بازار؛ گروه استانها: استارت آپ‌ها را معمولاً کسب‌وکارهایی در نظر می‌گیرد که دو ویژگی دارند؛ نخست اینکه معمولاً حول محور فنّاوری شکل‌گرفته‌اند و دیگر اینکه پتانسیل رشد بالایی دارند.
گر چه در تعریف استارآپ بر این مسئله تأکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه فنّاوری یا فن‌آوری اطلاعات باشد، اما به دلیل اینکه بسیاری از استار آپ ها در سال‌های اخیر حول این زمینه‌ها شکل‌گرفته‌اند، گاهی در تعریف استارآپ به این مسئله هم اشاره می‌شود که استارآپ باید در حوزه فن‌آوری‌های نوین فعال باشد.
در همین راستا در خراسان رضوی مانند سایر کشور شرکت‌های استارت اپی شکل‌گرفته است که بر پایه دانش به موفقیت‌های خوبی نیز در عرصه‌های مختلف دست‌یافته‌اند که گفت‌وگو باخانم آذین اکرمی بنیان‌گذار«آساپ» محور گفت‌وگوی ذیل برای آشنایی خوانندگان است.
* لطفاً خودتان را معرفی کنید
«آذین اکرمی»متولد ١٣۵۵ دارای کارشناسی معادل هنرهای تجسمی، کارشناسی و کارشناسی ارشد مترجمی زبان انگلیسی
* فعالیت شما در چه زمینه‌ای است؟
استارآپ «آساپ» که من به‌عنوان بنیان‌گذار در آن فعالیت دارم در حوزه هوشمند سازی سیستم‌های سنجشی-آموزشی برای کودکان است درهمین راستا آقای مهندس محمدعلمی دیگر بنیان‌گذار آساپ نیز به عنوان مدیرعامل و مدیر فنی مجموعه با ما همراه هستند.
این قبیل کارها ماهیت میان‌رشته‌ای دارد. به این معنی که از طرفی نیاز به دانش علوم انسانی و تربیتی در طراحی محتوا و روش‌های سنجش و آموزش است و از طرف دیگر به برنامه‌نویسی و هوش مصنوعی و نوآوری در طراحی و هوشمند سازی دستگاه‌های آموزشی نیاز است. ما از ابتدا با این رویکرد کار خود را آغاز و تلاش کردیم از همکاری متخصصین در هر دو حوزه علوم انسانی و مهندسی در کنار هم استفاده کنیم.
* چه شد که این کار را انتخاب کردید؟
به‌طورکلی مسئله سنجش و آموزش همیشه دغدغه من بوده و هست. من قبلاً هم در حوزه‌های مختلف ازجمله نقاشی و زبان تدریس داشتم. از سال ۱۳۸۲ به‌طور رسمی آموزشگاه هنرهای تجسمی مارلیک را در مشهد تأسیس کردم و سال‌های زیادی را صرف آموزش نقاشی کرده‌ام. در آموزش زبان انگلیسی نیز تجربیاتی دارم و با چالش‌ها و مشکلات مختلف حوزه‌های آموزشی آشنا هستم. در دوره دانشجویی، در بحث سنجش و آموزش ترجمه، با چالشی روبه‌رو شدم که همیشه باعث آزار دانشجویان بود.
مسئله این بود که متأسفانه با توجه به ماهیت ترجمه، معیارهای مشخص و استانداردی برای سنجش ترجمه دانشجویان وجود ندارد و هنگامی‌که دانشجو از جلسه امتحان بیرون می‌آید، نمی‌تواند پیش‌بینی درستی از نمره خود داشته باشد.
به‌طور مثال دو استاد اگر یک برگه مشترک از ترجمه دانشجویی را تصحیح کنند ،ممکن است دو نمره متفاوت به آن بدهند موضوع نمره دهی سلیقه‌ای پیش خواهد آمد.
آموزش هم همیشه درگیر مسائلی ازجمله نیازهای آموزشی مختلف دانش‌آموزان یا دانشجویان بوده است. یکی دیگر از مشکلاتی که در بحث آموزش وجود دارد زمان فراگیری متفاوت برای هر دانش‌آموز و یا دانشجو است . این مسئله برای دانش‌آموز با سرعت فراگیری بالا باعث دل‌زدگی و خستگی و برای کسی که زمان بیشتری نیاز به آموزش دارد، ناامیدکننده است.
من این مشکلات را می‌دیدم و به دنبال ایده‌ای برای حل آن‌ها در سنجش و آموزش بودم و در پایان‌نامه کارشناسی ارشد، سعی کردم به آن بپردازم.
