۲۸ اسفند ۱۴۰۱ - ۰۰:۰۱
گره عشق با تار و پود هنر پارچه بافی| پنج سال اول هیچ فروشی نداشتیم
گفتگو با بانوی خوش ذوق گلستانی؛

گره عشق با تار و پود هنر پارچه بافی| پنج سال اول هیچ فروشی نداشتیم

گرگان- صنعت ریسندگی و بافندگی سال‌هاست که در گلستان کمرنگ شده با این‌حال برخی بانوان خوش قریحه با تلاش پشتکار سعی به حفظ این حرفه در استان دارند.

بازار؛ گروه استان‌ها: با مرور تاریخ دیرینه این سرزمین در می یابید که ریسندگی و خلق پارچه از سنت های قدیم این منطقه بوده که زنان انجام می دادند. اما امروزه به دلیل تغییر سبک زندگی، بسیاری نسبت به استفاده از پارچه های دستبافت احساس بی نیازی می کنند و این موضوع باعث منسوخ شدن این صنعت در استان شده است.

از آنجاییکه برخی افراد خوش ذوق تلاش به حفظ فرهنگ و تمدن این خطه دارند همواره احیا و حفظ صنعت پارچه بافی را مد نظر قرار داند تا جاییکه این شور و شوق به نسل جدید هم تسری یافت و به این ترتیب جوانان با انگیزه ای مانند «هدی حسینی» که امروز مجموعه ای با نام شرکت تعاونی زنان سبز اورشم استارآباد را برای این هدف ثبت کرده اصرار به حفظ این فرهنگ دارد. او معتقد است پیش از آنکه از وی به عنوان یک کارآفرین یاد شود، یک هنرمند است.

از آنجایی که این بانوی هنرمند به طبیعی و سنتی بودن دست بافته ها به صورت ۱۰۰ درصد تاکید دارد، توانسته با کشت و تکثیر پنبه رنگی حدود ۱۵ طیف رنگی از این ماده اولیه را در استان به دست آورد. ادامه گفتگو با این بانوی گلستانی را در ذیل می خوانید.

* انگیزه و تاکید شما برای ریسندگی و بافندگی پارچه به صورت کاملا سنتی چیست؟

شرکت تعاونی زنان سبز اورشم استارآباد مجموعه ای از زنجیره ارزشمند بافت پارچه است که با کمک بانوان هنرمند راه اندازی شده است. این زنجیره شامل کاشت و برداشت پنبه، تبدیل آن به نخ با بهره گیری از چرخ نخ ریسی سنتی و تبدیل نخ به پارچه، طراحی، دوخت لباس و ارائه به بازار است.

بیشترین دغدغه این مجموعه زنده نگه داشتن این هنر است این مهم می تواند به طرق مختلف مانند آموزش، برگزاری نمایشگاه و برند سازی اتفاق بیفتد

از آنجایی که هنر دست برای خلق یک اثر حس و حال بسیار خوبی را منتقل می کند و قطعا این حس در تولید ماشینی به وجود نمی آید تلاشمان را بر ممارست دراین راه و حفظ تولید پارچه به صورت سنتی داشتیم. از طرفی به واسطه اینکه هنر ریسندگی سابقه دیرینه ای در گلستان دارد این ذوق از قدیم در زنان این خطه وجود داشته البته که در حال حاضر به سختی می توان هنرمندان این بخش را یافت اما همین موضوع هم برایم انگیزه ای برای احیای این صنعت شد.

تاکید مجموعه ما به اینکه ریسندگی و خلق پارچه به صورت کامل با دست صورت بگیرد به دلیل حس و حالی که محصول نهایی دست ساخته های بشر بر مصرف کننده می گذارد و هم اینکه در گذشته افرادی این هنر را به همین شکل انجام می دادند و باید این هنر حفظ می شد. بانویی که در کنار ما با چرخ ریسندگی این کار را انجام می دهد، اشتیاق فراوانی برای ریسندگی و بافندگی دارد و من هم از احیا این هنر شوق بسیاری دارم و با گذشت زمان برای گسترش این مجموعه بیشتر ترغیب می شوم.

* شرایط تامین مواد اولیه یعنی پنبه به چه صورت است؟

همواره در حوزه‌های مختلف هنر و تولید، تامین مواد اولیه یکی از معظلات پیش روی هنرمندان و تولید کنندگان است. هرچند که در برهه ای از زمان گلستان را به عنوان سرزمین طلای سفید می شناختند اما امروز آن رنگ سفید را نمی توان در مزارع استان دید. در حوزه نساجی، پنبه مهمترین و اصلی ترین ماده اولیه بافت پارچه است. در مجموعه زنان سبز اورشم، طبیعی بودن تولیدات بسیار برای ما اهمیت دارد.

زمان زیادی طول کشید تا بتوانیم تولیدات را به بازار معرفی کنیم

اوایل پنبه‌ها را با رنگرزی سنتی رنگ می‌کردیم اما پنبه به واسطه اینکه یک گیاه روغنی است نسبت به ابریشم و پشم رنگ را به خود جذب نمی‌کند و برای نتیجه مطلوب باید عملیات رنگرزی گیاهی چند بار تکرار شود که این پروسه باعث زحمت بیشتر و افزایش قیمت محصول می شد. به این ترتیب با تحقیقاتی متوجه شدم که در شهر گرگان در حد کار پژوهشی پنبه رنگی کشت شده اما تکثیر گسترده انجام نشده است. بذر این گیاه را تهیه و حدود سه سال است که این رقم از پنبه را کشت کرده و تا کنون حدود ۱۵ طیف رنگی پنبه برداشت کرده ایم.

* از بازار فروش محصولات و دست بافته‌ها راضی هستید؟

از ابتدای شروع این کار به مدت پنج سال هیچ فروشی نداشتیم اما دست از تلاش برنداشتم؛ زمان زیادی طول کشید تا بتوانیم تولیدات را به بازار معرفی کنیم. قیمت تمام شده تولید نهایی و دست بافت های مجموعه ما بسیار بالا بود و اوایل مشتری نداشت اما ماندگاری و استمرار در کار باعث دیده شدن این هنر شد در حال حاضر برای بسیاری از برند های ایرانی که بازار خارج از ایران را در اختیار دارند پارچه، لباس و محصولات دیگر را تولید و ارسال می کنیم.

* از آنجایی که مجموعه شما علاوه بر تولید با هدف احیای هنر و فرهنگ شکل گرفته است، چقدر از حمایت دستگاه‌های مختلف برخوردار بودید؟

بیشترین دغدغه این مجموعه زنده نگه داشتن این هنر است این مهم می تواند به طرق مختلف مانند آموزش، برگزاری نمایشگاه و برند سازی اتفاق بیفتد. وقتی با بی توجهی های دستگاه های مختلف دولتی روبرو می شویم به توانمندی های خود بیش ازگذشته اعتماد و تکیه می کنیم. یکی از رویاها و اهداف من ایجاد یک مرکز کارآفرینی است که وقف این هنر و صنعت شود.

کد خبر: ۲۱۱٬۹۴۳

اخبار مرتبط

اخبار رمزارزها

    برچسب‌ها

    نظر شما

    شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha