بازار؛ گروه استان ها: افزایش هزینه های خوراک و نهاده ها از یک سو و ضعف در حمایت های دولتی واقتصادی نبودن، سبب شده تا فرایند برچیده شدن دامداری های کوچک در مازندران شتاب گیرد و دامسراها به محلی برای فروش دام ها مبدل شده است.
از سوی دیگر بالابودن هزینه های دامی سبب شده تا روستائیان عطای پرورش دام های سنگین نظیر گاو را به لقایش بخشند و گوسفندداری را جایگزین آن کنند، این وضعیت درحالی است که بخشی قابل توجهی از لبنیات و تولید گوشت مازندران توسط دامداری های کوچک تولید می شود و روند فروش و جمع آوری دام ها صنعت دامداری مازندران را تهدید می کند.
برای سرگرمی دامداری می کنم
یک روستایی و دامدار در بابل با اظهار این که تعداد زیادی از دام هایم را فروختم و اکنون چند راس گوسفند برای سرگرمی دارم، افزود:بیشتر نژاد گوسفندانم از نوع افشار است.
محمد قربان نیا در گفتگو با خبرنگار بازار با اظهار این که هزینه نگهداری گوسفندان با نژاد زل بالاست و صرفه اقتصادی ندارد، گفت: این نوع گوسفندان هم ریز و کوچک بوده وهم گوشت کمتری دارند از سوی دیگر خوراک بیشتری مصرف می کنند و افزایش وزن آن ها به کندی صورت می گیرد.
وی با عنوان این که گوسفنداری صرفه اقتصادی ندارد، گفت: چاره ای جز برچیدن دامداری و فروش گوسفندان نداریم زیرا توان تامین هزیننه ها را نداریم.
این دامدار با اشاره به بیماری های شایع بین دام ها ادامه داد: برای پیشگیری اقدام به تزریق واکسن تب برفکی و غیره می کنیم و هرچندماه تزریق واکسن انجام می شود.
وی مهمترین بیماری را «پیک» ذکر کرد و گفت: اگر نسبت به تزریق واکسن بین دام ها اقدام نشود، این بیماری منجر به بروز تلفات می شود.
وی با اشاره به بالا و سرسام آور بودن هزینه واکسن دام ها علیه بیماری ها گفت: سال های قبل واکسن به صورت رایگان بین دامداران توزیع می شد و اکنون باید نسبت به تامین و خریداری آن اقدام کنیم.
وی با اشاره به این که اگر حمایت والدین برای پرورش گوسفندان نبود، سال ها پیش نسبت به جمع آوری آن اقدام می کردم، گفت: اگر حمایت والدین نبود زودتر نسبت به فروش و جمع آوری دام ها اقدام می کردم.
بالابودن هزینه ها سبب شده تا دخل وخرج دامداران و روستائیان همخوانی نداشته باشد و این مسئله سبب شد تا فرایند فروش و کم کردن دام ها در مازندران شتاب بیشتری گیرد. علی حسینی یکی از دامداران روستای باندار چالوس که دارای ۶۰ راس گوسفند است، در گفتگو با خبرنگار بازار با بیان این این که مدتی در کرج زندگی می کردیم و بعد به مازندران مهاجرت کردم، افزود: برای گذران زندگی و روزگار اقدام به خرید دام کردم.
هزینه های دامداری سرسام آور شده است
وی با اشاره به این که هزینه های دامداری برخلاف دوران گذشته بسیار بالا رفته است، گفت: اکنون تمام نهاده ها و خوراک دام ها را از باید خریداری کنیم درحالی که در گذشته بخشی از نهاده ها و خوراک با کشت تولید می شد.
وی با اشاره به فروش مزارع و تغییر کاربری اراضی گفت: در گذشته مزارع گندم، یونجه و شبدر فراوان بود و کشاورزان کاه و علوفه را خریداری نمی کردند و اینک مجبوریم دام ها را به فروش برسانیم تا خوراک آن ها را تامین کنیم.
