ناباروری: چالشی جهانی با ابعاد اقتصادی گسترده
ناباروری، ناتوانی در باردار شدن پس از یک سال تلاش منظم و بدون پیشگیری، یک مسئله بهداشتی جهانی است که میلیونها زوج در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار میدهد. طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، حدود ۱۵ درصد از زوجهای در سن باروری با این چالش روبرو هستند. این مسئله نه تنها بار عاطفی و روانی سنگینی را بر دوش افراد میگذارد، بلکه ابعاد اقتصادی قابل توجهی نیز دارد. هزینههای مربوط به تشخیص و درمان ناباروری میتواند برای بسیاری از خانوادهها طاقتفرسا باشد و دسترسی به راهکارهای درمانی مناسب را محدود کند.
در ایران نیز، ناباروری یک دغدغه جدی برای بسیاری از زوجها به شمار میرود. عوامل مختلفی از جمله تغییر سبک زندگی، افزایش سن ازدواج و عوامل محیطی در افزایش نرخ ناباروری نقش دارند. در این میان، هزینههای بالای درمانهای ناباروری، به ویژه روشهای پیشرفته کمکباروری مانند IVF و ICSI، به عنوان یک مانع بزرگ برای تحقق رویای فرزندآوری برای بسیاری از خانوادهها مطرح است.
پرداختن به موضوع هزینههای درمان ناباروری از این رو اهمیت ویژهای مییابد که میتواند به شفافسازی این هزینهها، آگاهیبخشی به زوجهای درگیر و همچنین زمینهسازی برای سیاستهای حمایتی موثرتر منجر شود. در این ریپورتاژ، تلاش خواهیم کرد تا با مقایسه هزینههای درمان ناباروری در ایران با کشورهای منطقه و جهان، یک دیدگاه جامع و تحلیلی ارائه دهیم. هدف اصلی این بررسی، درک بهتر جایگاه ایران از نظر هزینهها در سطح بینالمللی، شناسایی عوامل موثر بر این هزینهها و در نهایت، ارائه بستری برای بحث و تبادل نظر در خصوص راهکارهای بهبود دسترسی به درمانهای مقرونبهصرفه و با کیفیت برای زوجهای ایرانی است. این مقایسه میتواند به زوجها در تصمیمگیری آگاهانهتر و برنامهریزی مالی مناسبتر کمک کند و همچنین توجه سیاستگذاران را به ضرورت بازنگری در سیاستهای بیمهای و حمایتی جلب نماید.
آشنایی با روشهای اصلی درمان ناباروری
درمان ناباروری بسته به علت و شدت آن، شامل طیف وسیعی از روشها میشود. در یک دستهبندی کلی، میتوان این روشها را به دو گروه اصلی تقسیم کرد: روشهای کمتهاجمی و روشهای کمکباروری پیشرفته.
روشهای کمتهاجمی معمولاً به عنوان اولین خط درمان مورد استفاده قرار میگیرند و شامل اقداماتی نظیر تحریک تخمکگذاری با داروها و انجام تلقیح داخل رحمی (IUI) است. در روش تحریک تخمکگذاری، داروهایی برای افزایش تولید تخمک در تخمدانها تجویز میشود. سپس، در روش IUI، اسپرم شستهشده و آمادهشده مرد، در زمان تخمکگذاری زن به داخل رحم تزریق میشود تا شانس لقاح افزایش یابد. هزینههای این روشها معمولاً به نسبت روشهای پیشرفتهتر، پایینتر است و شامل هزینه داروها، ویزیت پزشک و انجام پروسه IUI میشود. به طور تقریبی، یک دوره IUI در سطح جهانی میتواند بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار هزینه داشته باشد، که این رقم در ایران نیز در همین بازه یا کمی پایینتر قرار میگیرد.
روشهای کمکباروری پیشرفته (ART) شامل تکنیکهایی است که در آنها لقاح تخمک و اسپرم در خارج از بدن زن انجام میشود. مهمترین این روشها عبارتند از:
- لقاح آزمایشگاهی (IVF): در این روش، تخمکها از تخمدان زن جمعآوری شده و در آزمایشگاه با اسپرم مرد لقاح داده میشوند. پس از تشکیل جنین، یک یا چند جنین به داخل رحم زن منتقل میشوند.
- میکرواینجکشن (ICSI): این روش نوعی تخصصیتر از IVF است که در آن یک اسپرم مستقیماً به داخل تخمک تزریق میشود. ICSI معمولاً در مواردی که کیفیت یا تعداد اسپرم مرد پایین است، استفاده میشود.
- تخمک اهدایی/جنین: در مواردی که تخمک یا جنین زوجین کیفیت مناسبی ندارند، میتوان از تخمک یا جنین اهدایی استفاده کرد.
- رحم جایگزین یا رحم اجاره ای (Surrogacy): در این روش، جنین زوجین به رحم زن دیگری منتقل میشود تا دوران بارداری را سپری کند.
