به گزارش بازار، سهامدار معترض در مجمع تاپیکو گفت:
«بیش از هزار و صد میلیارد تومان نقدینگی از سوی هلدینگ به شرکت‌های زیرمجموعه تزریق شده و جالب اینکه بخش اصلی آن مستقیم روانه آبادان شده! توجیه چنین تصمیمی چیست؟»
در همین یک‌سال اخیر، سقف وام‌ها و تسهیلات تاپیکو به مرز ۱۰ هزار میلیارد تومان رسیده؛ فقط در سال ۱۴۰۳ حدود ۵ هزار میلیارد تومان. چنین روندی معنای واقعی هلدینگ‌داری را زیر سؤال برده است.
نه خبری از سود عملیاتی است و نه برنامه‌ای برای خلق ارزش پایدار؛ همه‌چیز خلاصه شده در خرید و فروش‌های ماهانه. پرسش اینجاست که هیئت‌مدیره دقیقاً چه مسئولیتی را دنبال می‌کند و آبادان چه جایگاهی در راهبرد کلان سه‌ضلعی هلدینگ دارد؟
با این مدل اداره بنگاه، شاید بهتر باشد نام شستا و تاپیکو را به‌کل از فهرست شرکت‌های بورسی خط زد.
نظر شما