چگونگی استحصال انرژی از گرمای زمین| انرژی سبز چیست؟

بازار؛ گروه بین الملل: انرژی سبز نوعی انرژی است که از منابع طبیعی مانند نور خورشید، باد یا آب تولید می شود. این نوع انرژی اغلب از منابع انرژی تجدید پذیر به دست می آید، اگرچه تفاوت هایی بین انرژی های تجدیدپذیر و سبز وجود دارد نکته کلیدی این منابع انرژی این است که از طریق عواملی مانند انتشار گازهای گلخانه ای در جو به محیط زیست آسیب نمی رسانند.

به عنوان یک منبع انرژی، انرژی سبز اغلب از طریق انرژی تجدیدپذیر و فناوری آن مانند انرژی خورشیدی، نیروی باد، انرژی گرمایی زمین، زیست توده و نیروی برق آبی تولید می شود. هر یک از این فناوری‌ها به روش‌های مختلفی کار می‌کنند، چه با گرفتن انرژی از خورشید، مانند صفحات خورشیدی، یا استفاده از توربین‌های بادی یا جریان آب برای تولید انرژی.

برای اینکه یک منبع انرژی، سبز تلقی شود نباید مانند سوخت های فسیلی آلودگی ایجاد کند. این بدان معناست که همه منابع مورد استفاده در صنعت انرژی های تجدیدپذیر سبز نیستند. به عنوان مثال تولید برقی که از مواد آلی جنگل‌های پایدار تولید می شود، ممکن است تجدیدپذیر باشد اما به دلیل CO۲ تولید شده توسط فرآیند سوزاندن مواد آلی، لزوماً سبز نیست.

منابع انرژی سبز معمولا به طور طبیعی دوباره تجدید می شوند، برخلاف منابع سوخت فسیلی مانند گاز طبیعی یا زغال سنگ که می تواند میلیون ها سال طول بکشد تا دوباره ایجاد شوند. منابع سبز همچنین از عملیات استخراج معدن یا حفاری که می تواند به اکوسیستم ها آسیب برساند اجتناب می کنند.

منابع اصلی انرژی سبز، انرژی باد، انرژی خورشیدی و نیروی برق آبی است. انرژی خورشیدی و بادی می‌توانند در مقیاس کوچک در خانه‌های مردم تولید شوند و یا می‌توانند در مقیاس صنعتی بزرگ‌تر تولید شوند. انواع انرژی سبز عبارتند از:

انرژی خورشیدی
این منبع انرژی تجدیدپذیر و سبز متداول، معمولاً با استفاده از سلول های فتوولتائیک تولید می شود که نور خورشید را جذب کرده و آن را به برق تبدیل می کند. انرژی خورشیدی همچنین برای گرم کردن ساختمان ها، آب گرم و برای پخت و پز و روشنایی استفاده می شود. انرژی خورشیدی اکنون به اندازه کافی مقرون به صرفه شده است تا بتوان از آن برای مصارف خانگی از جمله روشنایی باغ استفاده کرد، اگرچه در مقیاس بزرگتر نیز برای تامین برق کل محله ها استفاده می شود.

نیروی باد
انرژی باد در مکان‌های فراساحلی و ارتفاعات بالاتر، از نیروی جریان هوا در سراسر جهان برای فشار دادن توربین‌ها استفاده می‌کند تا برق تولید ‌کنند.

برق آبی
این نوع انرژی سبز که به عنوان نیروی برق آبی نیز شناخته می شود، از جریان آب در رودخانه ها، نهرها، سدها یا جاهای دیگر برای تولید انرژی استفاده می کند. انرژی آبی حتی می‌تواند در مقیاس کوچک با استفاده از جریان آب از طریق لوله‌های خانه یا از تبخیر، بارندگی یا جزر و مد در اقیانوس‌ها به دست آید.

اینکه سه نوع انرژی زیر چقدر «سبز» هستند به نحوه ایجاد آنها بستگی دارد.

