بازار؛ گروه بین الملل: بحران آب و هوا نیازمند راه حل های فوری است، اما نشست کوپ ۲۷ که اخیرا برگزار شد نتایج لازم را به همراه نداشته است. پس از مذاکرات جنجالی که چند روز به طول انجامید، ایجاد صندوقی با تامین مالی کشورهای توسعه‌یافته برای جبران خسارات ناشی از شرایط شدید جوی مکرر فزاینده مانند سیل، خشکسالی، طوفان، سرمای بی‌سابقه و موج گرما، به کشورهای در حال توسعه پرداخت شد.
با این حال تصمیمات اساسی - چه کسی چقدر هزینه می پردازد و چگونه تا کوپ ۲۸ در دبی اقدامات خود را ذر راستای کاهش تغییرات آب و هوایی دنبال می کند، به تعویق افتاده است. علاوه بر این، هیچ پیشرفتی در مورد توافق‌هایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوخت‌های فسیلی و یارانه‌های آن یا کاهش تولید برق با سوخت زغال‌سنگ که هر دو عامل مستقیم افزایش دمای جهانی هستند، حاصل نشده است.
بسیاری از کشورهای جنوب جهانی از روند مبارزه با تغییرات آب و هوایی ابراز بی اعتمادی کردند، نه تنها به دلیل محتوای ناکافی سند نهایی بلکه به دلیل سابقه کشورهای توسعه یافته در عدم پایبندی به توافق نامه های امضا شده در سال ها پیش
بسیاری از کشورهای جنوب جهانی از روند مبارزه با تغییرات آب و هوایی ابراز بی اعتمادی کردند، نه تنها به دلیل محتوای ناکافی سند نهایی بلکه به دلیل سابقه کشورهای توسعه یافته در عدم پایبندی به توافق نامه های امضا شده در سال ها پیش. در کوپ ۱۵ در کپنهاگ در سال ۲۰۰۹ برای کمک به کشورهای کمتر توسعه یافته برای مقابله با بحران آب و هوا صندوقی ۱۰۰ میلیارد دلاری به طور سالانه وعده داده شد.
بر اساس گزارشی تحقیقاتی در سال ۲۰۱۹، شمال جهان مسئول بیش از نیمی از انتشار کربن از زمان انقلاب صنعتی در اواسط دهه ۱۸۰۰ تا سال ۲۰۱۷ بوده است، در حالی که هند، آفریقا و آمریکای جنوبی هر کدام حدودا ۳ درصد و چین ۱۲.۷ درصد مسئول این رویداد ضد بشری بوده اند
بر اساس گزارشی تحقیقاتی در سال ۲۰۱۹، شمال جهان مسئول بیش از نیمی از انتشار کربن از زمان انقلاب صنعتی در اواسط دهه ۱۸۰۰ تا سال ۲۰۱۷ بوده است، در حالی که هند، آفریقا و آمریکای جنوبی هر کدام حدودا ۳ درصد و چین ۱۲.۷ درصد مسئول این رویداد ضد بشری بوده اند.
بر اساس اصل مسئولیت های مشترک اما متمایز - که از سال ۱۹۹۲ بر سر آن توافق شده است - عادلانه است که کشورهای در حال توسعه برای آسیب های زیست محیطی ناشی از کشورهای توسعه یافته غرامت دریافت کنند.
چین حدود ۳۰ درصد تولیدات جهانی را تولید می کند، بنابراین سهم معقولی از آلودگی ناشی از مصرف در جهان فقط به چینی ها منتقل می شود
با این حال، ایالات متحده آمریکا و اروپا به تلاش برای ساختن روایتی ادامه می دهند که تقصیر را به گردن چین بیاندازد. چین در واقع بزرگترین تولید کننده گازهای گلخانه ای امروزی است (به دنبال آن ایالات متحده).
اما سرزنش چین به چند دلیل اشتباه است، زیرا این فرضیه این واقعیت را نادیده می گیرد که کشور آسیایی حدود ۳۰ درصد تولیدات جهانی را تولید می کند، بنابراین سهم معقولی از آلودگی ناشی از مصرف در جهان فقط به چینی ها منتقل می شود.
