بازار، گروه آب و انرژی: «دریافت پول از در عراق راحت تر وصول مطالباتمان در داخل کشور است.» این بخشی از گفته های یک فعال صنعتی در حوزه سیم و کابل های برق است. آنگونه که علی موقوفه به بازار می گوید: متوسط زمان دریافت پول در عراق بعد از تحویل کالا کمتر از یک ماه است در حالیکه در ایران قراردادهایی وجود دارد که بعد از ۶ سال هنوز موفق به وصول مطالبات خود نشده ایم. همین مساله موجب شده که این واحد تولیدی بیشتر به دنبال بازارهای صادراتی باشد.
طبق گفته های این فعال اقتصادی، هم اکنون حدود ۶۰ درصد تولیدات سیم و کابل ابهر صادر شده و تنها ۴۰ درصد تولیدات در بازار داخل استفاده می شود. او البته تاکید می کند که به دلیل مشکل واحدهای دولتی و خصوصی در تامین منابع، بسیاری از پروژه های داخلی متوقف شده و بازار داخل کشش جذب تولیدات داخلی را ندارد.
متن کامل گفتگوی «علی موقوفه» معاون سیم و کابل ابهر با «بازار» را در ادامه می خوانید:
در داخل کشور پروژه ها عمدتا با کسری منابع مواجه هستند. تعداد زیادی از آنها تعطیل شده اند یا اینکه خیلی کند در حال پیش روی هستند. به همین دلیل بیشترین فروش ما در بازارهای صادراتی است
*با توجه به شرایط تحریمی آیا امکان صادرات محصولات وجود دارد؟
امسال ما به عنوان صادرکننده نمونه کشور انتخاب شدیم. به دلیل رکودی که در کشور ایجاد شده بیشترین فروش ما به بازارهای صادراتی بوده است، نه بازارهای داخلی. متاسفانه در داخل کشور پروژه ها عمدتا با کسری منابع مواجه هستند. تعداد زیادی از آنها تعطیل شده اند یا اینکه خیلی کُند در حال پیش روی هستند. بخش زیادی از کار ما با شرکت های برق منطقه ای بود. بیشتر این شرکت ها با کسری شدید منابع مالی مواجه هستند. به همین دلیل مناقصات خیلی اندک درحال برگزاری است. ضمن اینکه مناقصات برگزار شده هم وضعیت خوبی نداشته و مطالبات ما از برق های منطقه ای مدام در حال افزایش است. حجم بالای مطالبات ما از برق های منطقه ای ضربه زیادی را به تولیدکنندگان و فعالین صنعت برق وارد می کند. دولت اگر می خواهد که تولید توسعه پیدا کند باید حمایت هایش واقعی باشد.
*منظور شما از حمایت واقعی چیست؟
حمایت واقعی یعنی اینکه قبل از برگزاری مناقصه منابع لازم برای آن از سوی دولت تامین شده باشد. حمایت داخلی یعنی اینکه ما با ال سی داخلی کار کنیم. در این حالت دیگر ما با طرف قرارداد کاری نداریم و ارتباط ما با بانک خواهد بود. حتی در صادرات هم دولت هیچ حمایتی از تولیدکننده و صادرکننده داخلی انجام نمی دهد و خود فعال اقتصادی است که با چنگ و دندان بازار صادراتی خود را حفظ می کند. به عنوان مثال در زمان حضور داعش در عراق با وجود تمام سختی ها کار صادرات را رها نکردیم.
بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان بخش های مختلف به ما بدهکار هستند. این حجم از طلب رقم بالایی است که می تواند حتی فعالیت یک واحد تولید را مختل کند. ضمن اینکه به دلیل بدحسابی واحدهای دولتی ما مجبور به پرداخت جریمه دیرکرد به بانک ها هستیم
*مطالبات شما از شرکت های برق منطقه ای چقدر است؟
بالغ بر ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد تومان از شرکت های برق منطقه ای مطالبه داریم. البته مطالبات ما فقط به برق های منطقه ای محدود نمی شود. به عنوان مثال با وجود اینکه مدت زیادی از تحویل کابل های ما به پتروشیمی دماوند یا ستاره خلیج فارس می گذرد هنوز طلب خود را دریافت نکرده ایم. در مجموع می توان گفت که بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان بخش های مختلف به ما بدهکار هستند. این رقم بالایی است که می تواند حتی فعالیت یک واحد تولید را مختل کند. ما برای تامین منابع مالی لازم برای تولید سفارشات مشتریان خود از تسهیلات بانکی استفاده می کنیم. تسهیلاتی که در صورت عدم پرداخت به موقع مشمول جریمه دیرکرد می شوند. این در حالی است که طلب ما از شرکت ها مشمول جریمه و ضرر و زیان نمی شود.
*محصولات تولیدی خود را عمدتا به کدام کشورها صادر می کنید؟
بخش زیادی از صادرات ما به کشورهای منطقه از جمله عراق است.
