به گزارش بازار به نقل از اخبار سوریه؛ وزیر امور خارجه و رئیس دستگاه اطلاعاتی جولانی که به چین رفتهاند با هیاتی چینی ملاقات کردهاند که طرف چینی چهره دو نفر را به این شکل مات کرده است. از همان ابتدای جنگ جهانی علیه سوریه و جمعآوری تروریستهای چندملیتی از سراسر جهان با محوریت موساد، سیا، میت، MI6T و دستگاههای اطلاعاتی عربی، دهها هزار تروریست ترکتبار از کشورهای مختلف راهی سوریه شدند که در میان آنها هزاران تروریست اویغور که از ترکستان چین آمده بودند، نقش برجسته و مهمی را در داعش و القاعده بازی میکردند.
طرف چینی در دوران اسد یک همکاری امنیتی با سازمان اطلاعات سوریه داشت که طی آن تعدادی از تروریستهای اویغور چینی را که در طول نبردهای مختلف دستگیر میشدند، مورد بازجویی قرار میداد. رهبران اویغورها در ترکیه حضور داشتند و در یک همکاری نزدیک میان سازمان امنیت ترکیه و سازمان جاسوسی انگلیس پس از جذب، تحت آموزش قرار گرفته و برای جنگ راهی سوریه میشدند.
حمایت ترکیه از تروریستهای اویغور که فعالیتهای گستردهای هم علیه امنیت ملی چین داشتند باعث شده بود تا هیچ وقت همکای میان پکن و آنکارا به مرحله راهبردی نرسد، چرا که طرف چینی نه تنها مدارک و مستندات، بلکه افراد زندهای در اختیار داشت که نقش ترکیه در اقدامات ضدامنیتی علیه چین روشن میکرد. پس از سقوط نظام اسد و روی کار آمدن تروریستهای القاعده، سوریه به بهشت تروریستهای اویغور تبدیل شد. آنها که به صورت خانوادگی در شهر جسرالشغور و دیگر مناطق ادلب زندگی میکردند، در ساختار امنیتی و نظامی دولت جولانی هم حضور پررنگی داشتند.
این مساله باعث شد در طول یک سال گذشته همه تلاشهای جولانی برای برقراری ارتباط با چین راه به جایی نبرد، اما سفر وزیر خارجه و رئیس دستگاه امنیتی او به پکن که در آن به نظر مسوول پرونده اویغورها و همچنین مسوول پرونده سوریه در سازمان امنیت ملی چین هم حضور دارند، بیانگر آن است که طرفین در این زمینه در حال رایزنی هستند؛ چرا که برای طرف چینی حضور هزاران تروریست مسلح اویغور که ارتباط نزدیکی با ناتو دارند، اصلا موضوع قابل گذشتی نیست.
رژیم جولانی دو راه بیشتر ندارد، یا سرکردههای اویغور را تحویل چین بدهد، یا اینکه آنها را اخراج کند که در هر دو صورت به ضررش خواهد بود؛ با توجه به وضعیت امنیتی سوریه و ضدیت اکثر مردم سوریه را جولانی و تروریستهایش او به اویغورهای جنگ دیده و باتجربه بسیار نیاز دارد بنابراین نمیتواند آنها را اخراج کند، اگر هم تحویل چین بدهد که مصیب پشت مصیبت خواهد شد و عملا پروژه ناتو برای ایجاد ناامنی در چین هوا میشود. اینکه راهحل میانه که هر دو طرف را راضی کند، چیست هنوز مشخص نشده است.
بنابراین تا زمانی که پرونده اویغورها حل نشود، رژیم جولانی نمیتواند با قدرت اول اقتصادی جهان و آسیا روابط اقتصادی برقرار کند. در طول چند سال گذشته از مبدأ سوریه تروریستهای اویغور اقدام به تیم سازی و ایجاد تشکیلات مسلح در استان سینکیانگ کردهاند که این مساله از چشم سازمان امنیت ملی چین دور نمانده است. چینیها به شدت نگران اشراف کامل ناتو، به ویژه MI6 روی اویغورهای مسلح در سوریه هستند. با این حال برخی خبرها حکایت از معاملهای در این زمینه دارد که جولانی برای بقای حکومتش شاید برخی از اویغورها را تحویل و نسبت به خلع سلاح کامل، اخراج برخی و محدود و کنترل کردن بقیه اقدام کند.



نظر شما