به گزارش بازار، محمد باقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در همایش حمل و نقل و توسعه اقتصادی؛ چالشها و فرصتها گفت: موضوعاتی که میشنوم همان موضوعاتی است که ۳۲ سال قبل گفته شده بود. نسلهای بعدی دقیقاً همان صحبتها را گفتند. جالب اینجاست که پیشنهادهایی که از قبل گفته شده بود مجدد تکرار میشود. چیزی که قطعی است آن است که مشکل پابرجا است.
وی ادامه داد: چه کسی باید به این سوال پاسخ دهد بخش دولتی یا خصوصی؟ واقعا باید چارهاندیشی کنیم. نخبگان ما با هر سلیقهای پا در میدان بگذارند. بعضی از موضوعات روشن است و هیچ ربطی هم به بحثهای سیاسی ندارد موضوعات مدیریتی و ملی است.
قالیباف اظهار داشت: بخش خصوصی و دولتی باید به یک فهم مشترک برسند. در زمانی که در نیروی انتظامی خدمت میکردم طرح جامع رفع آلودگی هوا را به دولت وقت ارائه کردم. بررسیها نشان داد که ۸۰ درصد آلودگی از وسایل متحرکی است که در شهر حرکت میکند. در دولت آقای روحانی شهردار بودم آن طرح را و با توجه به شرایطی که پیش آمده بود اصلاحاتی را انجام دادیم و به دولت یازدهم انتقال دادیم و گفتیم که این مشکل قابل حل است.
وی گفت: اگر کاری به زمین مانده است به نظر بنده از دو حال خارج نیست یا اراده آن وجود ندارد و یا فهم آن وجود ندارد که کار به زمین میماند و حل نمیشود. همه ما میدانیم که استهلاکمان بیشتر از سرمایهگذاریمان است مگر نمیبینیم که هر سال اقتصاد کشور کوچکتر میشود و تحریم هم هستیم.
قالیباف تصریح کرد: رشد ۸ درصدی باید بر اساس سیاستها پیش برویم و تورم را باید تک رقمی کنیم به دوستانمان در دولت و هم به شورای نگهبان در بررسی برنامه هفتم این نکته را اشاره کردم که رشد ۸ درصدی حتماً یک سقف سرمایهگذاری دارد که باید سرمایه گذاری کنیم.
وی افزود: کار برزمینمانده یعنی یا ارادۀ انجام آن کار وجود ندارد یا فهمش وجود ندارد | خدا من را نبخشد اگر حرف سیاسی بزنم؛ بحث من فنی و مدیریتی است. خدا من را نبخشد اگر حرف سیاسی بزنم. من دارم بحث مدیریتی و فنی میکنم. کار نشدنی نداریم. کار برزمینمانده یعنی یا ارادۀ انجام آن وجود ندارد یا فهمش وجود ندارد.
رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: مگر همه نمیدانیم استهلاکمان بیشتر از سرمایهگذاریمان است. مگر نمیبینیم ده سال است کیک اقتصاد دارد کوچکتر میشود؟ همۀ ما میدانیم که در هر سال چندین میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج میشود. یا ندانمکاری ما در سیاستگذاری است، یا اشکال در بخش خصوصی است. عامل سومی که وجود ندارد. نیازمند به فهم مشترکیم.
وی افزود: زمان خدمت در نیروی انتظامی، طرح حل آلودگی هوا را به دولت وقت دادم. از هشت بندی که دربارۀ مسائل حوزۀ حملونقل در جلسه مطرح شد، حداقل سه بند آن در برنامۀ هفتم توسعه دیده شده است. اما اینکه اجرا میشود یا خیر، و سرنوشت آن همانند قانون هوای پاک میشود اطلاعی ندارم.
قالیباف عنوان کرد: زمانی که در نیروی انتظامی خدمت میکردم، با اینکه مسئولیت هوای پاک با ما نبود، طرح جامع و کامل حل آلودگی هوا را تقدیم دولت وقت کردم. بررسیهای ما نشان داد ۸۰درصد آلودگیها بهخاطر وسایل متحرک در شهرهاست. ثابت کردیم دلیل آلودگی این است. این طرح را در دولت بعدی نیز اصلاح و تقدیم کردیم. پیشنهاد دادیم این آلودگی قابل حل است، بیاید باهم آن را حل کنیم.
