بازار؛ گروه بین الملل: اقیانوس‌های جهان در سال ۲۰۲۲ گرمترین دمای ثبت شده در طول تاریخ را تجربه کردند که این مهم نشان‌دهنده تغییرات عمیق و فراگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از عملکرد انسان در سیاره زمین است.
بیش از ۹۰ درصد گرمای اضافی به دام افتاده توسط انتشار گازهای گلخانه ای در اقیانوس ها جذب می شود. این رکوردها که از سال ۱۹۵۸ شروع شده است، افزایش غیرقابل اجتناب دمای اقیانوس ها را نشان می دهد.
دمای سطح دریاها تأثیر عمده ای بر آب و هوای جهان دارد. اقیانوس‌های داغ‌تر به افزایش آب و هوای شدید کمک می‌کنند که منجر به طوفان‌ها و طوفان‌های شدیدتر و رطوبت بیشتر در هوا می‌شود که باران‌های شدیدتر و سیل را به همراه دارد. آب گرمتر نیز گسترش می یابد و سطح دریاها را بالا می برد و شهرهای ساحلی را به خطر می اندازد.
دمای اقیانوس ها به مراتب کمتر از دمای جو تحت تأثیر تغییرات طبیعی آب و هوا قرار می گیرد و اقیانوس ها را به یک شاخص غیرقابل انکار گرمایش جهانی تبدیل می کند. باید گفت سال گذشته پنجمین گرم ترین سال ثبت شده برای دمای هوای سطحی با جمع آوری داده های نهایی باشد. در طول سال ۲۰۲۲، ما شاهد سومین رویداد لانینیا متوالی بودیم که مرحله سردتر یک چرخه آب و هوایی نامنظم با محوریت اقیانوس آرام است که بر الگوهای آب و هوای جهانی تأثیر می گذارد. زمانی که ال نینو بازگردد، دمای هوای جهانی حتی بالاتر خواهد رفت.
تیمی بین المللی از دانشمندان که تجزیه و تحلیل میزان گرمای جدید اقیانوس ها را انجام داده اند، نتیجه گرفتند: چرخه های انرژی و آب زمین به دلیل انتشار گازهای گلخانه ای توسط فعالیت های انسانی، تغییرات فراگیر در سیستم آب و هوایی زمین را به شدت تغییر داده است.
جان آبراهام، از دانشگاه سنت توماس در مینه‌سوتا و بخشی از تیم مطالعه، می‌گوید: اگر می‌خواهید گرمایش جهانی را اندازه‌گیری کنید، باید ببینید گرمایش به کجا می‌رود و بعد متوجه می شوید که بیش از ۹۰ درصد آن به اقیانوس‌ها می‌رود. اندازه‌گیری گرمای اقیانوس‌ها دقیق‌ترین راه برای تعیین عدم تعادل سیاره ما است. ما به دلیل گرم شدن اقیانوس‌ها آب و هوای شدیدتری داریم و این مهم عواقب فوق‌العاده‌ای در سراسر جهان دارد.
تحقیقات منتشر شده توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده نشان داد که بسیاری از رویدادهای شدید آب و هوایی در سال ۲۰۲۲ به دلیل بحران اقلیمی محتمل تر و شدیدتر شده اند، مانند باران شدید که باعث سیل های ویرانگر در چاد، نیجر و نیجریه شد
مایکل مان از دانشگاه پنسیلوانیا نیز گفت: اقیانوس های گرمتر به این معنی است که پتانسیل بیشتری برای رویدادهای بارشی بزرگتر وجود دارد، مانند آنچه در سال گذشته در اروپا، استرالیا و در حال حاضر در سواحل غربی دیده ایم. این تجزیه و تحلیل لایه عمیق‌تری از آب گرم را در سطح اقیانوس نشان می‌دهد: این منجر به تشدید بیشتر و سریع‌تر طوفان‌ها می‌شود - چیزی که در سال گذشته نیز شاهد آن بودیم.
تحقیقات منتشر شده توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده نشان داد که بسیاری از رویدادهای شدید آب و هوایی در سال ۲۰۲۲ به دلیل بحران اقلیمی محتمل تر و شدیدتر شده اند، مانند باران شدید که باعث سیل های ویرانگر در چاد، نیجر و نیجریه شد.
