به گزارش بازار به نقل از شانا، بهزاد محمدی، مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی در آستانه روز خبرنگار از خبرگزاری جمهوری اسلامی بازدید کرد و با تأکید بر اینکه تازگی خبر تا چند دهه گذشته انحصاری بود، گفت: اکنون تعدد رسانهها سبب شده است سرعت و دقت خبر چالشساز باشد.
وی با تأکید بر اینکه یکی از شاخصهای یک مدیر مبتنی بر آمارهای قابل اندازهگیری اوست، افزود: این موضوع میتواند موضوع تحلیلی مناسبی برای خبرنگاران باشد.
معاون وزیر نفت با اشاره به اینکه پتروشیمی صنعت نخست کشور است و در کنار فولاد دو پایه ارزآوری کشور به شمار میروند، ادامه داد: پتروشیمی صنعت جذاب رو به رشد و تعالی است و بهشدت کار میکند.
محمدی تأکید کرد: تولید سالانه پروپیلن در کشور در شرایط کنونی ۹۵۰ هزار تن است که از کمبود ۲۰۰ هزار تنی حکایت دارد.
وی با اشاره به اینکه در تلاشیم صنعت پتروشیمی را کیفی و تابآور کنیم، گفت: با افزایش ظرفیت تولید محصولات باکیفیت مانند پروپیلن و شناسایی نیاز بازار، ارزآوری پتروشیمی نیز تضمین خواهد شد.
افزایش ۶۰ درصدی ظرفیت پتروشیمی در سال ۹۹
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی با بیان اینکه امسال ۱۷ طرح پتروشیمی به بهرهبرداری میرسد که ۶۰ درصد ظرفیت پتروشیمی را افزایش خواهد داد، افزود: بهرهبرداری از این طرحها درآمد صنعت پتروشیمی را ۸۰ درصد افزایش خواهد داد.
وی با تأکید بر اینکه امسال برای صنعت پتروشیمی سال طلایی است، ادامه داد: طرحهایی در این صنعت وجود دارد که از سال ۸۴ شروع شده و به نوعی خودکشی در این صنعت به شمار میرود.
محمدی تصریح کرد: استراتژی در صنعت پتروشیمی میانبرد بوده و بازار جهان در بلندمدت دیده نشده است.
وی افزود: در توسعه صنعت از منابع به سمت توسعه رفتیم و نیاز بازار را مورد توجه قرار ندادیم، در برخی محصولات تنه درخت ۱۲۰ کیلو شده، اما دیگر بخشها متناسب با آن رشد نکردهاند، با تکمیل زنجیره پروپیلن در تلاشیم تناسب را در صنعت بهوجود آوریم.
معاون وزیر نفت ادامه داد: پنج درصد سبد تولید پتروشیمی ایران مربوط به پروپیلن است و این عدد در عربستان ۱۷ درصد، آمریکا ۱۸ درصد و در دنیا ۱۶ درصد است. با اجرای طرحها، این سهم در سال ۱۴۰۴ در سبد پتروشیمی ایران، به ۱۰ درصد میرسد.
وی گفت: نبض پتروشیمی با توسعه نفت و گاز میتپد، زیرا خوراک خود را از صنایع بالادستی دریافت میکند، بنابراین هر چقدر تولید نفت کاهش یابد، خوراک پتروشیمی کاهش خواهد داشت.
نظر شما