حسینی یادآور شد: وقتی برای پرورش دامداری حساب و کتاب می کنیم معلوم می شود که دخل وخرج صرفه اقتصادی ندارد و در این بین حمایت های دولتی نیز از دامداران ضعیف است.
این دامدار ادامه داد: در گذشته نهاده ها نظیر کنسانتره سهمیه داده می شد اما طی یکسال گذشته فقط دو بار سهمیه و به ازای هر دام ۱۰ کیلوگرم کنسانتره داده شد که پاسخگو نیست.
وی با اشاره به این که بیشتر نهاده ها را با نرخ آزاد در بازار خریداری می کنیم، قیمت هرکیلوگرم کنسانتره را هشت هزار تومان و قیمت هرکیلوگرم جو را ۱۰ تا ۱۲ هزار تومان ذکر کرد و گفت: یونجه نیز بسته ای ۹ هزار و ۵۰۰ تومان خریداری می شود.
وی سم درد و آفت دهان را از جمله بیماری های شایع بین دام ها بیان کرد و گفت: هزینه تهیه واکسن و واکسینه کردن همگی برعهده دامدار است و حمایت دولتی صورت نمی گیرد.
حسینی با اشاره به این این که ایام زمستانه روزانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان خرج نگهداری و پرورش ۶۰ راس گوسفند می شود، گفت: این درحالی است که فقط دو بار کنسانتره و نهاده توزیع می شود و با روال و روند روبه رشد هزینه ها، پاییز نسبت به جمع آوری دامداری اقدام می کنم.
ایام زمستان روزانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان خرج نگهداری و پرورش ۶۰ راس گوسفند می شود این درحالی است که فقط دو بار کنسانتره و نهاده توزیع می شود و با روال و روند روبه رشد هزینه ها، پاییز نسبت به جمع آوری دامداری اقدام می کنم
وی با بیان این که پرواربندی و پرورش دام نمی صرفد، گفت: هرراس دام پرواری کیلویی ۶۰ هزار تومان فروش می رود درحالی که برای خرید یک کیلوگرم گوشت باید بیش از ۲۰۰ هزار تومان پول پرداخت کنیم و هیچ منطق بین هزینه ها وجود ندارد.
حسینی با اشاره به اشاره به این که دامداری های کوچک و سنتی درحال برچیده شدن است، افزود: این مسئله اقتصاد روستاییان را دچار چالش و مشکل خواهد کرد.
دامداری از مشاغل قدیمی در مازندران به شمار می رود که سال های نه چندان دور رونق زیادی در استان داشت و اکنون به دلیل گرانی نهاده ها و خوراک نسل دام ها رو به انقراض است. به گفته دامداران نهاده هایی که بین ان ها توزیع می شود خوراک سه تا پنج روز تامین می کند.
کارخانه ها نهاده نمی دهند
این درحالی رئیس اتحادیه دامداران صنعتی صنعتی ساری با اظهار این که دامداران باید نسبت به مدیریت نهاده ها اقدام کنند، افزود: اگر مدیریت لازم صورت گیرد، نهاده های توزیع شده کفاف خرج ماهانه را خواهد کرد.
گلی در گفتگو با خبرنگار بازار مشکل کمبود و گرانی نهاده ها را ناشی از عملکرد کارخانه های تامین خوراک دانست و گفت: این کارخانه ها نهاده ها را به تعاونی ها نمی دهند و به صورت آزاد به فروش می رسانند.
وی با بیان این که برخی از کارخانه ها به رغم آن ها از اتحادیه پول دریافت کردند اما نسبت به تامین و ارسال نهاده اقدام نکردند، گفت: آنان بعد از مدتی مبلغ واریزشده را به اتحادیه برگشت دادند و خواهان رسیدگی سازمان بازرسی به این مسئله هستیم.
این درحالی است که دامداران عقیده دارند هر راس دام روزانه هشت تا ۱۲ کیلوگرم خوراک نیاز دارد وتوان تامین و تهیه آن را به در بازار آزاد نداریم. مشکلات فراروی سبب شده تا دامداری های مازندران به محلی به فروش دام ها به دلیل کمبود نهاده مبدل شده است.
نظر شما