NOx می شوند؛ آلاینده هایی که تنفس مردم تهران را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار می دهد.
در شرایطی که استانداردهای آلایندگی براساس گزارش های ارزیابی های کیفی صنعت خودرو از یورو ۱ به یورو ۵ رسیده، انتظار می رود کیفیت تولید و خدمات، با این مسیر همگام شده باشد. اما بررسی عملکرد برخی تولیدکنندگان شناخته شده نشان می دهد این همسویی همچنان محل تردید است.
اگر چه «نیروموتور» در ساختار خدمات پس از فروش فعال است، اما فاصله با رضایت واقعی مشتری همچنان وجود دارد. دو ستاره کیفیت در حوزه خدمات، آن هم برای محصولاتی که مستقیما با آلایندگی شهر مرتبط هستند، نمی تواند پاسخ گوی وضعیت تهران امروز باشد
آمارهایی که سوالات جدید ایجاد می کند
براساس اطلاعات اختصاصی رسانه «بازار» از گزارش ارزیابی کیفی صنعت خودرو تهیه و تنظیم ۱۴۰۴، شرکت «نیروموتور» طی سال ۱۴۰۳ مطابق ارزیابی ها ۹ شکایت مختومه ثبت کرده است، ۵ شکایت مرتبط با مسائل تعهدات بوده است، ۴ شکایت مربوط به رفع عیوب محصولات و یک مورد خسارت پرداخت شده در کارنامه شرکت وجود دارد. با این حال، رتبه سوم خدمات پس از فروش را کسب کرده، اما سطح خدمات پس از فروش، تنها دو ستاره دریافت کرده است.
این آمار نشان می دهد که اگر چه «نیروموتور» در ساختار خدمات پس از فروش فعال است، اما فاصله با رضایت واقعی مشتری همچنان وجود دارد. دو ستاره کیفیت در حوزه خدمات، آن هم برای محصولاتی که مستقیما با آلایندگی شهر مرتبط هستند، نمی تواند پاسخ گوی وضعیت تهران امروز باشد.
از استاندارد روی کاغذ تا آلایندگی در خیابان
نکته مهم این است که کیفیت خدمات و میزان شکایات تنها اعداد داخل گزارش نیستند؛ هر یک از این داده ها، به طور مستقیم با میزان آلایندگی واقعی یک موتورسیکلت در خیابان ارتباط دارند. موتورسیکلتی که به دلیل نقص فنی، کیفیت نامناسب قطعه یا سرویس ناکامل از تنظیم خارج شود، در هر کیلومتر چندین برابر حالت استاندارد آلاینده منتشر می کند.
بنابراین زمانی که گزارش ها از شکایت های متعدد و ضعف در برخی بخش های خدمات پس از فروش خبر می دهند، معنای آن در سطح شهری روشن است؛ در واقع، هر شکایت مختومه می تواند نماد یک موتور پرآلاینده باشد که پیش از رفع مشکل در سطح شهر تردد کرده است.
اگر استانداردهای آلایندگی در سطح تولید رعایت شود، اما خدمات پس از فروش نتواند کیفیت عملکرد موتور را حفظ کند، نتیجه آن تفاوتی با موتورهای خارج از استاندارد نخواهد داشت
استاندارد یورو در کشور؛ اجرا یا تظاهر؟
تصویر رسمی روند اجرای استانداردهای یورو در ایران نشان می دهد که کشور از سال ۷۸ تا امروز، پله پله به سمت استانداردهای سختگیرانه تر حرکت کرده است. اما پرسش اصلی این است که آیا این استانداردها در عمل نیز رعایت می شوند؟
اگر استانداردهای آلایندگی در سطح تولید رعایت شود، اما خدمات پس از فروش نتواند کیفیت عملکرد موتور را حفظ کند، نتیجه آن تفاوتی با موتورهای خارج از استاندارد نخواهد داشت. این دقیقا جایی است که عملکرد شرکت ها باید با حساسیت بیشتری بررسی شود. در چنین شرایطی، پرونده کیفی نیروموتور نشان می دهد که مسیر طی شده هنوز با هدف نهایی فاصله دارد.
نیروموتور؛ یک برند مطرح اما گرفتار چالش های تکراری
نیروموتور از تولیدکنندگان قدیمی بازار ایران است و طی سال های گذشته توانسته سهم قابل توجهی از بازار را به خود اختصاص دهد. این شرکت در برخی حوزه ها پیشرفت هایی داشته اما اکوسیستم کیفیت محصول، خدمات پس از فروش، رضایت مشتری و آلودگی زیست محیطی مجموعه به هم پیوسته است که ضعف هر بخش، اثر مستقیم بر بخش دیگر می گذارد. مشکلات در تعهدات، خرابی های تکرار شونده، رفع عیوب ناقص یا زمان بر، نارضایتی برخی مشتریان و کیفیت پایین برخی سرویس ها همگی عواملی هستند که در نهایت، خروجی آن در سطح شهر محسوس است؛ موتورسیکلتی که به جای حرکت استاندارد، با آلایندگی بالا در خیابان تردد می کند.
هزینه آلودگی را چه کسی می پردازد؟
تهران هر ساله ده ها روز در وضعیت «ناسالم» و «بسیار ناسالم» قرار می گیرد. ذرات معلق، منوکسیدکربن و ترکیبات هیدروکربنی حاصل از موتورسیکلت ها، مستقیما سلامت شهروندان را تهدید می کند. هزینه آلودگی را نه کارخانه ها، نه نمایندگی ها؛ بلکه مردم می پردازند. از سوی دیگر، وقتی کیفیت تولید یا خدمات پس از فروش در تراز مطلوب نیست، بخشی از این آلودگی دقیقا از همان نقطه ضعف نشات می گیرد. تولیدکننده که محصولش به دلایل مختلف از تنظیم خارج می شود یا دیر و نادرست سرویس می گیرد، در حقیقت سهمی در آلودگی هوای تهران دارد، سهمی که کمتر درباره آن صحبت شده است. نیروموتور به عنوان یک برند قدیمی، اکنون در موقعیتی است که نقش و مسئولیتش بیشتر از گذشته دیده می شود. آمار شکایات و ستاره های کم تعداد کیفی، تصویر نگران کننده از مسیر فعلی ارائه می دهد.
نظر شما