به گزارش بازار، در ترکیه، شهرهایی مانند ازمیر و مناطق گردشگری در مدیترانه با خشکسالی شدید و کمبود منابع آبی مواجه‌اند.
ساکنان محله‌هایی در ازمیر بیش از دو هفته است که بدون آب مانده‌اند، به‌گونه‌ای که برای امور ابتدایی زندگی مانند شستن صورت به دریا پناه می‌برند.
گزارش‌های رسانه‌های ترکی حاکی از آن است که مخازن ذخیرۀ خانگی دیگر پاسخگوی نیاز مردم نیست و سازمان ملل هشدار داده که این کشور ممکن است تا سال ۲۰۳۰ به جمع کشورهای «فقیر آبی» بپیوندد.
در عراق نیز افت شدید سطح آب رودخانه‌ها، به‌ویژه دجله و فرات، زندگی روزمره میلیون‌ها نفر را مختل کرده. سوریه با خشک شدن دریاچه‌ها و کاهش بارش نیز گرفتار تبعات زیست‌محیطی جدی شده است.
در مرور اخبار منطقه‌ای، تصویری مشترک از فشار بی‌سابقه بر منابع آب به چشم می‌خورد؛ از زمین‌های ترک‌خورده تا رودخانه‌های خشک‌شده و دریاچه‌های کم‌رمق. چنین گستره‌ای از تأثیرات، نشان‌دهنده واقعیتی فراتر از مرزهاست چالشی که سال‌هاست پنهان مانده و اکنون با قدرت خود را نشان می‌دهد.
در چنین شرایطی، بازنگری در نگاه عمومی به بحران آب نه تنها ضروری‌ست، بلکه می‌تواند به درکی عمیق‌تر از ابعاد موضوع منجر شود.
نظر شما