انرژی گرمایی زمین
این نوع انرژی سبز از انرژی حرارتی استفاده می کند که درست در زیر پوسته زمین ذخیره شده است. برای دسترسی به این منبع به حفاری نیاز است، در نتیجه تاثیرات زیست‌محیطی دارد اما بعد از دسترسی به آن می توان به منبع عظیم انرژی دست یافت.

انرژی گرمایی زمین هزاران سال است که برای حمام کردن در چشمه های آب گرم استفاده می شود و از همین منبع می توان برای چرخاندن توربین ها و تولید برق استفاده کرد. در حالی که برخی از کشورها، مانند ایسلند، منابع  گرمایی زمین با دسترسی آسان دارند، این در واقع منبعی است که برای سهولت استفاده به مکان متکی است و برای اینکه کاملاً «سبز» باشد، رویه‌های حفاری باید به دقت تحت نظارت قرار گیرند.

زیست توده
این منبع تجدیدپذیر نیز باید به دقت مدیریت شود تا به‌عنوان منبع «انرژی سبز» برچسب‌گذاری شود. نیروگاه های زیست توده از ضایعات چوب، خاک اره و زباله های آلی قابل احتراق کشاورزی برای تولید انرژی استفاده می کنند. در حالی که سوزاندن این مواد باعث آزاد شدن گازهای گلخانه ای می شود، اما انتشار گازهای گلخانه ای آن هنوز بسیار کمتر از سوخت های مبتنی بر نفت است.

سوخت های زیستی
به جای سوزاندن زیست توده همانطور که در بالا ذکر شد، این مواد آلی می توانند به سوختی مانند اتانول و بیودیزل تبدیل شوند. تخمین زده می شود که سوخت های زیستی با تامین تنها ۲.۷ درصد سوخت جهان برای حمل و نقل در سال ۲۰۱۰، ظرفیت تامین بیش از ۲۵ درصد از تقاضای جهانی سوخت حمل و نقل را تا سال ۲۰۵۰ داشته باشند.

انرژی سبز برای محیط زیست مهم است زیرا جایگزین سوخت های فسیلی شده و با محیط بیشتر سازگار است. انرژی سبز که از منابع طبیعی مشتق می‌شود، اغلب تجدیدپذیر و پاک بوده به این معنی که گازهای گلخانه‌ای منتشر نمی‌کند یا گازهای گلخانه‌ای کمی دارند و اغلب به راحتی در دسترس هستند.

اگر به چرخه تولید انرژی سبز با دقت نگاه کنیم متوجه خواهیم شد که این منبع انرژی گازهای گلخانه ای بسیار کمتری نسبت به سوخت های فسیلی آزاد می کند. این مهم نه تنها برای سیاره زمین خوب است، بلکه برای سلامتی افراد و حیواناتی که مجبور به تنفس هوا هستند نیز بهتر است.

انرژی سبز همچنین می تواند به ثبات قیمت انرژی منجر شود، زیرا این منابع اغلب به صورت محلی تولید می شوند و تحت تأثیر بحران ژئوپلیتیک، افزایش قیمت یا اختلالات زنجیره تامین قرار نمی گیرند. مزایای اقتصادی آن شامل ایجاد شغل در جوامعی است که کارگران در آن مشغول به کار هستند. انرژی های تجدیدپذیر در سال ۲۰۱۸ منجر به ایجاد ۱۱ میلیون شغل در سراسر جهان شد که با تلاش  برای دستیابی به اهدافی مانند صفر خالص، این تعداد افزایش خواهد یافت.

به دلیل ماهیت محلی تولید انرژی از طریق منابعی مانند انرژی خورشیدی و بادی، زیرساخت انرژی انعطاف پذیرتر است و کمتر به منابع متمرکز وابسته است که می توانند منجر به اختلال شوند و همچنین در برابر تغییرات آب و هوایی مرتبط با آب و هوا انعطاف پذیری کمتری دارند.

انرژی سبز همچنین یک راه حل کم هزینه برای تامین نیازهای انرژی در بسیاری از نقاط جهان است. این روند تنها با ادامه کاهش هزینه ها بهبود می یابد و دسترسی به انرژی سبز را به ویژه در کشورهای در حال توسعه تسهیل می کند.