عوامل موثر بر هزینههای درمان ناباروری
هزینههای درمان ناباروری به عوامل متعددی بستگی دارد. نوع روش درمان انتخابی، اصلیترین عامل تعیینکننده هزینه است. به طور کلی، روشهای پیشرفتهتر مانند IVF و ICSI به دلیل پیچیدگیهای بیشتر و نیاز به تجهیزات و تخصص بالاتر، هزینههای به مراتب بیشتری نسبت به روشهای کمتهاجمی دارند. تعداد دورههای درمان مورد نیاز نیز بر هزینه کلی تاثیرگذار است؛ ممکن است یک زوج برای رسیدن به نتیجه مطلوب به چندین دوره درمان نیاز داشته باشند.
علاوه بر خود پروسه درمان، هزینههای داروها (به ویژه داروهای تحریک تخمکگذاری که معمولاً گرانقیمت هستند)، آزمایشهای تشخیصی (مانند آزمایش خون، سونوگرافی و آزمایشهای ژنتیکی)، هزینه بستری و مراقبتهای جانبی (در صورت نیاز) و همچنین هزینه مشاورهها و پیگیریهای بعد از درمان نیز به مجموع هزینهها اضافه میشوند. موقعیت جغرافیایی مرکز درمانی (شهر و کشور)، خصوصی یا دولتی بودن مرکز و سطح تخصص و تجربه پزشکان نیز میتوانند بر هزینهها تاثیرگذار باشند. در بخشهای بعدی، به بررسی دقیقتر این هزینهها در ایران و مقایسه آن با کشورهای دیگر خواهیم پرداخت.
مقایسه هزینهها در ایران با کشورهای منطقه
هزینه تقریبی در عراق (دلار) |
هزینه تقریبی در امارات (درهم) |
هزینه تقریبی در ترکیه (دلار) |
هزینه تقریبی در ایران (تومان) |
روش درمان ناباروری |
۲۰۰ - ۶۰۰ |
۱,۵۰۰ - ۴,۰۰۰ |
۳۰۰ - ۸۰۰ |
۵,۰۰۰,۰۰۰ - ۱۵,۰۰۰,۰۰۰ |
IUI )تلقیح داخل رحمی( |
۲,۰۰۰ - ۵,۰۰۰ |
۱۵,۰۰۰ - ۳۵,۰۰۰ |
۲,۵۰۰ - ۶,۰۰۰ |
۵۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۱۵۰,۰۰۰,۰۰۰ |
IVF (لقاح آزمایشگاهی) |
۲,۵۰۰ - ۶,۰۰۰ |
۱۸,۰۰۰ - ۴۰,۰۰۰ |
۳,۰۰۰ - ۷,۰۰۰ |
۶۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۱۸۰,۰۰۰,۰۰۰ |
ICSI (میکرواینجکشن) |
۵,۰۰۰ - ۱۰,۰۰۰ |
۳۰,۰۰۰ - ۶۰,۰۰۰ |
۶,۰۰۰ - ۱۲,۰۰۰ |
۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۳۰۰,۰۰۰,۰۰۰ |
اهدای تخمک |
۴,۰۰۰ - ۸,۰۰۰ |
۲۵,۰۰۰ - ۵۰,۰۰۰ |
۵,۰۰۰ - ۱۰,۰۰۰ |
۸۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۲۵۰,۰۰۰,۰۰۰ |
اهدای جنین |
مقایسه هزینهها در ایران با کشورهای پیشرفته
هزینه تقریبی در استرالیا (دلار استرالیا) |
هزینه تقریبی در کانادا (دلار کانادا) |
هزینه تقریبی در جمهوری چک (یورو) |
هزینه تقریبی در اسپانیا (یورو) |
هزینه تقریبی در ایران (تومان) |
روش درمان ناباروری |
۱,۰۰۰ - ۲,۰۰۰ |
۱,۰۰۰ - ۲,۵۰۰ |
۵۰۰ - ۱,۲۰۰ |
۷۰۰ - ۱,۵۰۰ |
۵,۰۰۰,۰۰۰ - ۱۵,۰۰۰,۰۰۰ |
IUI (تلقیح داخل رحمی) |
۸,۰۰۰- ۱۵,۰۰۰ |
۱۰,۰۰۰- ۲۰,۰۰۰ |
۳,۰۰۰ - ۶,۰۰۰ |
۴,۰۰۰ - ۸,۰۰۰ |
۵۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۱۵۰,۰۰۰,۰۰۰ |
IVF (لقاح آزمایشگاهی) |
۹,۰۰۰- ۱۷,۰۰۰ |
۱۲,۰۰۰- ۲۲,۰۰۰ |
۳,۵۰۰ - ۷,۰۰۰ |
۴,۵۰۰ - ۹,۰۰۰ |
۶۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۱۸۰,۰۰۰,۰۰۰ |
ICSI (میکرواینجکشن) |
۱۲,۰۰۰- ۲۵,۰۰۰ |
۱۵,۰۰۰- ۳۰,۰۰۰ |
۵,۰۰۰- ۱۰,۰۰۰ |
۷,۰۰۰- ۱۵,۰۰۰ |
۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۳۰۰,۰۰۰,۰۰۰ |
اهدای تخمک |
۱۰,۰۰۰- ۲۰,۰۰۰ |
۱۲,۰۰۰- ۲۵,۰۰۰ |
۴,۰۰۰ - ۸,۰۰۰ |
۶,۰۰۰- ۱۲,۰۰۰ |
۸۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۲۵۰,۰۰۰,۰۰۰ |
اهدای جنین |
تحلیل عوامل داخلی موثر بر هزینهها
هزینههای درمان ناباروری در ایران تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد. یکی از مهمترین این عوامل، تعرفههای پزشکی و بیمارستانی است که توسط وزارت بهداشت تعیین میشود اما در مراکز خصوصی میتواند با تغییراتی اعمال شود. همچنین، هزینه داروهای مورد استفاده در درمان ناباروری، به ویژه داروهای تحریک تخمکگذاری که بسیاری از آنها وارداتی و گرانقیمت هستند، نقش بسزایی در افزایش هزینهها دارد. نوسانات نرخ ارز نیز به طور مستقیم بر قیمت این داروها تاثیر میگذارد.
