به گزارش بازار، ابوکاظم حسنی در چرایی تلاش اسراییل برای پیوستن اندونزی و جمهوری آذربایجان به پیمان ابراهیم نوشت:
اسرائیل با هدف دست‌یابی به مشروعیت سیاسی در جهان اسلام، گسترش نفوذ ژئوپلیتیک و مهار ایران، در پی جذب اندونزی و جمهوری آذربایجان به پیمان ابراهیم است. به‌زعم سیاست‌مداران رژیم جعلی و کودک‌کش صهیونیستی، این تلاش بخشی از یک راهبرد کلان‌تر برای ایجاد شبکه‌ای از اتحادهاست که از مدیترانه تا آسیای مرکزی امتداد یافته و موقعیت منطقه‌ای اسرائیل را تقویت و رقبایش را منزوی می‌کند.
روایتی از سه مرحله در صحنه عادی‌سازی از ۱۹۷۹ تا امروز:از زمان پیمان کمپ‌دیوید با مصر در سال ۱۹۷۹، سیاست عادی‌سازی اسرائیل سه مرحله کلیدی را طی کرده است:
۱. مرحله بقا و امنیت (۱۹۷۹–۲۰۰۰): تمرکز بر خروج از انزوای منطقه‌ای و کاهش تهدیدات مرزی که شما آن را تلاش برای کسب مشروعیت بخوانید.
۲. مرحله نفوذ اقتصادی و تکنولوژیک (۲۰۰۰–۲۰۲۰): گسترش همکاری‌های تجاری، امنیت سایبری و انرژی که به وابستگی طرف مقابل و گسترش نفوذ اسرائیل می‌انجامد.
۳. مرحله مهار منطقه‌ای و اتصال راهبردی (۲۰۲۰ به بعد): استفاده از پیمان ابراهیم برای ایجاد محورهای ژئوپلیتیکی علیه ایران، ترکیب دیپلماسی با فناوری و انرژی، و اتصال به ساختارهای ناتو که هدف، منزوی کردن ایران از طریق احاطه کردن آن توسط کشورهای متحد اسرائیل است.
اندونزی: «جواهر پنهان» در جهان اسلام
➖ اندونزی، پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان جهان، در صورت پیوستن به پیمان ابراهیم، مشروعیت نمادین و سیاسی بزرگی برای اسرائیل به همراه خواهد داشت.
➖ تل‌آویو و واشنگتن در حال مذاکره برای گشودن مسیرهای دیپلماتیک با جاکارتا هستند؛ هرچند که حمله حماس در اکتبر ۲۰۲۳ و جنگ غزه، این روند را با چالش مواجه کرد.خشم عمومی در کشورهای مسلمان نسبت به اسرائیل، فضای سیاسی داخلی را برای هرگونه عادی‌سازی برای دولت اندونزی بسیار دشوار کرده است.
جمهوری آذربایجان: «شریک راهبردی در قفقاز»
برخلاف اندونزی، رابطه اسرائیل با جمهوری آذربایجان بسیار مستحکم و مبتنی بر همکاری‌های راهبردی دوجانبه است:
➖ روابط اسرائیل و آذربایجان از دهه ۱۹۹۰ بر پایه معادله انرژی–تسلیحات شکل گرفته است؛ باکو بیش از ۶۰٪ نفت اسرائیل را تأمین می‌کند و در مقابل، از فناوری نظامی پیشرفته تل‌آویو بهره‌مند است. (که البته خود این بهره‌مندی باکو هم به نوعی ظاهر قضیه بود و در اصل در راستای اهداف تل‌آویو تعریف می‌شوند.)
➖ اسرائیل در حال مذاکره با آمریکا برای ایجاد ائتلاف سه‌جانبه با آذربایجان است؛ سفیر ویژه واشنگتن در مارس ۲۰۲۵ به باکو سفر کرد تا این روند را تسریع کند.
➖ پیوستن رسمی باکو به پیمان ابراهیم، نقش ژئوپلیتیکی اسرائیل در قفقاز جنوبی را تثبیت می‌کند و حلقه فشار بر ایران را تکمیل می‌سازد.
نتیجه:
گسترش پیمان ابراهیم به این کشورها، اگر موفقیت‌آمیز باشد، نقشه ژئوپلیتیک منطقه را بازتعریف می‌کند. این اقدام یک قوس استراتژیک متشکل از متحدین اسرائیل ایجاد می‌کند که ایران را از غرب (کشورهای عربی خلیج فارس)، شمال (آذربایجان) و شرق (آسیای مرکزی) محاصره می‌کند. همچنین، این امر نفوذ و نقش‌آفرینی قدرت‌های رقیبی مانند روسیه و چین در مناطق سنتی نفوذشان را به چالش می‌کشد.
با این حال، این راهبرد با موانع جدی روبروست. جنگ غزه و افکار عمومی مسلمانان، انگیزه رهبران کشورهای مسلمان (به استثنای باکو) برای عادی‌سازی را تضعیف کرده است. علاوه بر این، رقابت قدرت‌های بزرگ و اولویت ثبات بر درگیری از سوی بسیاری از کشورهای منطقه، از جمله کشورهای عربی عضو پیمان، می‌تواند سرعت و دامنه این گسترش را محدود کند.
نظر شما