* آیا در حل این مشکل موفق شدید؟
طی مطالعه مقالاتی که در این حوزه داشتم به روشی رسیدم که می‌توانست تا حد زیادی به حل این مسئله کمک کند. این روش به نام سنجش پویا معروف است که به‌وسیله آن می‌توان با استفاده از کامپیوتر به‌طور هم‌زمان سنجش و آموزش تعاملی را در یک مبحث انجام داد. سنجش پویا برای مهارت‌هایی مثل خواندن و درک مطلب زبان انگلیسی استفاده‌شده بود که پاسخ‌ها کاملاً مشخص و از پیش تعیین‌شده بودند. اما وقتی پای مهارت‌هایی مثل نگارش یا ترجمه به میان می‌آید، کار بسیار سخت و تقریباً غیرممکن می‌شود. چراکه برای یک جمله می‌توان بی‌نهایت ترجمه نوشت و پاسخ‌ها ،قطعی و مشخص نیستند.
من با همکاری مهندس محمد علمی که او نیز از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه امام رضا (ع) و از نخبگان هوش مصنوعی و برنامه‌نویسی بود، شروع به طراحی دستگاهی برای سنجش و آموزش تعاملی ترجمه به‌صورت هم‌زمان کردیم.
* درباره این نرم‌افزار توضیح دهید
با استفاده از این نرم‌افزار که در صفحه درباره ما در سایت آساپ می‌توانید فیلم اجرای آن را مشاهده کنید، کاربر می‌تواند ترجمه خود را تایپ کند، سیستم پاسخ را تحلیل می‌کند و با توجه به مشکلاتی که در آن وجود دارد، دانشجو را راهنمایی می‌کند. دانشجو می‌تواند ، مجدد پاسخ خود را تصحیح کند و درصورتی‌که بازهم مشکلی در پاسخ باشد، راهنمایی آموزشی مرتبط را دریافت کند. این فرآیند با استاندارد مشخصی به نام سنجش پویا انجام می‌شود.
نتایج تست نرم‌افزار شگفت‌انگیز بود. بعد از آزمون آزمایشی، پاسخ‌ها را برای تصحیح به یک متخصص ترجمه که یکی از اساتید مطرح در این حوزه بود، دادیم. تصحیح ترجمه‌ها توسط او حدود یک ماه به طول انجامید و درنهایت، نتایج آن با نتایج تصحیح سیستم ٨۵ درصد تطابق داشت که این میزان تطابق برای ما واقعاً رضایت‌بخش بود.
* از این دستاورد می‌توان در چه مواردی استفاده کرد؟
از این دستاورد مقالاتی در مجله‌های بین‌المللی معتبر ازجمله مجله‌ای که در دانشگاه منچستر منتشر شد و مورد استقبال فراوانی قرار گرفت می‌توان اشاره کرد که لینک مقالات نیز در صفحه درباره ما در سایت آساپ موجود است.
اما هدف ما فقط استفاده از سیستم برای مهارت ترجمه نبود. هدف طراحی پلتفرمی بود که بتواند به عدالت آموزشی در مباحث مختلف کمک کند. بنابراین،
در ادامه، سیستم را برای مباحث دیگری مانند زیست‌شناسی، گرامر زبان انگلیسی و برخی مباحث ریاضی تست کردیم که خوشبختانه نتیجه قابل‌قبول و رضایت‌بخش بود .
با طراحی سیستم هوشمند آساپ ما توانستیم هم آموزش را شخصی‌سازی کنیم و به هر فرد با توجه به استعداد یادگیری و نیازهای آموزشی او آموزش دهیم و هم سنجش عادلانه‌تر و جامع‌تری از توانایی‌های فرد داشته باشد.
* دولت تا چه میزان از این طرح حمایت کرده است؟
در این راستا ما با ارگان‌های مختلفی مانند آموزش‌وپرورش گفت‌وگوهایی داشتیم که متأسفانه توانایی کمک موردنیاز ما را نداشتند و ادامه مسیر به این صورت فاقد نتیجه بود. ازاین‌رو مسیری را انتخاب کردیم که بتوانیم به‌طور مستقیم با کاربر نهایی یعنی کودکان، دانش آموزان و سایر فراگیران و والدین آن‌ها ارتباط برقرار کنیم.
از میان مباحث و مهارت‌های مختلف نیز ما متمرکز بر سنجش و آموزش مهارت‌های شناختی (مهارت‌های یادگیری) شدیم و بازی‌هایی را طراحی کردیم که هم مهارت‌های شناختی کودکان را بسنجد و هم آن‌ها را ارتقاء دهد که نیاز کودکان به سنجش و آموزش مهارت‌های شناختی و آن سیستم بود.
