پیمان اسراری؛ دبیر انجمن شرکت های بزرگ مقیاس حمل و نقل، بازار: امروز صنعت حمل و نقل به عنوان یکی از صنایع پیشران توسعه در تمامی جوامع به شمار می رود، ورود شیوه های نوین ارتباطی در کنار نیاز روزافزون بشر به مسئله ارتباط و حمل و نقل، باعث شده است که امروز در تمامی کشورهای دنیا به ویژه کشورهای توسعه یافته، جایگاه و نگاهی ویژه به مسئله حمل و نقل ایجاد شود.
جابجایی کالا و مسافر به عنوان اصل مهم در حوزه حمل و نقل، امروز به یکی از مباحث مهم و حیاتی در روابط بین الملل نیز تبدیل شده است و به همین دلیل ایجاد شرکتهای بزرگ مقیاس هوشمند می‌تواند زمینه ساز توسعه کریدورهای داخلی و بین المللی واز همه مهمتر تقویت کننده روابط بین کشورهای دنیا باشد.
جمهوری اسلامی ایران به دلیل شرایط خاص جغرافیایی یکی از مناطق مهم ارتباطات و مسئله حمل و نقل بین المللی است، دسترسی به آب های آزاد، پیوند مناطق مختلف و حیاتی دنیا به هم در کنار دسترسی به دو راه دریایی در شمال و جنوب، نشان دهنده جایگاه و نقش بسیار مهم ایران در این عرصه حیاتی است.
شرایط به جایی رسیده است که ریشه اصلی بخش زیادی از بحران های منطقه ای و حتی بین المللی بر پایه مسئله حمل و نقل و ایجاد کریدورهای ارتباطی وابسته است تا جایی که کشورهای توسعه یافته غربی و آمریکا هزینه های زیادی را در راستای ایجاد این کریدورها انجام می دهند.
با توجه به نا امن شدن کشورهای اطراف ایران از جمله افغانستان، عراق، سوریه و حتی لبنان، بخش زیادی از موضوع ارتباط و حمل و نقل شمال به جنوب و برعکس به سوی کشورمان متمرکز شده است و به همین دلیل باید این مهم در اولویت سیاست های راهبردی کشور قرار گیرد.
متاسفانه ما سالهاست که در زیرساخت های حوزه حمل و نقل اقدام چندان مهم و راهبردی را اجرایی نکرده ایم. متاسفانه ما حتی یک راهبرد مشخص و یک سیاست کلان مبتنی بر چشم انداز توسعه کشور نیز در بخش حمل و نقل نداریم و به همین دلیل است که این حوزه با چالش های جدی مواجه شده است.
ضعف در زیرساخت های حوزه حمل نقل در تمامی بخش های آن ملموس و مشخص است. دولت خود توان جبران این کمبودها را ندارد و بخش خصوصی نیز به دلیل عدم حمایت جدی از سرمایه گذاران در این بخش و همچنین نبود سیاست و راهبرد مشخص از سوی دولت، شرایطی را فراهم آورده است که خیلی راغب به سرمایه گذاری در این حوزه نیست.
البته متاسفانه بخشی از مدیران دولتی مرتبط با شبکه حمل و نقل در کشور نه تنها تسهیل گر نیستند که علاوه بر آن تصمیم های غیرکارشناسی آنها نیز باعث بروز مشکلات و حتی بحران در این حوزه می شود که نمونه عینی آن را می‌توان به رفتارهای غیر کارشناسی پر از ابهام و از همه مهمتر بدون توجه به اسناد بالادستی کشور توسط سازمان راهداری بر علیه شرکتهای بزرگ مقیاس اشاره کرد که این اقدام باعث هدر رفت سرمایه و اشتغال بسیار عظیمی ناشی از ایجاد محدودیت فعالیت آنها در سطح کشور خواهد شد. این در حالی است که امروز در دنیا ایجاد این شرکتهای بزرگ مقیاس به عنوان یک الگوی موفق توانسته‌اند در مدیریت یکپارچه حمل و نقل و سازماندهی و برنامه ریزی حمل و نقل و همچنین توسعه این بخش، نقش مهمی ایفا نمایند.
در حالی که کشور ما سالهاست که تحت تحریم های شدید و ظالمانه کشورهای غربی به ویژه آمریکا و اروپا قرار گرفته است، در صورت وجود برنامه ریزی مناسب، می توان از بستر توسعه شبکه حمل و نقل به عنوان یک مولفه مهم و تاثیر گذار بر رشد اقتصادی نتایج مثبتی را به ارمغان آورد.
توسعه زیرساخت ها دردو حوزه حمل و نقل داخلی و بین المللی، کمک به رشد و تقویت نیروی انسانی و شاغلین درگیر در این صنعت در کنار بهسازی و نوسازی ناوگان حمل و نقلی وارتقا سطح بهره وری آنها و همچنین بهره گیری از شیوه و روش های نوین از طریق بکارگیری فن آوری اطلاعات وهوشمند سازی حمل ونقل باید مورد توجه جدی دولت قرار گیرد.
در حال حاضر که دولت با محدودیت های شدید مالی در راستای توسعه و تقویت این زیرساخت ها، مواجه است باید زمینه برای ورود و سرمایه گذاری بخش خصوصی برای توسعه این بخش فراهم نماید و در همین راستا وضع قوانین حمایتی، تسهیل شرایط و دادن مشوق های مورد نیاز از جمله مهمترین نیازهای اجرایی کردن این مهم به شمار می رود.
رشد شبکه حمل و نقل کشور در تمامی بخش ها علاوه بر ارزآوری بالایی برای کشور می‌تواند جایگاه ما در گفتگوهای بین المللی را نیز افزایش دهد و در کنار این مهم بهره های اقتصادی زیادی را نیز به دنبال خواهد داشت و باعث می شود که سایر صنایع وابسته نیز رشد قابل توجهی را تجربه کنند.
نظر شما