برای جلوگیری از آلودگی کربن باید به انرژی‌های نو و بهینه‌سازی مصرف توجه شود

به گزارش بازار به نقل از اتاق ایران، کمیته فنی تغییر اقلیم و کاهش کربن کمیسیون انرژی اتاق ایران برگزار شد. در ابتدای این نشست، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران با اشاره به اهمیت میزان کاهش کربن در کشورهای مختلف، گفت: دی‌اکسید کربن اصلی‌ترین بخش گازهای گلخانه‌ای در جهان است که جان بسیاری از افراد را به‌صورت سالانه می‌گیرد و محیط‌زیست را به‌جایی زیست‌ناپذیر تبدیل می‌کند.

آرش نجفی ادامه داد: کشورها و شرکت‌هایی که کربن را وارد جو زمین می‌کنند باید بهای آن را بپردازند، این قیمت‌گذاری می‌تواند انگیزه‌ای برای آن‌ها باشد تا به راهکارهای جایگزین کربن روی بیاورند.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تولید انرژی‌های تجدیدپذیر و بهینه‌سازی انرژی را یکی از راه‌حل‌های جلوگیری از آلودگی محیط‌زیست عنوان کرد؛ اگر انرژی‌های تجدیدپذیر هنوز به انرژی پایدار تبدیل نشده ولی باید در این مسیر تلاش شود و کارهای مطالعاتی و زیربنایی حوزه انرژی انجام شود.

بعد از آن فرهاد قلیچ‌خانی، عضو کمیسیون انرژی اتاق ایران گفت: قیمت تمام‌شده کالا و محصولات باید شامل تولید کربن هم بشود و باید این ایده را ابتدا در دانشگاه تبیین کنیم.

در ادامه، حمیدرضا صالحی، نایب‌رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تصریح کرد: باید برای رفع این مشکلات روی بازار بهینه‌سازی انرژی و بازار کربن تمرکز کنیم. باید نگاه را از هزینه‌ای به سرمایه‌گذاری تغییر دهیم.

براساس اظهارات صالحی تغییر اقلیم به‌عنوان یکی از چالش‌های دنیای صنعتی از موضوعات مهمی است که باید مقابله با آن در دستور کار جدی قرار گیرد. برای حل این چالش می‌توان از فرصت‌های شغلی در کنار سرمایه‌گذاری و مفاهیم اقتصاد سبز استفاده کرد.

وی بابیان اینکه سهم بخش انرژی از میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای معادل دوسوم کل انتشار آن در دنیا است، گفت: با درک مشکلات موجود، کارگروه انرژی و تغییر اقلیم را ایجاد کردیم و امیدواریم با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط امکان حضور بخش خصوصی در این بخش فراهم شود.

این فعال اقتصادی مأموریت کارگروه ایجادشده را بسترسازی برای افزایش آگاهی‌بخش خصوصی از تبعات منفی و مثبت تغییر اقلیم و آشنایی با فرصت‌های سرمایه‌گذاری دانست و تصریح کرد: راه‌اندازی بازار کربن در راستای توسعه صنایع و فناوری‌های دانش‌بنیان و اقتصاد کم‌کربن جزو موضوعات بسیار مهمی است که در این کارگروه دنبال می‌شود.

در ادامه این نشست رضا فلاح، کارشناس تغییر اقلیم از تصمیمات و تأثیرات COP۲۶ گفت. او در ابتدای این گزارش درباره کنوانسیون تغییر اقلیم گفت که باهدف حفاظت از اقلیم برای نسل‌های آتی از طریق پایدارسازی مقدار گازهای گلخانه‌ای در جو زمین برای جلوگیری از مشکلات آتی آب‌وهوایی در جهان تأسیس‌شده که ایران در سال ۱۳۷۵ به عضویت این کنوانسیون درآمده است. در این کنوانسیون کشورهای توسعه‌یافته متعهد هستند به کاهش انتشار کربن، تأمین منابع مالی و انتقال فناوری و ظرفیت‌سازی و کشورهای درحال‌توسعه باید درباره انتشار کربن و اقدام برای کاهش آن گزارش‌های منظمی ارائه کنند.

فلاح در ادامه به موافقت‌نامه پاریس اشاره کرد: موافقت‌نامه پاریس در آذرماه ۱۳۹۴ در اجلاس پاریس (۲۰۱۵-COP۲۱) موردپذیرش شرکت‌کنندگان در کنفرانس اعضا قرارگرفته از و سال ۲۰۲۰ به‌عنوان مکانیزم و پروتکل اجرایی جدید چارچوب کنوانسیون سازمان ملل در تغییر اقلیم UNFCCC برای دستیابی به اهداف کاهش انتشار و بحث سازگاری اجرایی می‌شود.

فلاح درباره اهداف توافق پاریس گفت: هدف اصلی موافقت‌نامه پاریس ارتقای فعالیت و عملیات مربوط به دسترسی به اهداف کنوانسیون در پاسخگویی جهانی در مقابل تهدیدات تغییرات اقلیمی است که درنهایت باعث افزایش تاب‌آوری و توان سازگاری در قبال تغییرات اقلیمی و کاهش ریسک تهدید امنیت غذایی می‌شود.

او ادامه داد: از میان ۱۹۷ عضو کنوانسیون، تنها کشورهایی که تاکنون موافقت‌نامه پاریس به را تصویب نرسانده‌اند عبارت‌اند: از ایران، لیبی، اریتره و یمن. موافقت‌نامه پاریس - اریتره برنامه مشارکت ملی NDC خود به را کنوانسیون ارائه نموده است. عراق و ترکیه، پیش از اجلاس گلاسکو به موافقت‌نامه پاریس پیوستند.

