به گزارش بازار، اصغر فخریه کاشان، کارشناس و فعال بخش اقتصادی در گفتگو با روابط عمومی صندوق توسعه ملی، اظهار داشت: صندوق‌های توسعه‌ای همانند صندوق توسعه ملی مأموریت جداگانه‌ای از بانک‌ها دارند و به دلیل اینکه منابع آن‌ها بین نسلی است باید خود پیشتاز بوده و در جهت توسعه و ثروت، امکانات بالقوه کشور را شناسایی و سرمایه گذاران بخش‌های مختلف کشور را به خود جذب کرده و زمینه ساز راه اندازی پروژه‌های توسعه‌ای باشند.
وی تصریح کرد: به بیانی دیگر صندوق به جای اینکه منتظر این باشد که پیشنهاد خوبی از سوی سرمایه گذار بشود (هر چند مخالف این مساله هم نیستیم) خود به دنبال خلق فرصت‌هایی باشد که به عنوان اهرم و موتور محرکه قرار گیرد و سرمایه گذاران و عوامل اجرایی کشور را به سمت صندوق بکشد.
این فعال اقتصادی، شناسایی فرصت‌های سرمایه گذاری توسط صندوق را یکی از مهمترین راهکارهای موجود دانست و گفت: هم اکنون بسیاری از موسسات مالی بزرگ دنیا دارای دفتر مطالعاتی برای شکار فرصت‌ها و مطالعه بر روی انواع سرمایه گذاری هستند که این امر در مورد صندوق‌های ثروت ملی نیز صدق می‌کند.
وی افزود: صندوق توسعه ملی می‌تواند نقش توسعه گر (Developer) را بازی کرده و به جای اینکه تا ۹۰ درصد هزینه اجرای یک پروژه را بپردازد، یک تا دو درصد از مبلغ پروژه را صرف مطالعه کرده و پس از اتمام پروژه و دریافت مجوز و امکان سنجی طرح و ... آن را به مبلغ دو تا ۱۰ برابر واگذار کند و به این ترتیب ضمن افزایش اعتبار صندوق، می‌تواند منابع صندوق را نیز در مدت زمان کوتاهی به چند برابر افزایش دهد.
فخریه کاشان، در تشریح بیشتر این طرح توضیح داد: در این طرح صندوق توسعه ملی به جای آنکه منتظر بنشیند که مشتری و متقاضی دریافت تسهیلات به آن مراجعه کند خود انتخاب کننده مشتری شده و به جای اینکه منحصراً پروژه‌ها و کسب و کارهایی را که مشتری پیشنهاد می‌کند را مورد بررسی قرار دهد؛ پروژه‌ها و کسب و کارها را خود انتخاب می‌کند.
به اعتقاد وی، در این طرح صندوق به جای آنکه منابع هنگفتی را از خود به کار گیرد تا پروژه اجرا شود؛ نقش اهرم را ایفا می‌کند و موجب جمع آوری منابع می‌شود؛ همچنین صندوق به جای تحصیل سود ناچیز پس از سال‌ها سرمایه‌گذاری، به سود قابل توجهی در مدت کوتاهی دست می‌یابد و در نهایت می‌تواند به معنی واقعی کلمه موتور توسعه، انتقال دارایی به نسل‌های بعد و ممانعت از هدر رفتن سرمایه‌های ملی و در نهایت افزایش نسبت تشکیل سرمایه در اقتصاد ملی شود.
وی تصریح کرد: توسعه پروژه فرآیندی است که یک توسعه گر، عملی بودن، اجرایی و بهره‌برداری کردن از یک ایده یا پروژه را از صفر تا صد بر روی کاغذ مطالعه برنامه ریزی و طراحی می‌کند؛ سپس با انجام کلیه اقدامات اولیه و تهیه گزارش‌های کسب و کار امکان سنجی طراحی‌ها و مهندسی‌های پایه اخذ مجوزها و مصوبات از قبیل موافقت اصولی، مصوبه وام و انتخاب عوامل اجرایی اعم از مشاور، پیمانکارو سازنده و ...، آن را آماده عرضه به سرمایه‌گذاران بالقوه می‌کند.
فخریه کاشان، با بیان اینکه این فرآیند برای پروژه‌های کوچک ۳ تا ۴ ماه برای پروژه‌های متوسط ۶ تا ۹ ماه و پروژه‌های بزرگ ۱۲ تا ۱۵ ماه زمان می‌برد، گفت: ممکن است یک تا دو درصد هزینه سرمایه گذاری برای انجام این کارها هزینه شود، ولی پروژه‌ای کاملا مطالعه و طراحی و برنامه‌ریزی شده برای ارائه به سرمایه‌گذاران آماده می‌شود و ارزش افزوده‌ی قابل توجهی در مدت زمان کوتاهی خلق می‌شود که در بدترین حالت معامله ۱۰۰ درصد هزینه اخذ شده است، یعنی توسعه گر در مدت کوتاهی صد درصد سود خواهد داشت و به تدریج برندی برای صندوق ایجاد خواهد شد.
این فعال اقتصادی تأکید کرد: پیشنهاد ما این است؛ به جای آن که مشتری به سوی صندوق بیاید و یک وام دهنده پر ریسک با درآمد ناچیز باشد، خود ابتکار عمل را به دست بگیرد و به عنوان توسعه گرعمل کند.
وی با بیان اینکه صندوق توسعه ملی می‌تواند با توجه به سیاست‌های کشور همانند برنامه ۵ ساله پروژه‌های کوچک، متوسط و بزرگ برای سرمایه گذاری در نظر گیرد، اضافه کرد: با توجه به تاکید مقام معظم رهبری بر استفاده از شرکت‌های دانش‌بنیان به ویژه در بخش کشاورزی و معدن، صندوق می‌تواند ملاحظاتی در این خصوص در نظر گرفته و هدف این پروژه‌ها باید تولید ثروت تحصیل سود ارتقاء جایگاه کشور در آینده تکنولوژی تجارت و اقتصاد جهان تکمیل حلقه‌های مفقوده زنجیره ارزش، به روز شدن تکنولوژیک و افزایش توان مقابله با تحولات آینده باشد.
فخریه کاشان، با تأکید بر استفاده از متخصصین و صاحبان دانش، فعالان اقتصادی ادامه داد: صندوق توسعه ملی می‌تواند سازماندهی مناسبی برای آن که فرآیند توسعه به خوبی و با استانداردهای علمی و حرفه‌ای انجام شود؛ در کشور و در خود شکل دهد و در برخی از پروژه‌ها بسته به نیاز صندوق از متخصصین و صاحبان دانش، فعالان اقتصادی یا شریک توسعه و یا اسپانسر استفاده کرده و آن‌ها را شریک سازد.
به اعتقاد وی، در این روش سرمایه گذاران خرد و کلان به اتکای اینکه صندوق این نوع پروژه‌ها را مطالعه، طراحی و برنامه‌ریزی کرده دعوت و ترغیب می‌شوند و صندوق با کمترین منابع مالی، بیشترین سود مالی و اقتصادی را می‌برد.
نظر شما