به گزارش بازار، در دنیای مالی، سود ناویژه به عنوان یکی از شاخص‌های کلیدی برای سنجش عملکرد شرکت‌ها شناخته می‌شود. این مفهوم، که گاهی اوقات به عنوان سود خالص عملیاتی پس از کسر مالیات و بهره نیز نامیده می‌شود، نشان دهنده میزان درآمدی است که یک شرکت پس از کسر همه هزینه‌ها و مالیات‌ها، به دست می‌آورد.
محاسبه سود ناویژه می‌تواند با استفاده از فرمول‌های مالی و داده‌های موجود در صورت‌های مالی شرکت انجام شود.
در ادامه این مقاله، به بررسی دقیق‌تر این مفهوم و نحوه محاسبه آن خواهیم پرداخت، تا شما به درک بهتری از سود ناویژه و اهمیت آن در تحلیل‌های مالی دست یابید. پس با ما همراه باشید.
سود ناویژه چیست
سود ناویژه، که به آن سود ناخالص نیز گفته می‌شود، معیاری برای اندازه‌گیری کل درآمد یک شرکت پس از کسر بهای تمام شده کالاهای فروخته شده است.
به عبارت دیگر، این سود از تفاوت میان فروش خالص و بهای تمام شده کالاها به دست می‌آید. فرمول محاسبه آن به صورت زیر است:
بهای تمام شده کالاهای فروش رفته - درآمد حاصل از فروش = سود ناویژه
این سود نشان دهنده میزان درآمدی است که برای پوشش هزینه‌های عملیاتی و سایر هزینه ها در دسترس شرکت است.
سود ویژه چیست
سود ویژه، که به آن سود خالص نیز گفته می‌شود، نشان دهنده میزان درآمدی است که پس از کسر تمام هزینه‌های عملیاتی از درآمدهای ناخالص یک شرکت باقی می‌ماند.
به عبارت دیگر، سود ویژه معیاری است برای ارزیابی کارایی مالی یک شرکت که از طریق کسر هزینه‌هایی مانند هزینه های عمومی، اداری، فروش، و مالیات از سود ناویژه یا ناخالص به دست می‌آید. فرمول محاسبه سود ویژه به صورت زیر است:
هزینه‌های شرکت – سود ناویژه = سود ویژه
سود ناویژه خود، درآمد حاصل از فروش کالا یا خدمات قبل از کسر هزینه‌ها است. این مفهوم در برنامه‌ریزی‌های مالی و تصمیم‌گیری های استراتژیک شرکت‌ها نقش مهمی دارد و به مدیران کمک می‌کند تا اثربخشی سیاست‌های مالی خود را به درستی ارزیابی کنند.
تفاوت سود ناویژه و ویژه
در حقیقت سود ناویژه یا سود ناخالص، سودی است که از کسر بهای تمام شده کالای فروش رفته از درآمد حاصل از فروش کالا به دست می‌آید.
به عبارت دیگر، این سود نشان دهنده میزان درآمدی است که پس از کسر هزینه‌های مستقیم تولید یا خرید کالا باقی می‌ماند.
اما در مقابل؛ سود ویژه یا سود خالص، سودی است که پس از کسر همه هزینه‌ها از سود ناویژه به دست می‌آید که این شامل هزینه‌های عملیاتی مانند هزینه‌های عمومی و اداری، هزینه های فروش، مالیات و سایر هزینه‌ها می‌شود.
بنابراین، تفاوت اصلی بین این دو در هزینه‌هایی است که از درآمد کسر می‌شود. سود ناویژه فقط بهای تمام شده کالا را در نظر می‌گیرد، در حالی که سود ویژه همه هزینه‌های مرتبط با فعالیت‌های شرکت را در بر می‌گیرد. و در نهایت همانطور که گفته شد؛ فرمول‌های محاسبه به صورت زیر است و در کنار هم بودنِ این دو فرمول باعث می‌شود که به درک بهتری از تفاوت ها برسید:
هزینه‌های شرکت – سود ناویژه = سود ویژه
بهای تمام شده کالاهای فروش رفته - درآمد حاصل از فروش = سود ناویژه
امیدواریم که این توضیحات برای فهم بهتر تفاوت‌های بین سود ناویژه و ویژه کمک‌تان کند.
نحوه محاسبه سود ناویژه
سود ناویژه، که به آن سود ناخالص هم گفته می‌شود، نشان دهنده درآمد خالص یک شرکت پس از کسر بهای تمام شده کالا های فروخته شده (COGS) از کل درآمد حاصل از فروش است.
به عبارت دیگر، این یک شاخص از کارایی تولید و فروش شرکت است که هزینه‌های مستقیم تولید کالا یا ارائه خدمات را در نظر می‌گیرد.
برای مثال، اگر یک شرکت در مدت زمان مشخصی ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال درآمد داشته باشد و بهای تمام شده کالاهای فروخته شده آن ۶۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال باشد، سود ناویژه به این صورت محاسبه می‌شود:
{سود ناویژه} = ۴۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۶۰,۰۰۰,۰۰۰ - ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰
این مقدار نشان دهنده درآمد خالصی است که پس از کسر هزینه‌های مستقیم تولید، برای شرکت باقی می‌ماند. این سود برای پوشش هزینه های عملیاتی، مالیات‌ها، و سایر هزینه‌ها استفاده می‌شود و در نهایت به سود خالص منجر خواهد شد.
جمع‌بندی
همانطور که پیش از این نیز گفته شد؛ سود ناویژه که به آن سود ناخالص هم گفته می‌شود، درآمد خالص یک شرکت پس از کسر بهای تمام شده کالاها یا خدمات فروخته شده را نشان خواهد داد که برای محاسبه آن، از درآمد حاصل از فروش کالا یا خدمات، بهای تمام شده کالاهای فروش رفته کسر می‌شود.
این شاخص برای سنجش کارایی فروش و تولید در شرکت‌ها استفاده می‌شود و می‌تواند در تصمیم‌گیری های مدیریتی مؤثر باشد که درباره همه این موارد نیز به طور کامل توضیح داده شد!
نظر شما