بازار، گروه استانها: ظرفیت های گردشگری استان سمنان به خصوص در حوزه عرفانی بی بدیل هستند در این استان علاوه بر ابوالحسن خرقانی و بایزید بسطامی که هر کدامشان برای یک کشور کافی هستند همانطور که ترکیه بخشی از اقتصاد گردشگری اش را مرهون مولانا است، ابن یمین فرومدی، علاالدوله سمنانی، شیخ حسن جوری و شیخ عمادالدین و مسجد تاریخانه و ... نیز در این استان وجود دارند ظرفیت هایی که در سال های اخیر غفلت های بسیاری از آنها شده است.
غفلت از داشته های گردشگری عرفانی که سالانه می تواند میلیون ها دلار را نصیب استان سمنان کند، چیز تازه ای نیست تقریباً دهه ها است که بی توجهی به منطقه ویژه تاریخی بسطام گلایه های مردم را به دنبال داشته و حتی دولتی ها عزم و اراده کافی برای ثبت جهانی مجموعه تاریخی بسطام را هم در به خصوص در یک دهه اخیر نداشته اند و از آنجا که اصلا این مجموعه تاریخی حتی ثبت جهانی هم نشده، چطور می توان توقع داشت که گردشگر و توریست جذب کند.
حوزه گردشگری یکی از حوزه هایی است که در استان سمنان علیرغم ظرفیت ها و مزیت های ویژه مغفول مانده اند سالانه 18 میلیون زائر رضوی از استان سمنان عبور می کند تا به مشهد مقدس برسد اما نمی دانند که پنج کیلومتر از جاده اصلی کریدور تهران مشهد می تواند به مقبره ابن یمین فرومدی هم سری بزند یا پنج کیلومتر در مسیر شاهرود - آزادشهر می تواند از مقبره بایزید بسطامی بازدید کند! بسیاری حتی نمی دانند که چنین گوهرهای تابناکی در این استان وجود دارند!
در خصوص برخی عرفای و گردشگری عرفانی استان سمنان مقاومت هایی وجود دارد
حسین نبوی کارشناس و فعال گردشگری که در استان های سمنان و گلستان کار گردشگری و خدمات آن را انجام داده در گفتگو با خبرنگار بازار، به غفلت هایی که در حوزه گردشگری استان سمنان انجام شده می پردازد و مشکل را در فقدان برنامه ریزی و عزم جدی در بین مسئولان دولتی می داند.
* درباره ظرفیت‌های گردشگری استان سمنان بگویید
استان سمنان به واسطه قرارگیری در شاهراه شمال شرق ایران دارای اهمیت استراتژیک است زیرا هر کس از هر جای ایران بخواهد به مناطق شمال شمال شرق و مرکز ایران دسترسی پیدا کند می‌بایست از این استان عبور نماید.
ظرفیت های عمده استان سمنان در بخش گردشگری را می توان در بخش های مختلف گردشگری طبیعی، عرفانی، ورزشی اخیراً حتی درمانی، زیارتی و روستاگردی، گردشگری علمی و ... برشمرد که هر کدامشان می تواند سالانه میلیون ها دلار برای کشور عایدی داشته باشد.
* و البته جغرافیا
بله؛ قرارگیری در باریکه جنوب البرز و شمال دشت کویر باعث شده تا ظرفیت‌های بسیار زیاد گردشگری ز جنگل‌های هیرکانی انبوه و آبشار و کوهستان تا رمل و ماسه‌های شنی کویر و آسمان شب در این استان به صورت یکجا واقع شود به نوعی که می‌توان از یک اقلیم به اقلیم دیگر تنها با یک ساعت رانندگی دست پیدا کرد.
این در حالی است که کمتر استان کشورمان چنین ظرفیتی دارد برای مثال شما در شهرستان شاهرود می‌توانید از وسط جنگل ابر با ۹۰ دقیقه رانندگی به مل و ماسه‌های کویری دست پیدا کنید این از استان سمنان یک ظرفیت عظیم گردشگری می‌سازد و در کنار مقوله گردشگری طبیعی باید به بناهای تاریخی، ابنیه، تفرجگاه ها، گردشگری عرفانی و بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی و ابن یمین فرومدی، تاریخانه و چشمه علی، علا الدوله سمنانی و ده ها شاید هم صدها اثر دیگر اشاره کرد
ظرفیتی مانند بایزید بسطامی یا ابوالحسن خرقانی اصلا برای یک کشور کافی هستند کما اینکه ترکیه از قونیه سالانه میلیون ها دلار درآمد توریستی دارد
*آیا اهمیت این ظرفیت ها درک شده است
از طرف مردم یا حاکمیت؟
* حاکمیت وگرنه مردم که به خوبی می دانند
اتفاقاً از هر دو سو کم کاری هایی شده است بله قطعاً حاکمیت قدردان این ارزشمند ترین داشته ها نیست کما اینکه اگر بود به این دعوای عجیب اوقاف و میراث در بسطام پایان می داد و این لجبازی را که ضررش را مردم می بینند را تمام می کرد اما هیچکدام نمی خواهند از منافع شان بگذرند و در این بین مردم ضرر کرده اند
ولی حاکمیت 90 درصد و مردم 10 درصد قصور دارند. قصور مردم را در عدم مطالبه گری و فشار بر روی مسئولان می دانم که می بایست مسئولان را وادار کنند که این ارزش های گردشگری را ارج بگذارند همان کاری که مشابه اش را در سمنان و کاروانسرای شاه عباسی دیدیم که رسانه ها و مردم ورود کرده و فشار آوردند تا مسئولان کاری صورت دهند و دیدیم که جواب هم داد و حتی رئیس قوه قضائیه وقت ورود به ماجرا کرد.
