بازار؛ گروه کشاورزی: بخش های مختلف حوزه کشاورزی کشور عمدتا با مشکل نداشتن برنامه های بلند مدت برای بازار داخل و خارج مواجه هستند و به نوعی مشکلی مشترک در این بخش محسوب می شود. با این وجود یکی از بخشهایی که به اصطلاح تولیدات آن برمبنای صادرات بوده اما نتوانسته چندان در این مقوله به صورت پایدار و پیوسته عمل کند بخش محصولات گلخانه ای است. این در شرایطی است که محصولات گلخانه ای بیشترین قابلیت را برای صادر به کشورهای خارجی به خصوص بازارهای اطراف دارد. اما چندی پیش به دلیل باقی مانده سموم برخی بازارها را از دست داده ایم و از سوی دیگر نیز بحث تامین نشدن به موقع بازارهای صادراتی از سوی تامین کنندگان داخل موجب می شود نسبت به تجار و صادر کننده های ایرانی در بازارهای خارجی بی اعتمادی ایجاد شود. به طوری که کرم رضا محمدی، فعال بخش گلخانه ای کشور معتقد است: یکی از اصلی ترین چالش ها در این بخش بی برنامه بودن صادرات است.
داشتن برنامه برای کشت پایدار پیش شرط حفظ بازارهای صادراتی است
محمدی به خبرنگار بازار می گوید: اگر برنامه ای برای کشت پایدار وجود داشته باشد و تولید کننده و صادر کننده هماهنگ عمل کنند بازارهای صادراتی ما از دست نمی رود.
محمدی به بازار می گوید: برخی از صادر کننده ها در کشور مقصد رفته اند و شرکتی تاسیس کرده اند که از ایران کالا ببرند و به این ترتیب آنها تبدیل به وارد کننده آن کشور شده اند. اما وقتی این افراد می خواهند بیایند در کشور بار بگیرند و به بازار مقصد ببرند نمی توانند؛ یعنی پراکندگی تولید باعث شده که نتوانند به صورت منظم و زمانبندی شده بار ببرند.
وی ادامه داد: این در شرایطی است که به عنوان مثال در کشور روسیه به عنوان بازار هدف در به اصطلاح میدان مرکزی (food city) به این افراد جا و مکان رایگان داده است و آنها ملزم هستند که هر روز بار عرضه کنند.
صادر کننده، تولیدکننده و کسی که دانش تولید دارد باید یک مثلث تشکیل بدهند تا بتوانند به صورت پروژه ای کار را تولید کنند و نیاز کشور مقصد را برآورده سازند
محمدی افزود: با این وجود وقتی نمی توانند با برنامه در ایران تولید و به موقع در بازار مقصد بار را خالی کند در نتیجه صادر کننده مجبور است بار را از بازار و به صورت تصادفی تهیه کند و بازار هم همیشه با نوسان قیمت همراه است.
این فعال بخش تصریح کرد: گاهی مواقع نیز صادر کننده مجبور است بار مورد نظر را از کشور دیگری مانند ترکیه تامین کند که غرفه اش را در بازار هدف پر کند. اما وقتی نتواند بار بگیرد در نتیجه ورشکست می شود و باید به ازای باری که در غرفه خود ارائه نداده به کشور مقصد هم جریمه بدهد.
برای داشتن صادرات پایدار دولت باید با اتحادیه گلخانه داران کشور قرارداد ببندد
این فعال بخش گلخانه ای در پاسخ به این سوال که راهکار پیشنهادی شما در این خصوص چیست گفت: باید به صورت پروژه ای کارها را پیش ببریم؛ یعنی صادر کننده در ایران با اتحادیه گلخانه داران صحبت کند و تولیدکننده را پای کار بیاورد. به این ترتیب صادر کننده، تولیدکننده و کسی که دانش تولید دارد یک مثلث تشکیل بدهند تا بتوانند به صورت پروژه ای کار را تولید کنند و نیاز کشور مقصد را برآورده سازند.
وی ادامه داد: به عبارت دیگر برای داشتن صادراتی منسجم در حوزه کشاورزی، باید در ابتدا تعیین کنند به عنوان مثال نیاز کشور مقصد در طول سال به فلفل ۵۰۰ هکتار است و سپس با ۵۰۰ هکتار در کشور قرارداد ببندند و به صورت پرداختِ پیش پرداخت از گلخانه دار مورد نظر بخواهند که با هدف تامین بازار فلان کشور فقط تولید کنند.
نظر شما