به گزارش بازار، هرچند امروزه روش‌های متعددی برای مقابله با این تکنیک وجود دارد (مانند افزایش پهنای باند گیت داپلر، پردازش چندکاناله، پایش همزمان چند گیت سرعت، تحلیل پروفایل سرعت/شتاب و جهش فرکانسی)، اما دارایی‌های بردِ متوسط ایران در خانواده هاوک و بخش عمده‌ای از رادارهای هواپایه جنگنده‌های کشور ـ خصوصا فانتوم‌ها ـ در برابر چنین فریب‌هایی عملاً بی‌اثر می‌شوند. به همین دلیل، حتی اگر جنگنده متخاصم وارد برد درگیری هم بشود، قفل راداری پایدار روی آن در عمل ناممکن می‌گردد. یکی از دلایل موضوع عدم قفل راداری روی جنگنده‌های اسرائیلی همین موضوع بوده است.
البته رادار AWG-۹ تامکت با آن‌که یک رادار پالس-داپلر است، به‌واسطه معماری خاص، فیلترهای تنظیم‌شونده مبتنی بر YIG (گارنت آهن-ایتریم)، و برخورداری از تکنیک‌های ECCM (نظیر ردیابی به کمک جمر در PDSTT / JAT و سطحی از چابکی جهش فرکانسی) در برابر طیف وسیع‌تری از تهدیدات جنگال مقاوم‌تر از رادارهای قدیمی‌تر بود. با این حال، توان و هوشمندی پادهای جنگ الکترونیک مدرن امروز آن‌قدر رشد کرده که حتی برای چنین راداری نیز چالش‌برانگیز هستند.
نظر شما