انتشار سرانه چین حدود نیمی از ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه یافته است. در واقع، امسال، طبق پیش‌بینی‌های پروژه جهانی کربن، انتظار می‌رود انتشارات جهانی در سال ۲۰۲۲ افزایش یابد که عمدتاً ناشی از عملکرد ایالات متحده (۱.۵ درصد) و هند (۶ درصد) است، در حالی که انتظار می‌رود چین انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را (۰.۹ درصد) کاهش دهد. چین تظاهرات متعددی مبنی بر تعهد خود به راه حل های مشخص برای چالش های زیست محیطی ارائه کرده است.
چین نه تنها متعهد شده است تا سال ۲۰۶۰ به بی‌طرفی کربن دست یابد، بلکه اکنون بزرگترین سرمایه‌گذار در انرژی‌های تجدیدپذیر است که بیش از ۳۰ درصد از تولید برق این کشور (ژانویه تا ژوئیه ۲۰۲۲) را با ۴۳ درصد از کل تولید برق جهان به خود اختصاص داده است.
چین همچنین دانش بسیار ارزشمندی را در فن‌آوری‌های بازیابی محیط‌زیست انباشته کرده است: از مناطق بیابانی تبدیل شده به جنگل، نمک‌زدایی از خاک‌های بازیابی شده برای کشاورزی، احیای دریاچه‌هایی که تصور می‌شد آلودگی آنها غیرقابل برگشت است
با این حال، علاوه بر ایجاد منابع انرژی پاک، ضروری است که به احیای آسیب های عظیم وارد شده به محیط زیست به ویژه در دهه های اخیر سرعت بخشیم. چین همچنین دانش بسیار ارزشمندی را در فن‌آوری‌های بازیابی محیط‌زیست انباشته کرده است: از مناطق بیابانی تبدیل شده به جنگل، نمک‌زدایی از خاک‌های بازیابی شده برای کشاورزی، احیای دریاچه‌هایی که تصور می‌شد آلودگی آنها غیرقابل برگشت است، در میان نمونه‌های بی‌شمار دیگر.
امتناع کشورهای ثروتمند از بر عهده گرفتن مسئولیت های تاریخی خود در قبال بحران آب و هوایی که بشریت را تهدید می کند، باید در بسیاری از جبهه ها توسط کشورهای جنوب جهانی مورد توجه قرار گیرد: در ابتدا، تقویت ابتکاراتی مانند همکاری اقلیمی جنوب-جنوب ضروری است
امتناع کشورهای ثروتمند از بر عهده گرفتن مسئولیت های تاریخی خود در قبال بحران آب و هوایی که بشریت را تهدید می کند، باید در بسیاری از جبهه ها توسط کشورهای جنوب جهانی مورد توجه قرار گیرد: در ابتدا، تقویت ابتکاراتی مانند همکاری اقلیمی جنوب-جنوب ضروری است.
صندوقی که در سال ۲۰۱۵ توسط رئیس جمهور شی جین پینگ ایجاد شد و چین تاکنون بیش از ۴ میلیارد دلار در آن سرمایه گذاری کرده است. علاوه بر منابع مالی، چنین پلت‌فرم‌هایی می‌توانند برای تبادل فن‌آوری‌های احیای محیط‌زیست مانند فناوری‌های چین (و سایر کشورها)، به منظور پیشبرد بازیافت خاک، آب، هوا و جنگل‌ها در سریع‌ترین زمان ممکن، خدمت کنند.
کشورهای جنوب جهانی باید خود را در مجامع بین المللی مانند کوپ همچنین در صندوق بین المللی پول، بانک جهانی، گروه ۲۰ و سازمان ملل متحد - با افزایش قدرت چانه زنی خود در مذاکرات با کشورهای شمال جهان تقویت کنند
دوم، کشورهای جنوب جهانی باید خود را در مجامع بین المللی مانند کوپ همچنین در صندوق بین المللی پول، بانک جهانی، گروه ۲۰ و سازمان ملل متحد - با افزایش قدرت چانه زنی خود در مذاکرات با کشورهای شمال جهان تقویت کنند.
برای این منظور گسترش ارتباطات منطقه ای و جهانی جنوب، مانند بریکس و سازمان همکاری شانگهای (SCO)، اساسی خواهد بود.
نظر شما