بهمن پور منفرد؛ بازار: خسارت‌ها و آسیب‌های کرونا به تأسیسات و صنعت گردشگری در این دو سال بر هیچ شخصی پوشیده نیست و لذا در این یادداشت هم تمایلی برای ورود به آن ندارم و لذا به‌واسطه اتفاقاتی که د این مدت افتاد تصمیم دارم تا از زاویه دیگری به‌عنوان فرصت به این موضوع بپردازم.
کرونا موجب شد تا بسیاری از مشاغل و فعالیت‌های روزمره و عادی زندگی در خانه و یا مکان‌های دربسته حبس شود و به‌نوعی دورکاری کارمندان را افزایش داد.
این دورکاری و وقت گذرانی مردم در فضای مجازی لذا فرصت مناسبی بود تا اینکه از همین طریق جاذبه‌های گردشگری کشور بیش از گذشته در فضای مجازی تبلیغ شود تا عطش و رغبت گردشگران برای آغاز سفرهای پس از کرونا بیشتر شود.
به‌طور حتم در دوران پساکرونا ما آمار گردشگران بیشتری را در سراسر جهان و هم چنین کشور خواهیم داشت و لذا در طی این دو سال باید از این فرصت برای بسترسازی و جلب نظر مخاطبانی که در خانه و فضای مجازی محبوس بودندبهره می بردیم.
کرونا از طرفی موجب شد تا توجه جامعه جهانی و به‌ویژه گردشگران بیش از هر زمان دیگری به مقوله بهداشت جلب شود لذا گردشگران در دوران پساکرونا بیش از زمان‌های قبل به بهداشت اماکن اقامتی توجه نشان خواهند داد و لذا در این راستا مراکز و کشورهایی در حوزه جذب بیشتر گردشگران موفق خواهند بود که اطمینان خاطر بیشتری را به گردشگران از این بابت بدهند.
رعایت فاصله اجتماعی و پرهیز کردن گردشگران از حضور در مراکز و تجمعات خود موجب تغییر شکل یافتن سفرها در زمان‌های خاص خواهد شد.
تا پیش از کرونا گردشگران و توریست‌ها در مقاطع خاصی از سال به مناطق خاص سفر می‌کردند به‌طور مثال ما در نوروز و یا تابستان شاهد حضور بیشترین گردشگر در مناطق شمالی کشور و یا مشهد مقدس هستیم اما شیوع کرونا موجب شد تا برخی گردشگران برای دوری جستن از این ازدحام زمان‌هایی را برای سفر انتخاب کنند که ازدحام کمتری برخوردار است لذا این موضوع باید ما را به این سمت سوق دهد که برای باقی ایام سال و تقسیم زمان سفر برنامه‌ریزی کرده و نسبت به ارائه خدمات متناسب با همان فصل مانند گردشگری زمستانه برنامه داشته باشیم.
در دسترس قرار گرفتن جاذبه‌های گردشگری و ارائه خدمات در تمامی فصول در دوران پساکرونا به این صنعت کمک شایانی می‌کند.
نکته دیگری که باید در صنعت گردشگری به آن توجه کرد هوشمندی گردشگران و توریست‌ها است لذا دورانی که مسافر مجبور بود به دلیل کمبود امکانات به هر اسکان و یا هزینه‌ای برای گردشگری پول بدهد تمام‌شده و به دلیل رقابت بر سر ارائه خدمات و قدرت انتخاب گردشگران در همان لحظه و از طریق گوشی همراه لذا لازم است مراکز گردشگری در آینده برای برآورده کردن هر چه بیشتر نیازهای گردشگران تلاش کرده و خدمات خود را متناسب با نیاز آن‌ها تهیه و ارائه کنند.
تبلیغات مناسب برای واحدهای فعال گردشگری که تابع شیوه‌نامه‌های بهداشتی هستند بسیار حائز اهمیت است زیرا در این روزها وسواس مردم نسبت به قبل حتی برای غذا خوردن و اقامت بسیار بیشتر شده است اما دراین‌بین بسیار مهم است که ما از فضاهای هتلی، اقامتی و مسیرهای حمل‌ونقل، تبلیغات صحیح و اطمینان‌بخش برای گردشگر ارائه کنیم .
شرایط کنونی و پساکرونا شرایطی بسیار متفاوت از گذشته است و لذا دوران پساکرونا نیازمند خدمات مخصوص به خود است. تمایلات گردشگران در دوران پساکرونا متفاوت است و همان‌طور که عرض کردم گردشگران حضور در فضاهای خلوت‌تر، بیرون از شهر و مناطق روستایی را ترجیح می‌دهند و لذا بخشی از امکانات گردشگری و سرمایه‌گذاری‌ها را می‌توان به روستاها و طبیعت‌گردی اختصاص داد.
اما نکته‌ای که در این میان بیش از هر اقدام دیگری ضروری به نظر می‌آید تعاملات بین‌المللی ایران با کشورهای خارجی و به‌ویژه همسایگان است.
امیدواریم با توجه به شرایط موجود شیوع ویروس کرونا و شرایطی که در عرصه بین‌المللی با آن مواجه هستیم، بستری فراهم شود تا گردشگری از طریق کشورهای اطراف و همسایگان کشور بیش از گذشته توسعه پیدا کند.
باوجود اینکه در خصوص گردشگری دوران پساکرونا جلسات و همایش‌های بسیاری برپاشده است و تمامی مسئولان حوزه گردشگری بر این نکته تأکید ویژه دارند اما در عمل حرکت و یا عزم ملی از طرف دولت برای استفاده از این ظرفیت بالقوه دیده نمی‌شود و ظاهراً در بر همان پاشنه قدیم می‌چرخد.
آنچه در صنعت گردشگری خراسان رضوی و مشهد مقدس با میزبانی ۳ میلیون گردشگر خارجی در سال قابل‌مشاهده است گویای تلاش برای اماده‌سازی گردشگری در دوران پساکرونا نیست.
در دوران کرونا بسیاری مترجم‌ها و راهنمایان تورها و متولیان صنعت گردشگری از این صحنه حذف شوند اما باوجوداینکه در حال ورود به دوران پساکرونا هستیم تحرکی و یا اقدامی برای جذب مجدد و یا آموزش و ساماندهی این افراد متخصص دیده نمی‌شود!
شرایط اقتصادی جهان و کشور ما از زمان شیوع کرونا دستخوش تحولات بسیاری شده است و لذا بسیاری از کارگران کم‌درآمد، سالمندان، جوامع بومی فرصت‌های کمتری برای گردشگری به دست خواهند آورد.
سازمان ملل در اهداف برنامه‌های توسعه پایدار ۲۰۳۰ دومین اصل را بر «حمایت از تمامی اقشار» (کسی را پشت سر نگذارید)» گذاشته است.
این برنامه و تعهد که توسط همه کشورهای عضو سازمان ملل و آژانس‌های مختلف ازجمله سازمان جهانی گردشگری تعیین‌شده در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. کشورها و سازمان‌های جهان موظف‌اند از بازگشت در مسیر رشد و بهبود زندگی افراد اطمینان حاصل کنند.
گردشگری در بازیابی فراگیر نقش اساسی را ایفا می‌کند، زیرا دارای توانایی منحصربه‌فردی است و باعث می‌شود هیچ قشری از رشد و توسعه عقب نماند و لذا باید برای آن برنامه داشت و از زاویه دیگری به این صنعت نگاه کنیم.
نظر شما