بازار؛ گروه بین الملل: از زمانی که روسیه به اوکراین حمله کرد، عربستان سعودی به صراحت اعلام کرد که قرار نیست سیاست نفتی خود را تغییر دهد. رهبران عربستان سعودی بارها درخواست های رئیس جمهور بایدن و رهبران کشورهای واردکننده نفت برای تسریع افزایش تولید را رد کرده اند - عاملی کلیدی در پشت آزادسازی ذخایر استراتژیک نفت توسط ایالات متحده و متحدانش در آژانس بین المللی انرژی. نشست‌های ماهانه اخیر گروه اوپک پلاس کمتر از ۱۵ دقیقه طول کشید و بر سر ادامه برنامه سال گذشته توافق شد.
انحراف بزرگ نفت روسیه به هند - و کاهش خرید نفت عربستان از سوی هند – باعث مخالفت عمومی مقامات نفتی عربستان نشد، اگرچه آرامکو تمایل دارد با حسادت از سهم بازار خود در میان بازارهای بزرگ در حال رشد آسیا محافظت کند.
روابط عربستان با ایالات متحده در سطح پایینی قرار دارد و مشارکت اوپک پلاس با روسیه سود زیادی برای ریاض به همراه داشته است. با افزایش قیمت نفت، تولید ناخالص داخلی عربستان سعودی با نرخ سالانه ۹.۶ درصد در سه ماهه اول رشد کرد که سریع ترین سرعت در بیش از یک دهه گذشته است.
ریاض و متحدان منطقه‌ای آن به طرح‌های آمریکا و اروپا در سازمان ملل که هدف آن منزوی کردن روسیه است، رای ممتنع یا منفی داده‌اند. بنابراین، مصرف کنندگان نفت تحت فشار باید در جای دیگری به دنبال امداد باشند.
اما آیا تمام ماجرا همین است؟ در پشت صحنه، سعودی‌ها ممکن است در حال «توپ بازی» باشند.
سعودی هر ماه قیمت‌هایی را برای صادرات نفت خام خود تعیین می‌کند. در حالی که شرکت دولتی عربستان سعودی (آرامکو) تصمیمات قیمت گذاری خود را علنی نمی کند، خبرنگاران فعال می توانند قیمت ها را از مشتریان سعودی دریافت کنند. این مظنه ها برای قیمت واقعی نیستند و آرامکو یک «تفاوت» برای هر گرید نفت خام نسبت به نفت خام معیار منطقه ای برای آسیا، اروپا و ایالات متحده تعیین می کند.
سازمان بازاریابی جهانی آرامکو عربستان - با دفاتری در شهرهای کلیدی در سراسر جهان - تحولات بازار نفت منطقه را به دقت دنبال می‌کند و این اقدام به آنها اجازه می‌دهد تا تفاوت‌ها را بر اساس تغییرات ظریف منطقه‌ای و اصول بازار تنظیم کنند.
به عنوان مثال، اگر آسیا به سوخت دیزل بیشتری نیاز داشته باشد، آرامکو ممکن است نفت خامی را که مقدار بیشتری گازوئیل تولید می کند، قیمت گذاری کند تا به سمت بازارهای آسیایی هدایت شود. این یک سازمان فوق العاده کارآمد و آگاه است که به آرامکو اجازه می دهد تا درآمد حاصل از فروش نفت خود را در چارچوب سیاست تعیین شده توسط وزیر انرژی به حداکثر برساند.
قیمت‌های منطقه‌ای آرامکو از زمان تهاجم روسیه به اوکراین، تصویر بسیار جالبی از نیات عربستان در چند ماه گذشته ارائه می‌کند - تصویری که ممکن است با موضع عمومی پادشاهی در تضاد باشد.
برای تحویل در هر دو ماه مارس و آوریل، قیمت عربستان برای فروش در آسیا به سطوح بی سابقه ای افزایش یافت. نکته مهم این است که این بازتاب تقاضای قوی منطقه ای نیست. تقاضای چین تحت تأثیر تعطیلی های مجدد مرتبط با کووید قرار گرفته است و همانطور که قبلا ذکر شد، هند به طور چشمگیری خرید از روسیه را افزایش داده و خرید نفت خام عربستان را کاهش داده است.
