بازار؛ گروه بین الملل: آلمان می‌خواهد مسیر خود را به سرعت از واردات گاز روسیه چدا کند و در تلاش است برای امنیت ملی تصمیمات سریعی در مورد منابع سوخت اتخاذ کند. این کشور همچنین امیدوار است بتواند مسیری را ایجاد کند که بتواند تعهدات زیست محیطی خود را از طریق گسترش سریع انرژی های تجدیدپذیر و افزایش واردات گاز طبیعی از منابع دوستدار محیط زیست انجام دهد.
«روبرت هابک» وزیر اقتصاد آلمان اخیرا در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: ساخت شبکه‌های برق، پایانه‌های LNG و انرژی‌های تجدیدپذیر باید با سرعت انجام شود.
این امر اقدامی متعادل کننده اما انجامش سخت خواهد بود و شامل پروژه های ساختمانی میلیارد دلاری می شود که برنامه ریزی، مجوز و ساخت آنها معمولاً سال ها طول می کشد در حالی که تا زمستان ۲۰۲۲ تنها چند ماه دیگر باقی مانده است.
اولین اقدام در این برنامه، گسترش سریع منابع انرژی تجدیدپذیر است. این طرحی است که به خوبی با اهداف سال ۲۰۱۹ آلمان برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان ۶۵ درصد تا سال ۲۰۳۰ و ۸۸ درصد تا سال ۲۰۴۰ مطابقت دارد. برخی از مقامات دولتی همچنین در مورد هدف جدیدی صحبت می کنند که آلمان تلاش می کند ۱۰۰ درصد نیازهای برق خود تا سال ۲۰۳۵ را با انرژی های تجدید پذیر برآورده کند.
در حالی که این اهداف ممکن است آرزویی بیش نباشند، آلمان در حال حاضر شروع معقولی دارد. آلمان در حال حاضر کمی بیش از ۴۰ درصد برق خود را از انرژی های تجدیدپذیر تولید می کند. منابع تجدیدپذیر آن تقریباً نصف منابع تجدید پذیر ایالات متحده آمریکا انرژی تولید می کنند و ۸ درصد تولید انرژی های تجدیدپذیر جهانی را تشکیل می دهد. انرژی های تجدیدپذیر نیز حدود ۷ درصد از حمل و نقل و ۱۶ درصد از تقاضای گرمایش و سرمایش را تشکیل می دهند که حدود ۲۰ درصد از کل مصرف برق آن کشور را تشکیل می دهد.
این مهم نشان می دهد که چگونه تولید انرژی تجدید پذیر در آلمان به سرعت افزایش یافته و تولید برق تجدیدپذیر در این کشور در طی ده سال گذشته چهار برابر شده است. در اوایل دهه گذشته، آلمان یکی از بالاترین نرخ‌های رشد سالانه انرژی‌های تجدیدپذیر در اروپا را به دلیل ساخت سریع پروژه‌های بادی، نزدیک به ۱۰ درصد در طی سال، داشت. با این حال، این رشد در پنج سال گذشته به طور قابل توجهی کاهش یافته است، زیرا جوامع محلی در برابر پروژه هایی با محدودیت های محلی بیشتر در مورد توربین های بادی مقاومت کرده اند.
در همان زمان، گسترش گسترده انرژی‌های تجدیدپذیر همچنان آلمان را مجبور به جایگزینی کاهشی همزمان سه منبع فعلی انرژی خود می‌کند: گاز طبیعی، زغال‌سنگ و هسته‌ای. در مورد استفاده از انرژی های تجدید پذیر باید گفت که اطمینان از پایداری آنها در شبکه مصرف و ادامه فعالیت آنها بسیار مهم است. کاهش ۲۵ درصدی انرژی باد آلمان در نیمه اول سال ۲۰۲۱ نمونه خوبی از کمبودهایی است که به طور معقولی می توان انتظار داشت انرژی های تجدید ناپذیر پایه آنها را پوشش دهد.
