اثرات زیست محیطی ارزهای دیجیتال

به گزارش بازار، امروزه بسیاری از افراد نسبت به ارزهای رمزگذاری شده مانند بیت کوین خوشبین هستند، اما این حوزه مخالفانی دارد که به یک مشکل قابل‌توجه اشاره می‌کنند و آن انرژی‌بر بودن و آسیب زننده بودن استخراج ارزهای دیجیتال است. استخراج تنها یکی از روش‌های موجود برای اعتبارسنجی تراکنش‌های ارزهای دیجیتال و ضرب سکه‌های رمزنگاری است، اما روشی است که بیت‌کوین و اتریوم، دو ارز دیجیتال پیشرو، از آن استفاده می‌کنند. بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اثبات کار، برای انجام کارهای مرتبط با استخراج، به انرژی زیادی نیاز دارند و سالانه نزدیک به ۳۸ کیلوتن زباله الکترونیکی به عنوان محصول جانبی استخراج بیت کوین تولید می‌شود. در این مقاله از تتر ایران به اثرات زیست محیطی ارزهای دیجیتال و میزان انرژی که به واسطه استخراج ارزهای دیجیتال مصرف می‌شود، پرداخته شده است.

مصرف انرژی توسط ارزهای دیجیتال

تغییرات اقلیمی یکی از مبرم‌ترین مشکلاتی است که جهانیان با آن مواجه بوده  و برخی کشورها اهدافی را برای رسیدگی به آن در نظر گرفته‌اند. برای دستیابی به این اهداف، باید اطمینان حاصل کنیم که فناوری‌های نوظهور به ما برای داشتن یک آینده همراه با حفظ انرژی و محیط زیست پاک کمک می‌کنند. امروزه استفاده از دارایی‌های دیجیتال در حال گسترش است. دارایی‌های دیجیتال شکلی از دارایی هستند که به صورت دیجیتالی بوده و به عنوان یک فناوری نوظهور، برای بسیاری از افراد و کسب‌وکارها در جهان مزایایی را فراهم کرده‌اند. دارایی‌های رمزنگاری می‌توانند به مقدار قابل‌توجهی مصرف برق نیاز داشته باشند که می‌تواند منجر به انتشار گازهای گلخانه‌ای، آلودگی و سایر اثرات زیست‌محیطی شود. از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲، مصرف سالانه برق ناشی از دارایی‌های رمزنگاری به سرعت رشد کرده و برآوردها از دو تا چهار برابر شدن مصرف برق خبر می‌دهند. از آگوست ۲۰۲۲، برآوردهای منتشر شده از مصرف برق جهانی ناشی از ارزهای دیجیتال بین ۱۲۰ تا ۲۴۰ میلیارد کیلووات ساعت در سال است که این معادل ۰.۴٪ تا ۰.۹٪ مصرف سالانه برق جهانی می‌باشد. تقریباً تمام مصرف برق ارزهای دیجیتال توسط مکانیسم‌های اجماع انجام می‌شود. مکانیسم اجماع غالب Proof of Work (PoW) نام دارد که توسط بلاک چین بیت‌کوین و اتریوم استفاده می‌شود. بیت‌کوین و اتر در مجموع بیش از ۶۰ درصد از کل سرمایه بازار دارایی‌های رمزنگاری شده را تشکیل می‌دهند. مکانیزم PoW به گونه‌ای طراحی شده است که به قدرت محاسباتی بیشتری نیاز دارد، زیرا نهادهای بیشتری تلاش می‌کنند تا تراکنش‌ها را تأیید کنند و این ویژگی کمک می‌کند تا از حمله عوامل مخرب به شبکه جلوگیری شود. از آگوست ۲۰۲۲، بیت کوین ۶۰ تا ۷۷ درصد از کل مصرف جهانی برق دارایی‌های رمزنگاری شده و اتریوم نیز ۲۰ تا ۳۹ درصد را تشکیل می‌دهند. البته تغییر به دارایی‌های رمزنگاری جایگزین با فناوری Proof of Stake می‌تواند به طور چشمگیری مصرف انرژی کلی را به کمتر از ۱٪ از سطوح امروزی کاهش دهد. مصرف برق توسط ارزهای دیجیتال منجر به تولید در مجموع ۱۴۰ ± ۳۰ میلیون تن دی‌ اکسید کربن در سال و حدود ۰.۳ درصد از انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای جهانی شده است.

تتر ایران، یک صرافی معتبر است که برای اطلاع از قیمت لحظه‌ای ارزهای دیجیتال مانند قیمت تتر و همچنین خرید ارزهای دیجیتال مختلف مانند خرید تتر، خرید بیت کوین، خرید مانا و غیره می‌توانید به آن مراجعه کنید.

