به گزارش بازار به نقل از آهن پرایس، در نخستین روز هفته فعالیت بازار آهن با نوسان محدودی آغاز شد و اعلام قیمت آهن آلات در اغلب مبادی فروش ثابت بود، اما در تعدادی از شرکتها نوسانات افزایشی و همچنین کاهشی نیز مشهود بود.
قیمت دلار نیز در ابتدای روز گذشته تا مرز کانال ۵۰ هزار تومان کاهش یافت اما مجددا با کمی افزایش به نیمههای کانال ۵۱ هزار تومانی بازگشت و در پایان روز هم در بازار آزاد حدود ۵۱ هزار و ۴۰۰ تومان مبادله شد.
تحلیل نوسانات قیمت آهن
قیمت روز میلگرد ساده و میلگرد آجدار در عمده شرکتها ثابت اعلام شد اما در چند کارخانه نرخ میلگرد آجدار بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ کاهش داشت و تعدادی نیز بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ تومان افزایش قیمت داشتند.
قیمت تیرآهن در بخش شاخهفروشی نوسانات متعددی داشت، به طوری که قیمت تیر ذوبی و فایکو بین ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومان کاهش داشت تیرآهن کرمانشاه، ظفربناب و فولاد یزد بدون تغییر قیمت عرضه شدند اما در این میان تیرآهن کوثر اهواز حدود ۵۰ هزار تومان افزایش قیمت داشت.
قیمت نبشی، انواع ناودانی ایرنی و اروپایی و قیمت سپری تقریبا در کلیه شرکتها ثابت اعلام شد اما تعدادی از مبادی فروش بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ تومان کاهش قیمت داشتند. قیمت پروفیل آهنی، پروفیل مبلی، صنعتی و انواع قوطی نیز در اکثر شرکتها ثابت اعلام شدند اما قیمت پروفیل نیکان و کیان پرشیا حدود ۱۰۰ تومان کاهش داشت. گفتنی است قیمت قوطی پروفیل ساختمانی مبارکه ۲ میلیمتر حدود ۳۷ هزار تومان اعلام میشود. قیمت لوله داربستی، صنعتی، مبلی و انواع لولههای درزدار و بدون درز نیز در کلیه شرکتها ثابت اعلام شد.
قیمت ورق گرم آهنی نیز در عمده مبادی فروش بدون تغییر قیمت بود اما قیمت ورق سیاه فولاد مبارکه در برخی ضخامتها افزایش ۲۰۰ تومانی داشت؛ همچنین انواع ورق سرد گالوانیزه، روغنی و رنگی در کلیه بنگاهها با ثابت قیمت همراه بودند.
همانطور که روند نوسانات قیمت آهن در روز گذشته برمیآید بازار آهن در حال کفزنی است و احتمال دارد با توجه به سهمیهبندی برق صنایع فولادی که روز گذشته اشاره شد، موج ریزی در هفته دوم خرداد مشاهده شود البته نمیتوان به طور قطعی نظر داد و عملی شدن این جریان به عوامل سیاسی و مسائل دیگری نیز وابسته است.
گفتنی است علاوهبر فاکتور کمبود انرژی، موارد دیگری نیز وجود دارد که اگر مجموع آنها با هم همسو شوند ممکن است در خرداد ماه موج افزایشی پیشرو داشته باشیم. احتمال افزایش نرخ ارز، احتمال افزایش نرخ جهانی فولاد و نرخ محصولات صادراتی ایران و کاهش تولید در پی قطعی برق فولادسازان و نیز احتمال افزایش ۳۰ درصد کرایه حمل آهن الات فاکتورهای بالقوهای است که ممکن است افزایش قیمت اهن را در پی داشته باشد.
علت کاهش قیمت فولاد صادراتی ایران
گزارشها از قیمتهای جهانی فولاد حاکی است که روند کاهشی محصولات فولادی همچنان ادامه دارد و قیمت میلگرد صادراتی چین در هر تن فوب به ۵۶۰ دلار گزارش شد، قیمت میلگرد بورس شانگهای هم در هر تن ۵۲۰ دلار اعلام شد. قیمت میلگرد صادراتی ترکیه با افزایش ۵ دلاری به تنی ۶۲۰ دلار رسید.
قیمت ورق گرم فوب دریای سیاه حدود ۶۱۵ دلار اعلام شد که تقریبا ثابت بود، نرخ ورق صادراتی چین نیز با کمی کاهش به ۵۵۹ تا ۵۷۵ دلار در هر تن فوب رسید؛ همچنین بیلت صادراتی دریای سیاه نیز از ۵۲۴ تا ۵۲۹ دلار در هرتن به ۵۲۵ دلار رسید، در بازار چین هم با کمی کاهش ۴۸۸ دلار در هر تن گزارش شد.
نرخ محصولات فولادی صادراتی ایران اما بسیار کمتر از نرخ فولاد جهانی صادر میشود. به طور مثال نرخ اسلب فوب ایران در هر تن ۴۸۰ دلار اعلام میشود درحالی که اسلب برزیل ۶۸۰ دلار معامله میشود همچنین بیلت صادراتی ایران ۱۹۷ دلار ارزانتر از بیلت صادراتی ترکیه است.
در بررسی علل فاصله قیمتی چشمگیر محصولات فولادی ایران با نرخ محصولات جهانی باید گفت که این امر همواره یکی از چالشهای صنعت فولاد ایران است که در ادامه به تعدادی از عوامل آن اشاره میشود.
مارجین سود بالای صادرات فولاد ایران که به دنبال هزینههای پایین تولید محصول از جمله نیروی انسانی ارزان، انرژی و خدمات ارزان عاید تولیدکننده میشود؛ صادرات فولاد حتی همراه با تخفیف قیمت چشمگیر همچنان بهصرفه ارزیابی میشود.
از طرفی بالا بودن تعداد واحدهای فولادی به ناهماهنگی بین واحدها منجر میشود که همین امر رقابت منفی در بازارهای هدف صادراتی را به دنبال دارد. همچنین مشتریان محدود صادراتی نیز خود عامل دیگری برای کاهش نرخ محصولات صادراتی ایران است.
تمرکز صادرات فولاد بر محصولات میانی که رقابت جهانی و نیز فروش اعتباری در آن بالا است عامل دیگری بر کاهش نرخ فولاد صادراتی ایران است. محدودیت دسترسی تولیدکنندگان ایرانی به ابزارهای نوین مالی در بازارهای جهانی نیز از دیگر عوامل موجود است.
فولادسازان ایران به دلیل تحریمها، روی فروش اسلب به صورت نقدی تمرکز بیشتری داشتند و تمایل چندانی هم به انبارسازی یا عرضه دربازار داخلی نداشتند، از طرفی دسترسی به بازارهای اروپایی و آمریکایی هم با محدودیت همراه است.
همچنین به نظر میرسد عمدهترین هدف صادرات فولاد ایران ارزآوری است نه کسب سود که همین امر صادرات فولاد ایران را به ابزاری برای تأمین ارز تبدیل کرده است. گفتنی است صنعت فولاد ایران بالغ بر ۲۰ میلیارد دلار طرح توسعه دارد که ارز آن را باید خود فولادسازان تأمین کنند. عواملی که گفته شد از مهمترین فاکتورهایی است که به کاهش نرخ محصولات فولادی صادراتی ایران منجر شده است.
نظر شما