کدام کشور خلیج فارس ذینفع اصلی جنگ انرژی روسیه و اروپا است؟

بازار؛ گروه بین الملل: جنگ انرژی کنونی بین روسیه و اروپا به سالهای گذشته بر می گردد، اما به طور قابل توجهی با حمله روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ تشدید شد. روسیه در حال استقرار طیفی از تسلیحات انرژی با هدف افزایش هزینه های تشدید تنش یا باقی ماندن در اوکراین است.

این جنگ جریان تجارت جهانی انرژی را تغییر داده و قیمت انرژی را در سال ۲۰۲۲ نسبت به چند سال گذشته افزایش داده است. این جنگ همچنین بر طیف وسیع تری از کالاها و خدمات غیر انرژی و همچنین روابط دیپلماتیک تأثیر گذاشته اند.

با توجه به اینکه انرژی - مقرون به صرفه بودن، در دسترس بودن و پایداری آن - زیربنای تمدن مدرن است، این سوال مطرح می شود که چه کسی برنده جنگ انرژی است؟ باید گفت برنده جنگ انرژی روسیه و اروپا، نه اروپاست و نه روسیه بلکه این کشورهای نفت خیز خلیج فارس هستند که بیشترین سود را از این جنگ می توانند ببرند؛ از جمله امارات متحده عربی.

باید گفت این امارات است که بیشترین سود را از جنگ انرژی اروپا می برد، بسیار بیشتر از همتایان خود در خلیج فارس. امارات متحده عربی به استفاده از جریان پول روسیه از جمله گردشگران، خرید املاک و مستغلات و تأسیس واحدهای محلی کالاها و شرکت‌های انرژی روسیه که فعالیت تجاری خود را در اروپا و بریتانیا مسدود کرده‌اند، ادامه خواهد داد

باید گفت این امارات است که بیشترین سود را از جنگ انرژی اروپا می برد، بسیار بیشتر از همتایان خود در خلیج فارس. امارات متحده عربی به استفاده از جریان پول روسیه از جمله گردشگران، خرید املاک و مستغلات و تأسیس واحدهای محلی کالاها و شرکت‌های انرژی روسیه که فعالیت تجاری خود را در اروپا و بریتانیا مسدود کرده‌اند، ادامه خواهد داد.

علاوه بر این، اجماع قوی میان رهبران سیاسی و تجاری در اروپا وجود دارد که دیگر هرگز به اندازه گذشته به انرژی روسیه وابسته نشوند. امارات باید توجه داشته است به نگرانی های محافل سیاست اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا در مورد حمایت از روسیه رسیدگی کند.

به عنوان مثال، در سپتامبر ۲۰۲۲، بانک های متعلق به امارات در ترکیه پذیرش یک سیستم پرداخت کارت محبوب روسی را به حالت تعلیق درآوردند. یک بانک امارات نیز از پذیرش پرداخت درهم به جای دلار برای نفت روسیه خریداری شده توسط پالایشگاه های هندی خودداری کرد.

در این راستا روز گذشته «سهیل المزروعی»، وزیر انرژی امارات متحده عربی گفت: اوپک پلاس با چشم انداز متغیر در بازارهای نفت در هر دو بخش عرضه و تقاضا مواجه است. این وضعیت به دلیل تحریمهای اروپا علیه نفت روسیه و لغو سیاست کووید صفر در چین بوده است.

ظرفیت تولید اوپک پلاس به دلیل سرمایه گذاری کمتر در بخش نفت، ۳.۷ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کرده است. امارات متحده عربی اقدامات پیشگیرانه برای جبران کاهش ظرفیت تولید در بعضی از کشورها برداشته و برنامه افزایش پنج میلیون بشکه ای ظرفیت تولید روزانه نفت خود را از سال ۲۰۳۰، به ۲۰۲۷ جلو انداخته است.