در این شرایط، سیاست بازاریابی برای حفظ فروش در یک بازار منطقه‌ای آسیایی در حال تضعیف باید شاهد کاهش تفاوت‌های قیمت های منطقه‌ای پادشاهی نسبت به اروپا و ایالات متحده آمریکا باشد. درست است که که قیمت های اروپایی و آمریکایی آرامکو افزایش یافته است اما به سرعت قیمت های آسیایی افزایش نیافته است.
پس چرا قیمت های آسیایی نسبت به قیمت های حوزه اقیانوس اطلس اینقدر سریع افزایش می یابد؟ همانطور که گفته شد آرامکو تفاوت های منطقه ای را برای به حداکثر رساندن درآمد در چارچوب تعیین شده توسط وزیر انرژی تعیین می کند.
اگر تصمیم گیرندگان سعودی در مورد سیاستی تصمیم بگیرند که نفت خام را از یک بازار به بازار دیگر منتقل کند، آرامکو نفت خام خود را برای رسیدن به این هدف قیمت گذاری می کند. برای چندین دهه از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا اوایل دهه ۲۰۰۰، پادشاهی مکرراً نفت خام را برای فروش به ایالات متحده با هدف تبدیل شدن به بزرگترین تامین کننده کشور تخفیف می داد.
به عبارت دیگر، تفاوت‌های اخیر می‌تواند نشانه‌ای از قصد هدایت بی‌سروصدا نفت خام عربستان به اروپا برای جایگزینی انرژی روسیه باشد، با توجه به امتناع فزاینده شرکت‌های اروپایی از خرید نفت روسیه - بدون اینکه علناً در مناقشه‌ای که شامل یکی از شرکای مهم اوپک پلاس است، طرفی بگیرند. سایر تامین کنندگان خاورمیانه نیز ممکن است در حال بازی با توپ باشند. امارات متحده عربی به همین ترتیب و بی سر و صدا، نفت خام بیشتری را به اروپا ارسال می کند.
در یک سطح، کارها باید اینگونه باشد. بازار نفت گسترده است و معامله گران بسیار خلاق هستند. سیستم جهانی دائماً قیمت‌ها و جریان‌های منطقه‌ای را تنظیم می‌کند تا تعادل عرضه و تقاضای محلی در حال تغییر را تطبیق دهد.
این اطمینان بخش است که همه چیز همانطور که باید کار می کند. اما تصمیمات قیمت گذاری که توسط عربستان سعودی گرفته می شود نیز نشان می دهد که این قیمت گذاری به صورت ارگانیک اتفاق نمی افتد - بلکه یک انتخاب عمدی است که توسط ریاض انجام می شود و مسلماً این تصمیمات، سیاست اضافه کردن بشکه های اضافی به بازار نیست. اما به نظر می رسد که سیاست کمک به خریداران اروپایی است که در تلاش های خود برای کاهش خرید نفت روسیه با آرامش بیشتری سازگار شوند. از این منظر، به نظر می رسد سیاست های نفتی ریاض بیشتر تلاشی برای جلوگیری از نوسانات بیشتر قیمت ها باشد تا کاهش قیمت ها.
آیا پادشاهی به این رویکرد ادامه خواهد داد؟ آیا از دست دادن سهم بازار روسیه در بازارهای در حال رشد در آسیا بر خلاف اهداف استراتژیک بلندمدت خود را تحمل خواهد کرد؟ آیا این تصمیمات قیمت گذاری یک مانور بازاریابی است یا یک انتخاب سیاستی عمدی؟ واکنش سعودی ها به تحریم کامل خرید نفت روسیه از سوی اتحادیه اروپا چگونه خواهد بود؟ جواب این سوالات را فقط زمان مشخص خواهد کرد... به خصوص که هیچ اعلام رسمی از سوی دولت سعودی یا آرامکو اعلام نشده است و از آنجایی که فرمول های قیمت هر ماه اعلام می شود، به زمان زیادی برای گفتن نیاز نخواهیم داشت.
نظر شما