در ادامه این گزارش فلاح از اثرات تغییر اقلیم در ایران گفت: براساس نتایج مطالعات و مدل‌سازی‌هایی که توسط IPCC انجام‌شده، تغییرات اقلیمی در ایران طی ۲۰ سال آینده، پیامدهای زیادی به دنبال خواهد داشت: که عبارت‌اند از متوسط میزان بارش ۹ درصد کاهش خواهد یافت. متوسط دمای کشور حدود یک درجه سانتی‌گراد افزایش خواهد یافت. تعداد بارش‌های سنگین و سیل‌آسا تا ۴۰ درصد افزایش خواهد یافت.

در ادامه تصریح کرد: تعداد روزهای داغ (دمای بیش از ۳۰ درجه سانتی‌گراد در) اکثر نقاط کشور افزایش می‌یابد و این افزایش در جنوب شرق کشور (استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان) بیش از مناطق دیگر خواهد بود. تعداد روزهای یخبندان در اکثر نقاط کشور کاهش خواهد یافت و بیشترین کاهش در شمال غرب کشور (استان‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل) خواهد بود.

به گفته فلاح تعداد روزهای خشک در اکثر نقاط کشور افزایش می‌یابد و مناطق غرب (استان‌های ایلام، کردستان، لرستان و کرمانشاه و) جنوب شرق (استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان) بیشترین روزهای خشک را تجربه خواهند کرد.

او ادامه داد: بروز خشک‌سالی و ایجاد چشمه‌های گردوخاک در کشور و منطقه که منجر به افزایش بروز پدیده ریزگردها در شهرهای غرب و جنوب غربی و جنوب شرقی کشور شده است. همچنین کاهش روان آب‌های سطحی در فصل بهار و کاهش توان تولید برق‌آبی و فرسایش خاک و فقر پوشش گیاهی مراتع کشور، بروز مسائل اجتماعی مانند تبعات اقتصادی در روستاها و رشد مهاجرت از روستاها به حواشی شهرها و بروز پیامدهای اجتماعی و اقتصادی نامطلوب حاشیه‌نشینی از و دست رفتن سرمایه‌های روستایی از مشکلات تغییر اقلیم رد کشور است.

به گفته فلاح مطالعات نشان می‌دهد میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای کشور طی سال‌های ۱۳۸۰ الی ۱۳۹۶، تقریباً دو برابر شده است.

او درباره اقدامات مقابله‌ای هم گفت: سیاست‌ها و اقداماتی که برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در یک کشور اجرا می‌شود، به‌ویژه سیاست‌هایی بر که تجارت بین کشورها تأثیرگذار است (مانند مالیات کربن، تخصیص یا عدم تخصیص یارانه‌ها، اصلاحات انرژی، سرمایه‌گذاری‌های سبز، استانداردها و معیارهای مربوط به تجارت، برچسب ردپای کربن و غیره) می‌تواند منجر به تأثیراتی در اجرای اقدامات در همان کشور یا و در سایر کشورها مؤثر بر رشد اقتصادی، توزیع درآمد، اشتغال، محیط‌زیست، بهداشت و امنیت غذایی شود.

فلاح تأکید کرد: این موضوع برای کشورهای درحال‌توسعه به‌ویژه کشورهای صادرکننده و تولیدکننده سوخت‌های فسیلی اثر منفی قابل‌توجهی خواهد داشت به‌صورت که این کشورها به از غیر آسیب‌پذیری ناشی از تغییرات اقلیمی، با یک‌بار مضاعف فشار اقتصادی مواجه خواهند. شد • بر اساس تصمیمات اتخاذشده در اجلاس‌ها و نیز مفاد پروتکل کیوتو و موافقت‌نامه پاریس، از کشورها خواسته‌شده است، اجرای برنامه‌های کاهش انتشار به را نوعی ترتیب دهند که اثرات نامطلوب اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی کشورهای درحال‌توسعه به را حداقل برساند.

او در آخر تصریح کرد: توافقات بین‌المللی مرتبط با موضوع تغییر اقلیم، به‌ویژه موضوعات مورد مذاکره در COP۲۶، کشورهای عضو را در جهتی سوق می‌دهد که در راستای تأمین منافع اقتصادی و تجاری خود، علاوه بر تدوین و تنظیم مقررات متناسب با اهداف این توافقات، سایر کشورها را نیز ترغیب به رعایت و اجرای آن نمایند. فلاح گفت: توجه جهانی به اثرات منفی تغییر اقلیم بر زندگی بشر، روند توسعه استفاده از خودروهای برقی و افزایش محدودیت‌های استفاده از سوخت فسیلی، طرح‌های استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، طرح‌های اتحادیه اروپا و برخی کشورها در راستای وضع مالیات کربن و مکانیسم‌های بازاری تبادل انتشارات، اهمیت موضوع کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح جهانی را ملموس‌تر می‌کند.

کشور ایران با داشتن پتانسیل بالای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ظرفیت بسیار خوبی در شرکت در مکانیزم‌های بازاری و غیر بازاری تبادل کربن خواهد داشت با که تعلل در پیوستن به این همکاری‌ها از بهره‌مندی از منافع آن بی‌نصیب خواهد ماند.