وی افزود: برای مدت طولانی، گاز به حیات خود ادامه خواهد داد و در حالی که انرژی های تجدیدپذیر بیشتری مورد استفاده قرار خواهد گرفت، سرمایه گذاری بیشتری در حوزه گاز به عنوان انرژی پایه نیز مورد نیاز است.

مهم‌تر از آن، امارات متحده عربی می‌تواند اعتبار انرژی سبز خود را به‌طور قابل اعتمادی ارائه کند، در نتیجه خود را با قرارداد سبز اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۵۰ هماهنگ می‌کند - به عنوان شریک تجاری که قادر به ارائه صادرات با شدت کربن پایین است.

در نتیجه کاهش کسری ایجاد شده توسط خروج احتمالی تولیدکنندگان فولاد و مواد شیمیایی اروپایی پر انرژی - امارات متحده عربی احتمالاً سهم بازار خود را در اروپا برای محصولات منتخب افزایش خواهد داد.

برخلاف همتایان خود در خلیج فارس، انرژی مورد استفاده برای تولید نفت فراساحلی توسط ADNOC به لطف ساخت مداوم کابل زیردریایی که برق را از نیروگاه های هسته ای و خورشیدی سرزمین اصلی می رساند، به زودی از منابع کم کربن سرچشمه می گیرد. در مورد آلومینیوم، امارات متحده عربی در حال حاضر ۶.۶ درصد از واردات اتحادیه اروپا را به خود اختصاص داده است که آن را به ششمین منبع بزرگ واردات آلومینیوم تبدیل می کند.

امارات گلوبال آلومینیوم (EGA)، بزرگترین شرکت امارات متحده عربی خارج از بخش هیدروکربن، افزایش قابل توجهی در تولید آلومینیوم سبز ممتاز (از طریق همان منابع انرژی کم کربن) که عمدتاً توسط سازندگان قطعات خودرو در اروپا برای محصولات با کیفیت بالا استفاده می شود را هدف قرار داده است.

در مقام مقایسه، آلباء بحرین، بزرگترین کارخانه ذوب آلومینیوم جهان در توانایی خود برای پیروی از ظرفیت مالی و اندازه سرزمینی کشور که استقرار منابع انرژی کم کربن در مقیاس شهری را محدود می کند، محدود است. کارخانه استیل آرکان امارات، پیشرفت خوبی در تحقیقات برای تولید فولاد سبز با استفاده از هیدروژن سبز در فرآیند ساخت فولاد دارد.

در حال حاضر به لطف استفاده از گاز طبیعی به جای زغال سنگ و همچنین به کارگیری کوره های قوس الکتریکی که شدت کربن آن ۷۵ درصد کمتر از کوره های بلند سنتی است، ردپای کربن کمتری نسبت به اکثر رقبای خود در چین و هند دارد.

با توجه به اینکه واردات فولاد روسیه در اتحادیه اروپا ممنوع شده است و واردات فولاد ترکیه که با فولاد نیمه کاره روسی فرآوری شده است در اواخر سال جاری ممنوع می شود، شرکت های فولاد امارات باید بتوانند در اتحادیه اروپا سود ببرند.

سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس شروع به رسیدگی به موضوع کربن جاسازی شده در محصولات خود کرده‌اند و قطر اعلام کرد که افزایش ظرفیت تولید گاز طبیعی را با فناوری جذب و جداسازی انتشار کربن مرتبط هماهنگ خواهد کرد. بنابراین این مهم نیازهای اروپایی را برآورده می کند.

با این وجود، امارات است که از مزیت محرک اول آشکار در میان کشورهای خلیج فارس برخوردار است. این واقعیت که دبی و ابوظبی چندین سال است که یک طرح گواهینامه شناخته شده بین‌المللی را اجرا می‌کنند که هر مگاوات برق کم کربن ادعا شده توسط ADNOC، Emirates Steel، EGA و سایر شرکت‌ها را ردیابی و تأیید می‌کند، احتمالاً توسط مشتریان در اروپا مورد استقبال قرار می گیرد.