به گزارش بازرا، علیرضا عباسی، نائب رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی در برنامه رادیو اقتصاد/پنجره اقتصاد به موضوع تولید، تامین و واردات شکر پرداخت و گفت: ما در کشور تقریبا نزدیک به ۲ و سه دهم میلیون تن شکر نیاز داریم که از این مقدار تقریبا ۶۵ تا ۷۰ درصد را در داخل تامین و تولید می‌کنیم از چغندرقند و نیشکر و حدود یک سوم آن را که ۳۰ تا ۳۵ درصد است را از خارج وارد می‌کنیم.
هدف گذاری برنامه هفتم برای رسیدن به خودکفایی در تامین شکروی افزود: باید به سمتی برویم که در این کالا به یک درصد بالایی از خودکفایی برسیم، در برنامه ششم این را داشتیم و در برنامه هفتم هم سعی مان هست که در این کالاها به بالای ۹۰ درصد خودکفایی برسیم، فقط باید سیاستگذاری مان را درست کنیم، اگر قیمت گذاری خرید محصولات را درست داشته باشیم می‌توانیم به آن سمت برویم.
عباسی اضافه کرد: چغندرقند امکان توسعه کشت آن، افزایش عملکرد با افزایش بهره وری در کشور وجود دارد فقط، چون خرید درستی صورت نمی‌گیرد و قیمت مناسبی برای خریدش نیست کشاورزان بعضی وقت‌ها راغب نیستند، برای این که بتوانیم جلوی تلاطم های بازار شکر در کشور را بگیریم یکی از اصلی‌ترین راههایش این است که پایداری تولیدمان را و خودکفایی در این کالا به بالای ۸۰-۹۰ درصد برسانیم و این امکان وجود دارد، هم در نیشکر این ظرفیت را داریم و هم در چغندر قند، فقط باید سیاستگذاری‌های در وزارت جهاد به خوبی پیاده شود.
وی ادامه داد: در خرید تضمینی که قیمت خرید تضمینی چغندر قند تابعی از قیمت گندم است یعنی وقتی قیمت گندم تعیین می‌شود، مثلا کلزا قیمتش دو برابر قیمت گندم و قیمت چغندر قند یک پنجم قیمت گندم است، قیمت گندم هر چه تعیین شد یک پنجم آن می‌شود قیمت چغندر قند، امسال که ۱۵ هزار تومان قیمت گندم تعیین شد، ۲۰ درصدش می‌شود سه هزار تومان این کار خوبی در حوزه تقویت تولید محصولات کشاورزی است و این کشاورزان را راغب کرده به این که به تولید بیشتر توجه کنند و در این حوزه رشد تولید خوبی را داشته باشیم.
عباسی درباره بذر باکیفیت، بازدهی و بهره وری بالاتر گفت: در این حوزه باید یک همت اساسی بکنیم، چون یک خلاء عملکردی را در کشور در تمام محصولات حالا نه فقط محصولات قندی مثل چغندر و نیشکر داریم فاصله متوسط تولید ما با متوسط تولید دنیا در واحد سطح و هکتار زیاد است باید حتما این را پوشش بدهیم باید برویم به این سمت که هم ارقام خوب، ارقام ژنتیکی خوبی را توصیه کنیم هم به زراعی خوبی را ترویج کنیم که بتوانیم کشت خوبی داشته باشیم به طور مثال ما کشت چغندر را بهاره داریم می‌توانیم ترویج کنیم این را که چغندر را پاییزه کشتش بدهیم که از آب سبز بارندگی‌های پاییز و زمستان هم استفاده کنیم، آب کمتری را استفاده کنیم، باید توجه داشته باشیم که کوتاهی هم داشتیم در آن قسمت، وزارت جهاد و دانشگاه‌های ما مجموعه پژوهشگران بسیار خوبی دارد، ولی ارتباط بین این دانش و این پژوهشی که انجام می‌شود و مزرعه ما یک کم ضعیف است.
بحث مکانیزاسیون هم جزء همین هست که چطور بتوانیم برداشت مکانیزه داشته باشیم، چطور بتوانیم انتقال را از برداشت تا کارخانه، چون یک قسمت از افت قند از برداشت تا کارخانه است این خسارات را اگر جلویش را بگیریم رسیدن به خودکفایی معنی دار در قند و شکر می‌تواند یک عدد مناسبی باشد یعنی به ۸۰-۹۰ درصد برسیم و از یک طرف دیگر هم باید فرهنگ سازی کنیم در کشورمان برای کاهش مصرف قند.
نظر شما