بازار؛ گروه بین الملل: اوکراینیها در حال حاضر برای زمستانی که احتمالاً سختترین زمستان در تاریخ مدرن این کشور است، آماده میشوند. کرملین به تاکتیکهای جنگ تمام عیار متوسل شده و در تلاش است زیرساختهای اوکراین را نابود کند. ده ها میلیون نفر با چشم انداز خاموشی های طولانی مدت همراه با اختلال مرگبار در خدمات ضروری آب و گرمایش مواجه هستند.
زمستان امسال، آخرین و شدیدترین تشدید در جنگ انرژی طولانی مدت ولادیمیر پوتین علیه غرب است. سال ها است که روسیه از انرژی به عنوان سلاحی در تلاش های خود برای تحت سلطه درآوردن اوکراین و اروپا استفاده کرده است. او اکنون امیدوار است که اوکراینیها را به تسلیم درآورد و در عین حال از کاهش عرضه برای تحت فشار قرار دادن رهبران اروپایی برای کنار گذاشتن حمایت خود از اوکراین استفاده کند.
ماه های آینده نتیجه سیاست انرژی پوتین را مشخص خواهد کرد. اگر او در اهداف خود موفق شود، کرملین نفوذ سیاسی و اقتصادی بی سابقه ای بر اروپا به دست خواهد آورد که می تواند برای دهه های آینده ادامه یابد. از طرف دیگر، اگر روسیه شکست قاطعی را متحمل شود، تهدید مسکو به سرعت کاهش خواهد یافت و اروپا به شدت تقویت خواهد شد. پیروزی در جنگ انرژی زمینه را برای امنیت و رفاه اروپا در آینده فراهم خواهد کرد.
اتکای اروپا به منابع انرژی روسیه پیش از پوتین است و می توان آن را تا اوج جنگ سرد دنبال کرد. در سال ۱۹۷۲، شوروی حدود ۴ درصد از مصرف گاز اروپا را به خود اختصاص داد. تا سال ۲۰۲۱، روسیه تقریباً ۴۰ درصد گاز اروپا را تامین می کرد. با افزایش تدریجی سهم بازار مسکو، توانایی روسیه برای تاثیر در قیمت ها نیز افزایش یافته است. اکثر اروپایی ها اکنون اذعان دارند که این اتکا به روسیه نشان دهنده یک اشتباه بزرگ استراتژیک است.
تجربه اوکراین در هشت سال گذشته ممکن است نکات ارزشمندی را ارائه دهد. در سالهای ۲۰۱۴-۲۰۱۶، مقامات اوکراینی در کاهش اتکای بخش انرژی کشورشان به مسکو به موفقیت چشمگیری دست یافتند. قبل از انقلاب کرامت در سال ۲۰۱۴، اوکراین یکی از بزرگترین واردکنندگان گاز روسیه بود. تا نوامبر ۲۰۱۵، واردات مستقیم گاز روسیه به اوکراین به طور کامل متوقف شد.
اروپا در تلاش است تا برنامههایی را برای سهمیهبندی انرژی و کمکهای متقابل برای رفع کمبودهای احتمالی عرضه انرژی در نظر بگیرد. رهبران اروپایی درصدد هستند تا بر سر پاسخی متحد به چالش های انرژی کوتاه مدت پیش روی این قاره توافق کنند. همه اعضای اتحادیه اروپا تلاش می کنند تا در صورت لزوم از طریق جریان های متقابل به یکدیگر کمک کنند.
از نظر آنها اقدامات راهبردی نیز به منظور مقابله با ضعف های ساختاری مورد نیاز است. انتقال انرژی سبز اروپا دارای یک نقص بزرگ است: وابستگی زیادی به واردات گاز روسیه. به منظور انطباق با واقعیت های بخش انرژی فعلی، الزامات کربن زدایی صنعتی باید فعلا با بازگشایی تولید نفت، گاز و زغال سنگ کاهش یابد. این اتفاق در حال حاضر در آلمان، هلند و فرانسه اتفاق رخ می دهد. دیگر کشورها نیز به دنبال هستند تا از این روند پیروی کنند.
آنها معتقد هستند مشوق های مالیاتی به ویژه برای توسعه چاه های عمیق باید اعمال شود. رویکرد مشابهی به اوکراین اجازه داد تا تولید گاز داخلی را در سالهای ۲۰۱۵-۲۰۱۹ به میزان قابل توجهی افزایش دهد. اتحادیه اروپا همچنین باید حداقل به طور موقت عملیات نیروگاه های حرارتی زغال سنگ را از سر بگیرد. اتریش و آلمان آماده انجام این کار هستند.
قبل از شروع جنگ اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، نیروگاه های هسته ای حدود ۵۵ تا ۶۰ درصد برق اوکراین را تولید می کردند. از سال ۱۹۹۱، این نیروگاه های هسته ای بدون هیچ گونه حادثه ای کار می کنند. اتحادیه اروپا معتقد است انرژی هسته ای ایمن، ارزان و سازگار با محیط زیست است. یکی دیگر از موارد مورد توجه کشورهای اروپایی توسعه منابع انرژی تجدیدپذیر است. در اینجا، آلمان با سهم انرژی های تجدیدپذیر در مصرف ملی که تا قبل از سال ۲۰۳۰ به ۸۰ درصد می رسد و با ۲ درصد از منابع زمینی که برای مزارع خورشیدی و بادی ذخیره شده است، پیشتاز است.
اروپا علاوه بر تامین منابع جایگزین گاز، به دنبال این است تنوع انرژی را نیز با افزایش توانایی قاره برای تطبیق تحویل گاز مایع افزایش دهد. این روند در حال حاضر به خوبی در جریان است و اکنون به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین و تسلیحات آشکار کرملین از صادرات گاز به اتحادیه اروپا، از شتاب بیشتری بهره می برد.
ساخت پایانه های LNG در لهستان امکان دور شدن این کشور از گاز روسیه را فراهم کرده است. دو پایانه LNG در زمستان امسال در آلمان راه اندازی می شود. در همین حال، اسپانیا دارای شش پایانه LNG است که حداکثر ظرفیت را بیش از نیاز داخلی کشور فراهم می کند و مذاکرات برای ساخت یک خط لوله احتمالی به آلمان در حال انجام است.
اولویت اصلی انرژی اروپا جلوگیری از سقوط انرژی در اوکراین و در نتیجه اجتناب از طیف وسیعی از پیامدهای منفی مانند هجوم گسترده پناهجویان است. اوکراین اعلام کرده به کمک فوری اروپا برای تعمیر زیرساخت های انرژی کشور در پی حملات هوایی روسیه نیاز دارد.
زمستان امسال، زمستان سختی برای همه اروپایی ها خواهد بود و مردم این قاره با خاموشی و مسائل گرمایشی و قبوض سرسام آور انرژی مواجه خواهند شد. پوتین امیدوار است زمستان را به سلاح تبدیل کند و اروپا را وادار به تسلیم کند، اما تسلیم شدن در برابر کرملین هم برای اوکراین و هم برای اتحادیه اروپا فاجعه بار خواهد بود.
در عوض، اروپا به دنبال این است چالش بازنگری کل سیستم انرژی خود را بپذیرد. از نظر آنها تنها راه برای شکستن وابستگی تضعیف کننده قاره اروپا به انرژی روسیه و اطمینان از پایان یافتن جنگ انرژی پوتین با شکست قاطع است.
نظر شما