به گزارش بازار به نقل از آهن پرایس، روز گذشته بازار آهن و فولاد داخلی نوسانات متعددی را تجربه کرد؛ به این صورت که بسیاری از مبادی فروش قیمت آهن آلات را افزایش دادند و نیمی از کارخانهها هم روند ثابت و کاهشی در پیش گرفتند.
بازار ارز نیز نوسانات چشمگیری نداشت به این صورت که در ابتدای روز قیمت دلار نسبتا ثابت بود و در مرز کانال ۵۱ هزار تومان قرار داشت اما در نیمههای روز حدود ۵۰۰ تومان کاهشی شد و مجددا در پایان روز با فزایش قیمت مواجه شد طوری که هر دلار در پایان روز روی ۵۱ هزار و ۲۵۰ تومان بسته شد.
تحلیل نوسانات قیمت آهن
با نزدیک شدن به نیمههای هفته همچنان شاهد روند افزایشی قیمت آهن در برخی از مبادی فروش هستیم و قیمت میلگرد آجدار هم پیشگام این نوسان افزایشی است. به همین ترتیب قیمت روز میلگرد آجدار در تعدادی زیادی از کارخانهها بین ۱۰۰ الی ۵۰۰ تومان افزایش داشت و تعدادی نیز قیمتها را ثابت اعلام کردند.
همچنین قیمت روز تیرآهن نیز روند افزایشی در پیش گرفت و در اکثر کارخانهها هر شاخه بین ۵۰ الی ۱۵۰ هزار تومان افزایش داشت اگرچه در چند کارخانه ثبات قیمت هم مشهود بود.
قیمت روز نبشی، ناودانی و سپری هم همسو با بازار روبه افزایش بود و حدود ۲۰۰ الی ۵۰۰ تومان در هر کیلو افزایش قیمت مشاهده شد البته قیمت نبشی ناب تبریز ثابت اعلام شد.
اما قیمت روز ورق سیاه در برخی از مبادی فروش بین ۲۰۰ الی ۵۰۰ تومان کاهش داشت و شماری نیز تغییر قیمت نداشتند، همچنین قیمت روز ورق روغنی، رنگی و گالوانیزه با کاهش ۳۰۰ تومانی همراه بود.
قیمت پروفیل آهن عمدتا بدون تغییر قیمت عرضه شد طوری که پروفیل ضخامت ۲ میلیمتر مبارکه حدود ۳۴ تا ۳۵ هزار توان برآورد میشود و قیمت روز لوله مانیسمان، لوله داربستی، و سایر لولهها نیز تغییر قیمت نداشتند.
با اینکه عمده فاکتورهای اثرگذار در بازار آدرس کاهش و ثبات قیمت آهن را دستکم تا پایان فروردین میدهند اما خلاف آنچه انتظار میرفت از ابتدای هفته شاهد افزایش قیمتها در برخی از حوزهها هستیم که گویا دلیل مشخصی هم ندارد.
اما محتملترین گزینه در بررسی علت این نوسان، افزایش تقاضای میلگرد و نیز تاریخ تحویل شمش خریداری شده به نوردکاران است که گویا ماه اردیبهشت بیان شده است؛ اما نمیتوان این روند را مداوم دانست و اوضاع فعلی بازار آهن موقتی است اگرچه احتمالا در هفتههای آتی بازار قابل پیشبینی نباشد.
از طرفی دیگر شنیدهها از احتمال مجاز شدن عرضههای بورسی حکایت دارد که خود این عامل محرکی دیگر برای التهاب در برخی از حوزههای بازار آهن داخلی به شمار میرود.
اما باید در نظر داشت که تعیین قیمت پایه شمش بورسی همچنان در دامنه مثبت یک درصد تا منفی ۵ درصد است ک مانعی جدی برای افزایش نرخ محصولات بورسی است به عبارتی حتی اگر میزان معاملات در بالاترین آمار خود باشد در نهایت نرخ پایه برای عرضه بعدی یک درصد افزایش خواهد یافت.
الزام به خرید مواد اولیه از بورس و نیز عرضه محصولات تولید شده در بورس کالا خود عاملی برای کنترل و تنظیم قیمتها در بازار است؛ همچنین کمرگ نیز امکان صادرات محصول خریداری شده از بورس کالا را نمیدهد و این امر در صورتی که درست اجرا شود، به اشباع تقاضا در بازار داخلی منجر خواهد شد.
میتوان عدم دریافت شمش خریداری شده از بورس کالا در ماه فروردین را عامل مقاومت در کاهش قیمت میلگرد دانست. اما آنچه شنیده میشود خالیفروشی و تحویل محصول در ماه اردیبهشت با قیمتی بسیار بیشتر از نرخ شمش است که این امر خلاء تقاضا و اشباع عرضه را در پی خواهد داشت که نتیجه آن رکود و افت تقاضا خواهد بود.
اما باید گفت براساس تجربه و آنچه در سالهای پیشین به دست آمده بازار آهن کشور قابل پیشبینی و قابل برنامهریزی نیست و خریداری که پیش از عید میلگرد ۳۰ هزار تومانی را دیده و ترسیده، ترجیح میدهد بخشی از خرید مورد نیاز خود را در قیمتهایی پایینتر از آنچه مشاهده کرده، انجام دهد. با تمام این اوصاف باز هم باید تأکید کرد که در کشور ما امکان برنامهریزی و پیشبینی وجود ندارد و هر آن ممکن است با تغییر یک وزیر به طور کلی برنامههای درحال اجرا نیز تغییر کند.
در نهایت میتوان اینگونه گفت که اگر برخی ریسکهای فعال مانند افزایش نرخ بنزین در نیمه اول سال فعال نشوند، بحران برق هم مدیریت و کنترل شود و تولیدکنندگان به مدار تولید بازگردند، همچنین سیاست وزارت صمت درباره بازار فولاد به روال فعلی ادامه بیابد احتمال دارد بازار آهن و فولاد نوسانات محدودی داشته باشد اما همه این مواردی که بیان شد منوط به سیاستها و دستورالعملهای مسئولان است.
با عرضههای امروز بورس کالا که حدود ۲۵۱ هزار تن انواع شمش اعلام شده، بیشترین حجم عرضه را در تاریخ معاملات بورس کالا به ثبت رسانده است که بیانگر افزایش ۷۹ درصدی حجم این محصول است از همین رو این میزان از عرضه سیگنال کاهش ۵ درصدی را در عرضه آتی ارسال میکند.
نظر شما