به گزارش بازار، در یکی از داغ‌ترین بحث‌های اخیر دنیای رمزارزها، ویتالیک بوترین (هم‌بنیان‌گذار اتریوم) و آناتولی یاکوونکو (هم‌بنیان‌گذار سولانا) دیدگاه‌های متضادی درباره امنیت شبکه‌های لایه دوم اتریوم (L۲s) مطرح کرده‌اند. این اختلاف نظر باعث شده جامعه رمزارزها بار دیگر به بررسی دقیق‌تر زیرساخت‌های امنیتی این شبکه‌ها بپردازد.
بوترین معتقد است که شبکه‌های لایه دوم اتریوم مانند Arbitrum، Optimism، Base و Worldchain، به دلیل اتصال به لایه اول اتریوم، از امنیت آن بهره‌مند هستند. او در پستی در شبکه X نوشت: «حتی حمله ۵۱٪ نمی‌تواند بلاک نامعتبر را معتبر کند. این یعنی حتی اگر ۵۱٪ از اعتبارسنج‌ها تبانی کنند یا دچار باگ نرم‌افزاری شوند، نمی‌توانند دارایی‌های شما را بدزدند.»
با این حال، بوترین هشدار داد که اگر شبکه‌های لایه دوم به اعتبارسنج‌ها اختیاراتی فراتر از کنترل زنجیره بدهند، این امنیت از بین می‌رود و امکان تبانی و پاسخ‌های اشتباه وجود دارد.
در مقابل، یاکوونکو معتقد است که ادعای ارث‌بری امنیت از اتریوم اشتباه است. او سه نگرانی اصلی را مطرح کرد:
-کدهای پیچیده و غیرقابل ممیزی که سطح حمله را بالا می‌برند؛
ــ نگهداری چندامضایی (multi-sig) که در صورت تبانی یا نفوذ، امکان انتقال دارایی بدون رضایت کاربر را فراهم می‌کند؛
ــ پردازش خارج از زنجیره (off-chain) که کنترل را متمرکز می‌کند و با اصول غیرمتمرکز بلاک‌چین در تضاد است؛
او حتی پیشنهاد داده که اتریوم به عنوان لایه دوم برای سولانا عمل کند تا امنیت و انتقال دارایی‌ها بهبود یابد.
طبق گزارش L۲Beat، تاکنون ۱۲۹ شبکه لایه دوم تأییدشده و ۲۹ شبکه تأییدنشده وجود دارد. این رشد باعث پراکندگی نقدینگی و کاهش درآمد تراکنش‌های لایه اول اتریوم شده است. ارزش قفل‌شده در شبکه‌های L۲ بیش از ۳۵ میلیارد دلار است. اتریوم بیش از یک میلیون اعتبارسنج فعال دارد، در حالی که سولانا تنها حدود ۲ هزار اعتبارسنج دارد.
نظر شما