*من جواب سوالم را نگرفتم آیا این ظرفیت ها و اهمیت شان درک شده است؟
البته در خصوص برخی عرفای ما مقاومت هایی وجود دارد که اصلا نمی خواهیم به آن ورود کنیم زیرا همه می دانند که داستان چیست و مقاومت ها هم از چه نوعی است هر چند رهبر معظم انقلاب اسلامی سال 85 در سفر به شاهرود اعلام داشتند » در زمان گذشته هم نام بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی را همه‌ی مسلمانان و مرتبطین با معارف اسلام - ولو غیرمسلمان - شنیده‌اید. البته امثال بایزید و ابوالحسن خرقانی را با این مدعیان صوفیگری نباید اشتباه کرد. آنها داستان دیگری دارند و ماجرا و سخن دیگری است» اما کماکان کسانی هستند که خودشان را از ولی فقیه هم جلوتر می بینند لذا این ظرفیت ها همیشه در گیر و دار تندروی بوده است اما از این موضوع بگذریم.
مشکل ما اینجا است که استان سمنان هیچ وقت برند معتبر گردشگری نبوده و در خوشبینانه‌ترین حالت معبری برای مسافران ستان‌های خراسان تهران مازندران و گلستان =است
می خواهیم این را بگوییم که ظرفیتی مانند بایزید بسطامی یا ابوالحسن خرقانی اصلا برای یک کشور کافی هستند کما اینکه ترکیه از قونیه سالانه میلیون ها دلار درآمد توریستی دارد در صورتی که ما دو گوهر را یکجا داریم و هرگز نتوانسته ایم حتی آنها را در سطح کشور خودمان هم معرفی کنیم و شگفت آور تر اینکه هنوز این آثار ثبت جهانی هم نیستند زیرا یک بازی لجبازانه ای بین میراث فرهگی و اوقاف در میان است که هر کدام مانع تراشی برای ثبت جهانی دارد! یعنی ما اول راه هم نیستیم یلکه اصلا راهی هنوز نیست که بخواهیم بگوییم اول یا وسط آن هستیم.
* مشکل کجاست؟
مشکل ما اینجا است که استان سمنان هیچ وقت برند معتبر گردشگری نبوده و در خوشبینانه‌ترین حالت معبری برای مسافران ستان‌های خراسان تهران مازندران و گلستان بوده که می‌خواستند فقط از آن عبور کنند، چه اتفاقی افتاده که چنین وضعیتی ر سر منابع مهم گردشگری استان سمنان افتاده و این استان نتوانسته آنطور که باید و شاید در این زمینه سرمایه‌گذار جذب کند؟
اصلاً نقشه راهی در زمینه توسعه گردشگری و سرمایه گذاری بر روی آن در استان سمنان وجود ندارد و دیدگاه مسئولان ما هم همیشه صفر و صدی بوده است یعنی کار نمی کنند نمی کنند و وقتی یک طرحی به نام مثلا بومگردی به میان می آید یکباره آنقدر بومگردی ایجاد می کنند که بخش اعظم شان ورشکست شوند.
این صفر و ۱۰۰ ها کاملا نشان می دهد که یک مسیر درست در گردشگری استان ترسیم نشده است برای مثال ما نمی دانیم که چه راهبردی را باید داشته باشیم برای این راهبرد باید چه برنامه ای داشته باشیم باید چه نوع حرکتی را از چه مسیری داشته باشیم منتها مشکل اینجا است که اصلا ما در بدیهیات باقی مانده ایم و اصلا گام اول ورود به برنامه ریزی را هم برنداشتیم! ما شاهد هستیم که حاکمیت اساساً بخش بزرگی از ظرفیت های گردشگری عرفانی را انکار می کند چه برسد به برنامه ریزی و این از سوء مدیریت حاکم بر استان سمنان به خصوص در یک دهه اخیر و باز به خصوص در مجموعه میراث فرهنگی استان سمنان بر می آید.
به نظر می رسد که ما در بن مسئولان مان توان اجرای برنامه های بزرگی در اندازه معرفی جهانی بایزید بسطامی و ابوالحسن حرقانی را نداریم در نتیجه بهترین کار این است که ترکیه و مولانا را در قونیه الگو قرار دهیم و حتی از آنها دعوت کنیم که به اینجا بیایند و بگویند که چه کاری انجام داده اند که امروز موفق شده اند از سوی دیگر باید برخی مقاومت ها شکسته شود در وهله سوم هم نهادها و ارگان ها باید از نفع شخصی شان بگذرند زیرا این ظرفیت ها برای مردم هستند. ما بهترین کاری که باید کنیم این است که هر کار ترک ها در زمینه قونیه کرده اند را اصلاً کپی کنیم و هیچ ایرادی هم ندارد به هر صورت مقوله گردشگری همیشه یک نوع خط قرمز هایی داشته و ما در ایران چون در این حوزه کار نکرده ایم به درستی هم تجربه مدیریت آن را نداریم و هیچ ایرادی ندارد که از مدل ترک ها در این زمینه بهره بگیریم.
نظر شما