یکی دیگر از چالشهای اساسی، پوشش بیمهای ناکافی برای درمان ناباروری است. در حال حاضر، بسیاری از بیمههای پایه و تکمیلی پوشش محدودی برای این نوع درمانها ارائه میدهند یا اصلاً آنها را پوشش نمیدهند. این امر باعث میشود که بار مالی سنگینی بر دوش زوجهای نابارور قرار بگیرد. علاوه بر این، تعداد محدود مراکز دولتی تخصصی درمان ناباروری در مقایسه با تقاضا، منجر به فشار بر مراکز خصوصی و در نتیجه افزایش هزینهها در این مراکز میشود. همچنین، عدم شفافیت کافی در هزینهها و وجود بستههای درمانی با قیمتهای متفاوت در مراکز مختلف، میتواند باعث سردرگمی و تحمیل هزینههای ناخواسته به بیماران شود.
راهکارهای پیشنهادی برای بهبود وضعیت
برای بهبود وضعیت هزینههای درمان ناباروری در ایران و افزایش دسترسی زوجها به این خدمات، میتوان راهکارهای زیر را مد نظر قرار داد:
- افزایش پوشش بیمهای: بازنگری در سیاستهای بیمهای و افزایش پوشش هزینههای درمان ناباروری، به ویژه روشهای پایه و پرکاربرد مانند IUI و IVF، میتواند بار مالی را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
- توسعه و تجهیز مراکز دولتی تخصصی: افزایش تعداد و ارتقاء امکانات مراکز دولتی درمان ناباروری میتواند دسترسی به خدمات مقرونبهصرفه را برای قشر وسیعتری از جامعه فراهم کند و فشار را از مراکز خصوصی بکاهد.
- حمایت از تولید داخلی داروهای مرتبط: سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه و حمایت از تولید داخلی داروهای مورد نیاز برای درمان ناباروری میتواند وابستگی به واردات را کاهش داده و به کنترل قیمتها کمک کند.
- شفافسازی هزینهها و ارائه بستههای درمانی: ارائه اطلاعات شفاف و دقیق در مورد هزینههای هر مرحله از درمان و همچنین ارائه بستههای درمانی با قیمتهای مشخص میتواند به بیماران در برنامهریزی مالی و انتخاب آگاهانهتر کمک کند.
- ارائه تسهیلات و وامهای کمبهره: ایجاد صندوقهای حمایتی یا ارائه وامهای کمبهره برای درمان ناباروری میتواند به زوجهایی که با مشکلات مالی روبرو هستند، کمک کند.
نتیجهگیری
مقایسه هزینههای درمان ناباروری در ایران با کشورهای منطقه و جهان نشان میدهد که عوامل متعددی از جمله تعرفههای پزشکی، هزینه داروها و پوشش بیمهای بر این تفاوتها تاثیرگذارند. در حالی که هزینهها در ایران ممکن است در برخی روشها نسبت به کشورهای پیشرفته پایینتر باشد، اما با در نظر گرفتن سطح درآمد و پوشش بیمهای محدود، همچنان بار مالی قابل توجهی بر دوش زوجهای ایرانی قرار دارد. توجه به راهکارهایی نظیر افزایش پوشش بیمهای، توسعه مراکز دولتی و حمایت از تولید داخلی دارو میتواند به بهبود دسترسی به درمانهای مقرونبهصرفه و با کیفیت برای زوجهای نابارور در ایران کمک کند.
نظر شما