بازار؛ گروه بین الملل: جنگ تجاری میان آمریکا و چین، یکی از مهمترین موضوعات اقتصادی دهههای اخیر بوده که تأثیرات عمیقی بر اقتصاد آمریکا و چین و به تبع آن اقتصاد جهانی گذاشته است. در چین، این تنشها باعث کاهش رشد اقتصادی شده است. در آمریکا، تعرفهها هزینههای تولید را افزایش داده و قیمتها برای مصرفکنندگان بالا رفته است.
در آغاز این ماجرا در ۲ آوریل، «دونالد ترامپ» تعرفههای گستردهای را علیه چندین کشور از جمله چین، ژاپن و اتحادیه اروپا اعلام کرد. یک هفته بعد در لحظات آخر، بیشتر این تعرفهها را به مدت ۹۰ روز متوقف کرد، اما در مقابل تعرفههای وارداتی بر روی کالاهای چینی را به ۱۴۵ درصد افزایش داد؛ چین نیز در واکنش تعرفههای خود علیه آمریکا را به ۱۲۵ درصد رساند و تنشها بین دو کشور را بالا برد.
در حال حاضر به نظر میرسد چین تمایلی به عقبنشینی ندارد. اگرچه بنبست اقتصادی بین دو ابرقدرت به هر دوی آنها آسیب خواهد رساند - چیزی که اقتصاددانان آن را یک بازی «حاصل جمع منفی» مینامند - اما این کشمکش ژئوپلیتیکی ناگزیر «حاصل جمع صفر» است. هر چیزی که به آمریکا آسیب برساند، به چین کمک میکند. از دست دادن اعتبار آمریکا، به نفع چین است.
در این راستا خبرنگار بازار گفتگویی با «پروفسور جفری کارلینر» استاد دانشگاه بوستون ایالات متحده آمریکا تنظیم نموده که در ادامه می آید.
در طول دولت های کارتر و ریگان، کارلینر به عنوان اقتصاددان ارشد و مدیر ستادی در شورای مشاوران اقتصادی رئیس جمهور خدمت کرد. او همچنین به عنوان مدیر اجرایی دفتر ملی تحقیقات اقتصادی در کمبریج، ماساچوست و معاون مدیر موسسه اقتصاد بینالملل پترسون در واشنگتن دی سی خدمت کرده است.
* در دوران کنونی جهانی شدن عمیق اقتصادی، ایالات متحده آمریکا بار دیگر تعرفهها را به شدت افزایش داده و ظاهراً درسهای تاریخی را نادیده میگیرد. دلیل اصلی این اقدام یکجانبه چیست؟
کسری تجاری ایالات متحده آمریکا تا حد زیادی نتیجه تقسیم کار جهانی و الگوهای مصرف است. ایالات متحده آمریکا به عنوان صادرکننده ارز ذخیره جهانی، بسیار بیشتر از صادرات خود مصرف میکند و در مرکز زنجیرههای تأمین جهانی قرار دارد - و از این طریق مزایای قابل توجهی به دست میآورد. جنگ تجاری اساساً یک ابزار سیاسی است. در واقعیت، مصرفکنندگان عادی آمریکایی و شرکتهای زنجیرههای تأمین جهانی بیشترین آسیب را میبینند.
در نتیجه جنگ تجاری مصرفکنندگان عادی آمریکایی و شرکتهای زنجیرههای تأمین جهانی بیشترین آسیب را میبینند
* سیاستهای حمایتگرایانه ممکن است در کوتاهمدت از صنایع داخلی محافظت کنند، چگونه یکجانبهگرایی و حمایتگرایی در درازمدت بر اقتصادهای ملی و رشد جهانی تأثیر منفی میگذارند؟
حمایتگرایی در جهان امروز با گذشت زمان، رقابتپذیری واقعی را تضعیف میکند. هزینههای تولید و مصرف را افزایش میدهد، انگیزههای نوآوری را کاهش میدهد و جریان آزاد سرمایه، فناوری و استعداد را مسدود میکند. بنابراین صنایع داخلی برتری جهانی خود را از دست می دهند. باید گفت در طی تاریخ هرگز برنده واقعی در جنگ تجاری وجود نداشته است. جنگ تجاری اقتصاد بین الملل را به شدت تحت تاثیر قرار داده و به منافع کشورها آسیب جدی وارد می کند.
* آیا ایالات متحده آمریکا با استفاده از تعرفهها به عنوان یک ابزار قهری، خطر یک جنگ تجاری جهانی جدید را به جان میخرد؟
بله، خطر بسیار واقعی است. جنگهای تجاری بین اقتصادهای بزرگ فقط مسائل دوجانبه نیستند - آنها کل ساختار اقتصادی جهانی را متزلزل میکنند. در کوتاهمدت، آنها مستقیماً هزینه تجارت بینالمللی را افزایش میدهند، سرمایهگذاری تجاری را کاهش میدهند و عدم قطعیت اقتصادی جهانی را تشدید میکنند. در درازمدت، آنها ممکن است منجر به تغییر ساختار زنجیره تأمین، ظهور بلوکهای اقتصادی رقیب و کاهش بهرهوری کلی شوند.
جنگ های تجاری منجر به تغییر ساختار زنجیره تأمین، ظهور بلوکهای اقتصادی رقیب و کاهش بهرهوری کلی می شوند
*شبکه سیانبیسی معتقد است: در صورت وقوع یک جنگ تجاری تمام عیار، چین میتواند از عرضه عناصر کمیاب جهان که برای فناوری تولید حیاتی است، به عنوان سلاح استفاده کند و این به ضرر مصرفکنندگان و مشاغل آمریکایی خواهد بود. ارزیابی شما چیست؟
چین نه با مذاکره بلکه با عمکل متقابل به تعرفه های ترامپ پاسخ داد و این اقدام نشان می دهد گزینه مهمی برای ارائه دارد. منابع کمیاب در عصر حاضر از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بوده و چین مقادیر بسیار زیادی از آنها را تحت کنترل دارد. این مهم می تواند سلاح خوبی در دستان چین باشد.
نظر شما