راه‌های دیگری برای جایگزینی بالقوه انرژی وجود دارد - برخی استدلال می‌کنند که انعطاف‌پذیری انرژی تجدید پذیر با استفاده خلاقانه از فناوری‌های شبکه هوشمند، نیروگاه‌های گاز، باتری‌ها، مدیریت تقاضا و مبادلات منطقه‌ای ممکن است. با این حال، این رویکردهای جدید باید طراحی و آزمایش شوند.
در حال حاضر در آلمان سه نیروگاه هسته ای فعال هستند، اما مقامات قبلاً گفته اند که هیچ برنامه ای برای افزایش طول عمر این نیروگاه ها برای جبران گاز از دست رفته روسیه وجود ندارد. آلمان همچنین امیدوار است از اقداماتی که برای کاهش استفاده از زغال سنگ برداشته است عقب نشینی نکند، اما در اواخر ماه مارس اعلام کرد که در حال بررسی تمدید مهلت های خروج تدریجی معادن و کارخانه های خود است. آلمان قبل از جنگ، قوانین و مهلت‌های تعطیلی مشخصی را برای معادن و کارخانه‌های خود با غرامت برای کسانی که در این صنعت آسیب دیده‌اند تعیین کرده بود.
چالش مهم دیگر زمان و سرمایه گذاری است که شبکه آلمان جهت مدیریت افزایش انرژی تجدیدپذیر خود با آن مواجه است. دو چالش دیگر نیز وجود دارد. اول اینکه اقتصاد آن به شدت به صنعت و تولید وابسته است. تولید مهم ترین بخش آلمان در صنعت است و بخش صنعتی آلمان ۴۰ درصد از تقاضای برق آن را تشکیل می دهد. بخش اعظم گاز طبیعی آن سوخت بخش صنعتی آن را تامین می کند. این یک چالش برای جایگزینی خواهد بود، زیرا بسیاری از فرآیندهای صنعتی به مقادیر زیادی انرژی برای فرآیندهای تبدیلی خود نیاز دارند.اهمیت بخش صنعتی آلمان را نمی توان دست کم گرفت: این بخش نه تنها اقتصاد آلمان را به حرکت در می آورد بلکه اقتصاد کل اروپا را به حرکت در می آورد و محدودیت‌های انرژی بر آن تأثیری جهانی خواهد داشت.
چالش دوم، هزینه بالای تامین انرژی در آلمان است. در ژانویه ۲۰۲۲، تولیدکنندگان آلمانی ۲۵ درصد بیشتر از سال قبل برای برق هزینه پرداخت کردند که این امر نشان می دهد چگونه این بخش هزینه جنگ را پرداخت می کند. باید گفت آلمان تاکنون بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار برای جاه طلبی های خود در زمینه تغییرات آب و هوایی، عمدتاً برای افزایش انرژی های تجدیدپذیر هزینه کرده است.
برآورد می شود که انتقال کامل انرژی سبز در سال های آینده بیش از ۵ تریلیون دلار هزینه داشته باشد. بخش قابل توجهی از این هزینه مربوط به خطوط فشار قوی است که انرژی تجدیدپذیر به آنها نیاز دارد. ایجاد این خطوط برای آلمان بسیار مهم است، زیرا منبع اصلی انرژی تجدیدپذیر آن، باد، از شمال آلمان می آید در حالی که تقاضای آن در شهرهای جنوبی متمرکز است.
آلمان برخی از هزینه‌های مربوط به توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر خود را از طریق هزینه اضافی پرداخت شده توسط مصرف‌کنندگان با قبض برق خود تأمین کرده بود. باید گفت این اقدام محبوبیت نداشته و آلمانی ها با قبوض بالای برق مواجه شده اند. با توجه به این مسائل قابل درک است که چگونه آلمان خود را در بستر پوتین و منابع ارزان گاز او قرار داد، حتی در شرایطی که نادیده گرفتن تمایلات استبدادی او سخت‌تر و سخت‌تر می‌شد.
بیرون آمدن از این وضعیت به گسترش و بهبود روند تولید انرژی تجدید پذیر بستگی دارد و این امر مستلزم زمان، منابع و به احتمال زیاد توانایی انتخاب عاقلانه بین بدترین گزینه‌ها است.
نظر شما