چرا نباید جاه طلبی های پترو-یوآن چین را دست کم گرفت؟| هژمونی دلار در خطر جدی

بازار؛ گروه بین الملل: دلارزدایی از صنعت نفت جهانی در مرحله ابتدایی بوده و چنین روندهایی به سرعت اتفاق نمی‌افتند، بلکه به‌طور مصمم و تدریجی اتفاق می‌افتند و دقیقاً در بازی تیتر رسانه‌های امروزی که فقط تحولات آنی را در نظر می‌گیرند، وارد نمی‌شوند. اما این اتفاق می افتد و بر اساس تحولات ژئوپلیتیک فعلی و کوتاه مدت و میان مدت، موج تغییر نخواهد کرد.

باید گفت حدود ۴۰ درصد از ذخایر اثبات شده نفت متعلق به اعضای اوپک پلاس روسیه، ایران و ونزوئلا است – که همگی نفت را با تخفیف های عمده به چین می فروشند و همگی با طرح پترو یوان پکن همراه هستند. پترو یوان عنوانی است که به اقدام چین نسبت به، انتخاب «یوان» در معاملات نفت به جای «پترو دلار» آمریکا اطلاق می‌گردد.

کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس - به ویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی - ۴۰ درصد دیگر از ذخایر اثبات شده نفت را در اختیار دارند و به طور فزاینده ای به چین علاقه مند هستند

کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس - به ویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی - ۴۰ درصد دیگر از ذخایر اثبات شده نفت را در اختیار دارند و به طور فزاینده ای به چین علاقه مند هستند. ۲۰ درصد باقی مانده نیز در دسترس چین است و چین در حال حاضر بزرگترین واردکننده نفت خام در جهان است.

دلارزدایی با سرعتی نسبتاً ثابت پیش می رود. از نظر تجارت جهانی، یوان حدود ۲.۷ درصد از تسویه حساب ها را به خود اختصاص می دهد، در حالی که دلار ۴۱ درصد تسویه حسابها در سطح جهانی را بخود اختصاص داده است

معنای همه این واقعیت ها این است که دلارزدایی با سرعتی نسبتاً ثابت پیش می رود. از نظر تجارت جهانی، یوان حدود ۲.۷ درصد از تسویه حساب ها را به خود اختصاص می دهد، در حالی که دلار ۴۱ درصد تسویه حسابها در سطح جهانی را بخود اختصاص داده است.

این اعداد باعث می‌شوند کارشناسان و سیاستمداران فکر کنند یوان تهدیدی قریب‌الوقوع برای دلار نیست اما آنها اشتباه می کنند زیرا توسعه بزرگترین تهدیدها زمان قابل توجهی را می طلبد. اختلاف عربستان و آمریکا بر سر سرنوشت اوپک و همچنین بازارهای جهانی نفت خام ساختار پترو- دلار را که از دهه ۸۰ میلادی بنا شده، به خطر انداخت و حالا با ورود چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ دنیا برای خرید نفت عربستان با یوان، فروپاشی هژمونی دلار در بازارهای جهانی بیش از هر زمان دیگری نزدیک است.

چین و شورای همکاری خلیج فارس

همانطور که اویل پرایس در اوایل ماه دسامبر گزارش داد، رئیس جمهور چین «شی جین پینگ» متعهد شده است که تلاش ها را برای ترویج استفاده از یوان در معاملات انرژی افزایش دهد و در نشستی در پایتخت عربستان پیشنهاد کرد که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس باید از بورس نفت و گاز طبیعی شانگهای برای انجام تسویه حساب های تجاری خود به یوان استفاده کنند.

سالی که ما به تازگی از آن خارج شدیم باید سالی در نظر گرفته شود که در آن پترو یوآن واقعاً تثبیت شد، زیرا چین مسیری را برای خرید فزاینده نفت و گاز از مکان‌هایی که دوستدار پترو یوان هستند ایجاد می‌کند. جنگ روسیه علیه اوکراین و واکنش غرب به تحریم ها تنها به عنوان یک کاتالیزور عمل کرده است.

