به گزارش بازار به نقل از آهن پرایس، گزارشها از بازار آهن و فولاد حاکی است که روز گذشته نیز قیمت آهن بر مدار ثبات بود و در برخی مبادی فروش کاهش جزئی هم مشاهده شد اما در این میان برخی شرکتها به افزایش قیمت محصولات خود مداومت کردند.
نوسان چشمگیری در بازار ارز نیز مشاهده نشد اما تا پایان روز قیمت دلار کمی افزایشی بود، به طوری که در بازار آزاد هر دلار حدود ۳۲ هزار و ۶۰۰ تومان معامله شد.
تحلیل روزانه نرخ اهن
در بازار میلگرد نوسانات متعددی مشاهده شد اگرچه عمده شرکتها بدون تغییر قیمت محصولات خود را عرضه کردند اما در برخی کارخانهها مانند قیمت میلگرد ذوب آهن اصفهان و صبا فولاد زاگرس افزایش ۱۰۰ تومانی داشت و در چند شرکت از جمله میلگرد ابرکوه و میانه نیز ۱۰۰ تومان کاهش یافت.
قیمت روز ورق سیاه با کاهش ۱۰۰ الی ۳۰۰ تومانی برخی ضخامتها در کارخانه فولاد مبارکه همراه بود اما در چند کارخانه ثابت اعلام شد و برخی ضخامتها در کارخانه اکسین حدود ۱۰۰ ال ۵۰۰ تومان افزایش داشت.
قیمت ورق رنگی و ورق روغنی در عمده کارخانهها ثبات داشت و ورق رنگی کارخانه هفت الماس با افزایش قیمت همراه بود اما ورق گالوانیزه روز گذشته با کاهش ۳۰۰ تومانی اعلام قیمت شد. قیمت نبشی و ناودانی ایرانی و اروپایی هم تقریبا در همه بنگاهها ثابت اعلام شد اما نبشی کارخانه جاوید بناب حدود ۱۰۰ تومان افزایش قیمت داشت.
قیمت قوطی آهن نوسانات پراکندهای داشت به این صورت که قیمت پروفیل در برخی مبادی فروش ثابت اعلام شد، در چند کارخانه از جمله پایا اصفهان و نیکان حدود ۱۰۰ الی ۴۰۰ تومان افزایش داشت و در کارخانه صدرا نیز با کاهش ۱۰۰ تومانی اعلام قیمت شد.
قیمت روز لوله مانیسمان، داربستی، گازی و ... تقریبا در همه مبادی فروش بدون تغییر بود. قیمت روز تیرآهن در اغلب شرکتها بدون تغییر قیمت اعلام شد اما تیراهن ذوب آهن اصفهان و کوثر اهواز با کاهش ۱۰ الی ۷۰ هزار تومانی اعلام شد و تیرآهن فایکو نیز ۲۰ هزار تومان افزایش داشت.
عقبنشینی نسبی قیمت دلار در بازار آزاد و بازگشت آرامش و ثبات به این بازار، به آرامش در بازار آهن و فولاد منجر شد اگرچه این بازار با تمهیداتی که بازارساز در فریز نقدینگی و سختگیریهای مالیاتی و سامانهای ایجاد کرده، این روزها به راحتی دچار تلاطمات نامتعارف و چشمگیر نمیشود.
در شش ماه گذشته شاهد کاهش ۱۰ درصدی قیمت میلگرد آجدار بودیم اما نرخ تیرآهن برخلاف بازار میلگرد افزایش ۱۰ درصدی داشت که بیشتر در سایزهای ۱۴ الی ۱۸ مشهود بود و سایزهای بالاتر مانند ۲۰ الی ۳۰ نیز حدود ۱۵ درصد افزایش قیمت داشت.
اگرچه بخشی از این افزایش قیمت ناشی از همخوانی عرضه و تقاضا و نبود مازاد تولید تیرآهن و عدم فروش اعتباری این محصول در بورس کالا است؛ اما بخش زیادی از افزایش نرخ تیراهن از مهندسی عرضه و بازارسازی هدفمند و برنامهریزی شده توسط فعالان برتر حوزه تیرآهن با نوع عرضهها بود و با واقعیت بازار چندان تطابق نداشت.
با این اوصاف اگرچه بازار تیرآهن افزایش ۱۰ الی ۱۵ درصدی را تجربه کرد اما تورم این محصول در شش ماه اخیر بیش از بازار میلگرد بوده است. حجم عرضههای هفتگی تیرآهن به طور میانگین تقریبا ۱۰ هزار تن بوده در حالی که حجم عرضههای میلگرد حدود ۲۰۰ هزار تن برآورد شده است به این ترتیب میتوان گفت چرخش پولی در بازار تیرآهن و عمق بازار، با بازار میلگرد قابل مقایسه نیست.
بنابراین میتوان گفت بازار تیرآهن و میلگرد در مقایسه با سایر بازارهای موازی مانند خودرو، املاک و...، نرخ ۵۰ درصدی تورم در کشور و افزایش ۱۸ درصدی نرخ دلار، دچار جاماندگی تورمی هستند.
گزارشها از بورس کالای روز گذشته حاکی است که از عرضه ۳۰۵ هزار و ۲۷۰ تنی شمش بلوم حدود ۸۶/۸ درصد به تابلو معاملات راه پیدا کرد که معادل ۲۶۵ هزار و ۲۶۰ تن است. از این میزان حدود ۹۹ هزار و ۲۱۰ تن با نرخ پایه ۱۲ هزار و ۸۷۵ تومانی مورد معامله قرار گرفت که معادل ۴۳/۴ درصد بود.
براساس آمار و گزارشها معاملات شمش در سومین هفته از مهرماه کمتر از ۵۰ درصد برآورد شد، که علت آن را میتوان در بالا بودن نرخ پایه شمش بورسی در مقایسه با شمش صادراتی و نرخ فروش در بازار، تحمیل زیان اقتصادی به نوردکاران با خرید شمش قیمت بالا، عقبنشینی نرخ دلار، دشواری انتقال پول در شرایط فعلی کشور و قطعی اینترنت، جویا شد.
قیمت نهایی شمش با احتساب هزینه حمل، مالیات و کارمزد ارکان بورس و ... به مبلغی حدود ۱۵ هزار و ۸۰۰ تومان میرسد در حالی که هر کیلو میلگرد حدود ۱۵ هزار و ۷۰۰ الی ۱۶ هزار تومان اعلام شده است. بنابراین براساس آنچه گفته شد خرید شمش با این قیمت و تولید میلگرد با این شرایط، اصلا توجیه اقتصادی ندارد.
نظر شما