* کمی درباره مهارت‌های شناختی توضیح دهید؟
مهارت‌های شناختی درواقع مهارت‌های پایه یادگیری هستند. یعنی مهارت‌هایی که کمک می‌کنند ،فرایند یادگیری درست انجام شود،. مانند: تمرکز و توجه، حافظه‌ها، استدلال منطقی و...
هدف ما کمک به کودکان و اصلاح مشکلات ریشه‌ای یادگیری بود. به کمک پلتفرم آساپ، بازی‌هایی را طراحی کردیم که مهارت‌های شناختی کودکان را به‌طور هم‌زمان هم ارزیابی کند و هم افزایش دهد.
اما برخی اوقات تعامل سیستماتیک محض کافی نیست و نیاز است این تعامل و ارتباط به‌صورت فیزیکی انجام شود. مانند ارتباط مادر با فرزند ، ارتباط مربی با شاگرد و ...
* برای حل این مشکل چه راهکاری را ارائه دادید؟
این باعث شد که به سمت ساخت عروسک ربات تعاملی پویا برویم که طرح آن در لیگ ملی دانشگاه فردوسی در سال ١۴٠٠ بین حدود صد طرح که از سراسر کشور شرکت کرده بودند، طرح برگزیده انتخاب شد. در طراحی روبوساپ (عروسک ربات تعاملی طراحی‌شده) هم از زیرساخت پلتفرم آساپ بهره گرفتیم و بازی‌های تعاملی و لذت بخشی را برای کودکان طراحی کردیم تا کودک با بازی با روبوساپ هم لذت بازی را تجربه کند و هم مهارت‌های شناختی خود را افزایش دهد. ارزیابی دقیق مهارت‌های شناختی و نظارت والدین بر عملکرد کودک ازجمله مزایای منحصربه‌فرد این عروسک ربات است.
با توجه به اینکه قرار است روبوساپ ربات دوست و همراه کودک باشد و کودک بتواند با آن به‌خوبی ارتباط برقرار کند، تلاش کردیم با استفاده از دانش رنگ‌شناسی و طراحی و نظرسنجی از کودکان، طراحی بدنه را انجام دهیم و شاید در اینجا تجربه من در مبانی رنگ و طراحی بی‌تأثیر نباشد.
* این ایده در چه مرحله‌ای قرارداد؟
لازم به توضیح است که زیرساخت و بخش‌های اصلی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری این محصول به مراحل نهایی رسیده است و در حال حاضر مشغول به طراحی بدنه و بخش‌هایی از طراحی نرم‌افزار برای ارائه محصول اولیه هستیم. اما تولید و بهره‌برداری کلان نیاز به سرمایه‌گذاری دارد که این سرمایه برای عروسک ربات حدود یک و نیم میلیارد تومان تخمین زده‌شده است.
* در این کار برای چه تعداد اشتغال‌زایی انجام‌شده است؟
ما در استارتاپ خود تاکنون به‌طور مستقیم و غیرمستقیم برای ۶ نفر اشتغال‌زایی کرده‌ایم. اما به‌طورقطع هنگامی‌که این کار توسعه پیدا کند، حداقل نیروی موردنیاز ما به ٢٠ نفر خواهد رسید و ما برای انجام این پروژه برای بیش از ٢٠ نفر توانایی اشتغال‌زایی داریم.
* جمع بندی؟
همه ما می‌دانیم که کودکان سرمایه اجتماعی یک کشور هستند و اگر بخواهیم برای آینده کشورمان کاری انجام دهیم ،باید دغدغه اصلی ما آموزش صحیح و اصولی کودکانمان باشد.آموزشی که برای کودک لذت‌بخش باشد، به‌زور و اجبار انجام نشود و صرفاً انتقال اطلاعات نباشد. از طرفی می‌دانیم که تکنولوژی ابزاری است که کودکان بیشترین دسترسی را به آن دارند. پس چه‌بهتر که ما از این ابزار به بهترین نحو برای رشد کودکان خود استفاده کنیم. اما باید توجه داشته باشیم که تکنولوژی فقط به‌عنوان ابزاری برای انتقال اطلاعات نباشد. تکنولوژی باید به خدمت گرفته شود و روش‌های نوین آموزشی باید در قالب تکنولوژی قرار بگیرد. با این روش می‌توانیم آموزش مفید و اثربخشی را برای کودکان داشته باشیم.
ما برای این هدف تلاش می‌کنیم و امیدواریم که به کمک سایر عزیزان و دوستانی که دغدغه مشترکی دارند بتوانیم رشد و موفقیت کودکان و آینده‌سازان کشورمان کمک کنیم.
نظر شما