چین می خواهد قوانین بازار جهانی انرژی را بازنویسی کند و این کار را با حذف دلار از مدار کشورهای بریک (برزیل، روسیه، هند، چین) که تحت تأثیر «سلاحی کردن» ذخایر ارزی دلاری قرار گرفته اند تا روسیه را مجازات کنند و پوتین را از پر کردن خزانه خود در زمان جنگ باز دارند، انجام می دهد.

آنچه در اینجا اتفاق افتاد، پنجره‌ای از فرصت‌های بزرگ برای پکن بوده که اکنون به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس گفته است چین از خریداران کاملاً تضمینی برای نفت و گاز و پرداخت هزینه آن به یوان است و «شی» رئیس جمهور چین وعده داد که نفت خام و گاز طبیعی را به شیوه ای سازگار و در مقادیر زیاد از شورای همکاری خلیج فارس وارد کند.

سفر شی به عربستان سعودی در اوایل دسامبر دقیقاً در مورد یوان بود. این سفر لحظه ای تعیین کننده برای پترو یوان بود و در واقع دعوتنامه ای بود که مورد استقبال قرار گرفت. چین و عربستان سعودی در این سفر بیش از ۳۰ میلیارد دلار قرارداد تجاری امضا کردند. این ۳۰ میلیارد دلار اهرمی است که فقط به ترویج بیشتر طرح پترو یوآن کمک می کند.

بیش از ۲۵ درصد واردات نفت خام چین از عربستان سعودی انجام می‌شود و به نظر می‌رسد که شورای همکاری خلیج فارس به تدریج پترو یوآن را اتخاذ کند، حتی اگر به دلیل قرار گرفتن در معرض منابع مالی غرب موانع زیادی در این مسیر وجود داشته باشد

بیش از ۲۵ درصد واردات نفت خام چین از عربستان سعودی انجام می‌شود و به نظر می‌رسد که شورای همکاری خلیج فارس به تدریج پترو یوآن را اتخاذ کند، حتی اگر به دلیل قرار گرفتن در معرض منابع مالی غرب موانع زیادی در این مسیر وجود داشته باشد.

آنچه که اذهان غربی روی آن حساب می کنند – به معنای واقعی کلمه – این واقعیت است که چین به تنهایی یک تریلیون دلار اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده آمریکا را دارد و در مورد سعودی ها، آنها واقعاً به سیستم مالی غرب و دلارهای نفتی گره خورده اند. جدا کردن ریال از دلار، اگرچه بسیار بی سر و صدا از منظر تحقیقاتی صرفاً مورد بحث قرار گرفته است، یک شوک نسبتاً دراماتیک برای پادشاهی سعودی خواهد بود – چیزی که ولیعهد به احتمال زیاد مایل به ریسک نیست. اما او فعالانه درباره قراردادهای نفتی با چین به یوان بحث خواهد کرد.

هدف چین بسیار بلندمدت تر از آن است که هر ذهن غربی بتواند آن را درک کند. این هدف در مورد از بین بردن تدریجی تاج و تخت دلار در بازارهای نفت و کالا و به عنوان ارز ذخیره انتخابی است و دقیقا همان چیزی است که بریکس و سازمان همکاری شانگهای (SCO) برای آن تلاش می کنند.

واقعیت این است که با ایجاد هر آشفتگی ژئوپلیتیکی در سطح روابط روسیه و اوکراین و با هر بار سفت شدن پیچ تحریم ها توسط غرب، پکن با اهداف پترو یوآنی خود کمی جلوتر می رود.

هیچ اطلاعیه ای در این مورد وجود نخواهد داشت و این روند به تدریج اتفاق خواهد افتاد و زمانی که نظم جهانی انرژی جدید در آینده بلندمدت پدیدار شود، غرب برای یافتن جای خود تلاش خواهد کرد.