اندازه‌گیری‌های قابل اعتماد دمای اقیانوس‌ها به سال ۱۹۴۰ بازمی‌گردد، اما به احتمال زیاد اقیانوس‌ها اکنون در گرمترین دمای ۱۰۰۰ سال خود هستند و سریع‌تر از هر زمان دیگری در ۲۰۰۰ سال گذشته گرم می‌شوند.
اقیانوس‌ها در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۰ زتاجول گرمای بیشتری نسبت به سال ۲۰۲۱ جذب کردند. محققان همچنین شوری را تجزیه و تحلیل کردند که همراه با دما، چگالی آب را تعیین می کند و محرک حیاتی گردش اقیانوس است. شاخص تنوع در شوری در سراسر اقیانوس ها در سال ۲۰۲۲ به رکورد بالایی رسید که نشان دهنده تقویت مداوم چرخه هیدرولوژیکی جهانی است.
یکی دیگر از ویژگی های مهم اقیانوس ها طبقه بندی است که در آن لایه بندی آب بر اساس چگالی قوی تر می شود. این امر اختلاط آب‌های عمیق‌تر، خنک‌تر و غنی‌تر از مواد مغذی را با آب‌های سطحی محدود می‌کند. به گفته آبراهام، اختلاط کمتر در اقیانوس به این معنی است که لایه سطحی دی اکسید کربن کمتری را از جو جذب می کند و گرمایش جهانی را افزایش می دهد.
وقوع فزاینده‌ای از موج‌های گرما و خشکسالی بی‌نظیر در نیمکره شمالی وجود دارد که با گرم شدن شدید اقیانوس‌ها در عرض جغرافیایی متوسط اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس مطابقت دارد. گرمای اقیانوس ها و تأثیرات آن بر آب و هوای شدید، تا زمانی که بشریت به انتشار خالص صفر برسد، افزایش خواهد یافت
محققان همچنین گفتند: وقوع فزاینده‌ای از موج‌های گرما و خشکسالی بی‌نظیر در نیمکره شمالی وجود دارد که با گرم شدن شدید اقیانوس‌ها در عرض جغرافیایی متوسط اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس مطابقت دارد. گرمای اقیانوس ها و تأثیرات آن بر آب و هوای شدید، تا زمانی که بشریت به انتشار خالص صفر برسد، افزایش خواهد یافت. در ماه اکتبر، سازمان جهانی هواشناسی گزارش داد که غلظت تمام گازهای گلخانه ای اصلی در اتمسفر - دی اکسید کربن، متان و اکسید نیتروژن - به بالاترین حد خود رسیده است.
اقیانوس‌ها با جذب تقریباً یک چهارم دی اکسید کربن ناشی از فعالیت‌های انسانی و همچنین جذب بیش از ۹۰ درصد گرمای ناشی از گازهای گلخانه‌ای، نقشی حیاتی در کاهش اثرات گرمایش جهانی دارند. اما گرم شدن زمین جذب مقادیر عظیم گرما و کربن را برای اقیانوس‌ها سخت‌تر کرده است، به همین دلیل دانشمندان زنگ خطر پیامدهای احتمالی گرما برای اقیانوس‌ها را به صدا درآورده‌اند.
آب های اقیانوسی بر تعادل حرارتی کره زمین اثر می گذارند و بخشی از گرمای انباشته شده در مناطق استوایی و سرمای موجود در مناطق قطبی را توزیع می کنند. آنها همچنین مقدار زیادی گرمای تابش شده از خورشید را حفظ می کنند و بخشی از آن گرما را به جو زمین منتقل می کنند و آب و هوا را در سراسر سیاره تنظیم می کنند.
اقیانوس ها بیش از ۷۰ درصد از سطح زمین را پوشانده اند و ۹۷ درصد از کل آب سیاره را در خود جای داده اند. آنها بر آب و هوا و شرایط آب و هوایی تأثیر می گذارند، دما را تثبیت می کنند، شیمی زمین را شکل می دهند و خانه ای برای بیشترین تنوع گونه های سیاره فراهم می کنند.
نظر شما