وی افزود: مردمی که در خانه نشستهاند، اگر ببینند بخشی از منفعت کاهش مصرف یک متر مکعب گاز در هفتۀ سوم آذر به جیب خودش میرود و به سود خودش تمام میشود، احساس میکند در این منفعت شریک است. منفعت شخصی و منفعت ملی فرد گره میخورد. بحث از گرانسازی نیست. بحث از این سرمایهای است که دارد از بین میرود و باید جلوی آن را گرفت. این غلط است؟ مشکل است؟ قابلاجرا نیست؟
وی افزود: براساس سیاستهای کلی، باید در حوزۀ اقتصاد رشد ۸درصدی داشته باشیم و تورم را تک رقمی کنیم. هنگام بررسی لایحۀ برنامۀ هفتم توسعه، به دولت محترم و شورای محترم نگهبان تأکید کردم حتماً سقف سرمایهگذاری هم داریم. حداقل یک برآوردی از این سقف داشته باشیم که به مباحث پوچ گرفتار نشویم و بگوییم فلان تبصره هفتادوپنجی هست یا نه.
قالیباف گفت: برای رشد اقتصادی ۲.۸ درصد از محل رشد بهرهوری پیشبینی شده است. مثالی ملی بزنم. ما اگر برای محاسبه همۀ گازوئیل و فرآوردهها و میعانات گازی را تبدیل به بشکۀ نفت کنیم، روزانه ۳.۵ میلیون بشکه نفت هدر میدهیم. با قیمت بشکهای ۸۵ دلار حساب کنیم، سالانه بالای ۱۰۰ میلیارد دلار در سال خواهد شد. تحریم به ما ظلم میکند، چرا خودمان به خودمان ظلم میکنیم؟ این پول در یک قدمی ماست.
رئیس مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: نگوییم ثابت نگاهداشتن قیمتها اشکال ماست. شاید این اشکال هم باشد، اما راه بهینهسازی سوخت بالابردن قیمتها نیست. راههای دیگری وجود دارد. وقتی این سرمایه از بین میرود، این سرمایه توسط مردم و دولت و بخش خصوصی باید بهینه شود. اگر همه از آن بهره ببریم، این ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایۀ ملی ما میشود.
وی افزود: الان در قرن ۲۱ در شهر تهران ماشینهای دهۀ ۷۰ میلادی تردد میکنند. ما در حوزۀ حملونقل نیازمند یک تحول هستیم.
قالیباف عنوان کرد: هماکنون ۸۰درصد خودروهای کشور خودراننده هستند. حالا ممکن است برخی بگویند ما به شرکتهای بزرگ حملونقل نیازمند هستیم، بله حتماً نیازمندیم، ولی آیا لزوماً باید برگردیم به راهحل حملونقل دهۀ ۵۰؟ آیا باید برگردیم به مثلاً آژانسهای شمسالعماره و میهنتور؟ یا راههای دیگری در عصر تکنولوژی وجود دارد؟ باید با ایجاد سکوها و پلتفرمها، دستها را باز کرده و رانتها را جمع کنیم و فرصتها را بهصورت مساوی در اختیار بخش خصوصی بگذاریم. اقتصاد دولتی را بهطور تقویت نکنیم.
رئیس مجلس شورای اسلامی ادامه داد: ترانزیت قبل از اینکه جنبۀ اقتصادی داشته باشد، جنبۀ امنیت ملی و قدرت بازدارندگی دارد. فرصتهای بزرگ برای ما تولید میکند. ما با تمام وجود این موارد را حس میکنیم. ولی غصهمان میشود با چه مشکلاتی زیرساختها را درست میکنیم. گاهی اوقات سیاستگذاری ما غلط است. هماکنون از هرکسی بپرسید ریل مهم است یا جاده، همه میگویند ریل. حالا شما نگاه کنید ما در دهههای گذشته بین ریل و جاده سرمایه را به جاده ریختیم.
وی تاکید کرد: حالا هم که در ریل سرمایهگذاری کردیم، امروز حدود ۱۴ هزار کیلومتر ریلی داریم که قطار روی آن حرکت میکند. حالا چقدر حرکت میکند؟ در جاهایی گرهِ ترافیکی داریم و در برخی جاها نیز هرچند روز یکبار شاید یک قطاری حرکت کند.
قالیباف گفت: بررسیها نشان میدهد از این ۱۴هزار کیلومتر حدود ۴هزار کیلومتر آن هیچ تأثیری در حوزۀ بهرهوری در کشور ندارد و ضرورتی نداشته. سرمایه را جایی بردیم که برگشت سرمایه ندارد. یعنی پول مفت را آنجا هزینه کردیم و اگر این ۴هزار کیلومتر را درست هزینه کرده بودیم، آیا امروز در کریدور شمال تا جنوب میماندیم؟ امروز در برنامۀ هفتم متمرکز شدیم ۳هزار و ۲۰۰ کیلومتر در حوزۀ کریدور شمالجنوب و شرقغرب سرمایهگذاری کنیم. ما قبلاً سرمایهگذاری کردیم، ولی خط آهن را اشتباه میبردیم و در همۀ شهرها اینقدر قطار میایستند که الان سرعت قطار باری ما از اندازۀ سرعت حرکت دوچرخه هم کمتر است.
نظر شما