چرا استخراج ارزهای دیجیتال به انرژی نیاز دارد؟

شدت انرژی استخراج کریپتو یک ویژگی است، نه یک مشکل. استخراج بیت کوین، فرآیند خودکار اعتبارسنجی تراکنش‌های بیت کوین بدون دخالت اشخاص ثالث مانند بانک‌ها است. روشی که فرآیند اعتبارسنجی تراکنش طراحی می‌شود، از میزان انرژی زیادی استفاده می‌کند و این شبکه به قدرت محاسباتی هزاران ماشین استخراج بستگی دارد. این وابستگی امنیت بلاک چین‌های ارزهای دیجیتال را که از اجماع اثبات کار استفاده می‌کنند، حفظ می‌کند. هیچ روش مستقیمی برای محاسبه میزان انرژی مصرف شده برای استخراج بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود ندارد، اما این رقم را می‌توان از روی هش ریت شبکه تخمین زد. به عنوان مثال، تخمین زده می‌شود که شاخص مصرف برق بیت‌کوین، حدود ۸۵ تراوات ساعت (TWh) برق (۰.۳۸٪ مصرف برق جهانی) و حدود ۲۱۸ TWh انرژی (۰.۱۳٪) می‌باشد. برآورد دیگری توسط Digiconomist، یک سایت تحلیلی ارزهای دیجیتال، این رقم را ۱۳۰.۳ تراوات ساعت بر اساس مصرف انرژی تا ۹ ژوئیه ۲۰۲۲ نشان می‌دهد. این رقم حدود ۱۴۵۵.۸ کیلووات ساعت برق در هر تراکنش محاسبه می‌شود، یعنی معادل میانگین برق مصرف شده توسط یک خانوار آمریکایی در بیش از ۵۰ روز. همچنین تخمین زده شده است که اتریوم نیز تا ۹ جولای ۲۰۲۲، ۶۲.۷۷ تراوات ساعت برق در سال مصرف می‌کند و تراکنش اتریوم به ۱۶۳ کیلووات ساعت برق نیاز دارد. البته از زمانی که اتریوم گواهی ارتقای کار خود را در سپتامبر ۲۰۲۲ ارائه کرد، نیاز به انرژی الکتریکی آن به ۰.۰۱ تراوات ساعت در سال کاهش یافته است.  بیش از ۲۰۰۰۰ ارز دیجیتال مختلف و بیش از ۵۰۰ صرافی ارز دیجیتال در سراسر جهان وجود دارد که هیچ یک از گزارش‌ها یا محاسبات استفاده از انرژی ارزهای دیجیتال، انرژی صرف شده برای سکه‌های جدید یا مدیریت خدمات برای آنها را در نظر نمی‌گیرد. مقدار انرژی مصرف شده توسط استخراج ارزهای دیجیتال احتمالاً در طول زمان متفاوت خواهد بود چرا که قیمت و پذیرش آن‌ها متفاوت است.

اثرات زیست محیطی استخراج ارزهای دیجیتال

علاوه بر برق، عملیات استخراج دارایی‌های رمزنگاری‌شده همچنین می‌تواند باعث اثرات منفی صوتی، زباله‌های الکترونیکی، آلودگی هوا و سایر آلودگی‌های ناشی از هرگونه استفاده مستقیم از الکتریسیته فسیلی و اثرات اضافی هوا، آب و زباله مرتبط با تمام برق شبکه شود. این تأثیرات می‌تواند مسائل مربوط به مشکلات زیست‌محیطی را برای جوامعی که اغلب با سایر مشکلات مانند آلاینده‌ها، گرما، ترافیک و سر و صدا مواجه هستند، تشدید کند. محاسبه کربن تولید شده ناشی از استخراج ارزهای دیجیتال، موضوعی پیچیده است. اگرچه سوخت‌های فسیلی منبع اصلی انرژی در بیشتر کشورهایی هستند که ارزهای دیجیتال در آن‌ها استخراج می‌شود، اما استخراج‌کنندگان باید به دنبال ارزان‌ترین منابع انرژی باشند تا سودآور باقی بمانند. محققان گزارش می‌دهند که بیشترین استخراج بیت کوین در کشورهای ایالات متحده، چین و قزاقستان انجام می‌شود. حدود ۷۶ درصد از انرژی مصرف شده در چین از زغال سنگ و نفت خام تولید می‌شود و درصد نرخ هش جهانی چین ۲۱ درصد است. حدود ۳۸ درصد از استخراج نیز در ایالات متحده انجام می‌شود. قزاقستان هم ۱۳ درصد از استخراج بیت کوین در جهان را به خود اختصاص داده و عمدتاً از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کند. در نتیجه، سه کشور به شدت وابسته به سوخت های فسیلی مسئول حدود ۷۲ درصد از استخراج بیت کوین در جهان هستند. تخمین زده می‌شود که شبکه بیت کوین مسئول حدود ۷۳ میلیون تن دی اکسید کربن در سال است. همچنین بر اساس داده‌ها تا سپتامبر ۲۰۲۲، اتریوم نیز حدود ۳۵.۴ میلیون تن دی‌اکسید کربن تولید کرده است که پس از انتقال به اثبات کار، به ۰.۰۱ میلیون تن کاهش یافته است. پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال و معرفی انواع جدیدی از این دارایی‌ها، نیازمند اقدام دولت‌های فدرال برای تشویق و تضمین توسعه مسئولانه است. مدیریت و توسعه مسئولانه این فناوری می‌تواند آسیب‌های زیست محیطی ناشی از آن را به حداقل برساند. برای این کار، سیاست دارایی‌های رمزنگاری شده باید بر چندین هدف متمرکز شود که عبارتند از به حداقل رساندن اثرات منفی این دارایی‌ها بر جوامع، کاهش قابل توجه میزان انرژی مصرف شده، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، اجتناب از عملیاتی که هزینه برق را برای مصرف‌کنندگان افزایش می‌دهد، به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی، مصرف کم آب، تولید آلودگی صوتی کم و غیره