*آیا کیفیت محصولات ایرانی مورد تایید بازارهای هدف بوده و می تواند با محصول رقبای خارجی رقابت کند؟
بخش مهندسی عراق سخت گیری زیادی دارد و چندین بار از کارخانه ما بازدید کرده و وضعیت تولیدات را مورد بررسی قرار دارند. ما تنها کارخانه ای هستیم که در وندورلیست وزارت نفت و برق عراق قرار داریم.
* با وجود حضور آمریکایی در عراق چطور توانستید در وزارت نفت عراق باشید؟
رسیدن به این جایگاه به راحتی حاصل نشده است. ما سختی های زیادی را کشیدیم و ارتباطات متعددی را برقرار کردیم. تجهیزاتی که ما در ایران استفاده می کنیم دست کمی از تجهیزات خارجی ندارد و کیفیت تولیداتمان هم قابل رقابت با محصولات مشابه است.
*حجم صادرات شما چقدر است؟
در نیمه نخست حدود ۶۰ درصد تولیداتمان که تقریبا معادل ۲۰ میلیون دلار بود را صادر کردیم. حدود ۴۰ درصد تولیداتمان را در بازار داخل استفاده کردیم.
وصول بدهی در عراق راحت تر از داخل است. به طور متوسط زمان دریافت پول در عراق بعد از تحویل کالا کمتر از یک ماه است در حالیکه در ایران قراردادهایی وجود دارد که بعد از ۶ سال هنوز موفق به وصول مطالبات خود نشده ایم
*با توجه به شرایط تحریمی آیا مشکلی در وصول مطالبات خود از بازارهای هدف و شرکای خارجی ندارید؟
جالب است که بدانید وصول بدهی ما در عراق راحت تر داخل است. به طور متوسط زمان دریافت پول در عراق بعد از تحویل کالا کمتر از یک ماه است در حالیکه در ایران قراردادهایی وجود دارد که بعد از ۶ سال هنوز موفق به وصول مطالبات خود نشده ایم. به اعتقاد من کار کردن در بازارهای صادراتی راحت تر از بازار داخلی است.
*برای صادرات به سایر کشورهای همسایه آیا برنامه ریزی صورت گرفته است؟
در گذشته به عربستان ، ترکمنستان ، قزاقستان و قبرس صادرات داشتیم. اما به دلیل سختی هایی که در انتقال پول وجود داشت قید برخی از بازارهای صادراتی خود را زدیم.
تا ۲۵ سال پیش حدود ۸۵ درصد کابل های مصرفی در کشور از محل واردات تامین می شد. اما حالا داستان کاملا برعکس شده به طوری که به لطف ظرفیت های ایجاد شده ۹۵ درصد نیاز کشور بومی شده است
*صنایع بزرگ و عمدتا دولتی حاضر به حمایت از تولیدات داخلی و استفاده از محصولات ملی هستند؟
در سال های گذشته بخش زیادی از کابل مصرفی در کشور از محل واردات تامین می شد. برای کاهش این وابستگی از سال ۱۳۷۵ شروع به تولید کابل های تخصصی که پیش از این از خارج تامین شد، کردیم. به جرات می توان گفت تا ۲۵ سال پیش حدود ۸۵ درصد کابل های مصرفی در کشور از محل واردات تامین می شد. اما حالا داستان کاملا برعکس شده به طوری که به لطف ظرفیت های ایجاد شده حالا ۹۵ درصد نیاز کشور بومی شده و داخل کشور تولید می شود.
*هم اکنون نیاز بازار داخل چند تن است؟
یکی از مشکلاتی که در اقتصاد ایران وجود دارد، نبود آمار دقیق و مشخص است. بیشتر برآوردهایی که درباره نیاز مصرف کشور صورت می گیرد بیش از اینکه پایه علمی داشته باشد، بر اساس حدس و گمان است. در حالیکه در تمام دنیا وزارت صمت مسئولیت شفاف سازی درباره میزان تولید، مصرف داخل و صادرات دارد.
* در حال حاضر چه خواسته ای از دولت سیزدهم دارید؟
بعد از ۴۲ سال انتظار داریم که واحدهای تولیدی به درستی مورد حمایت قرار گیرند. تنها راه علاج ایجاد رشد اقتصادی و برون رفت از مشکلات فعلی حمایت و توسعه بخش تولید است.
یک نمایشگاهی هر ۲ سال یکبار در آلمان برگزار می شود که آخرین تکنولوژی و تجهیزات روز و مواد اولیه در این نمایشگاه به نمایش گذاشته می شود. در سال ۱۹۹۸ کشور ترکیه تنها یک غرفه در این نمایشگاه داشت اما در سال ۲۰۱۴ دو سالن بزرگ این نمایشگاه در اشغال ترک ها بود. این خیلی دردناک است که ایران هنوز نتوانسته خود در این حوزه مطرح کند و غرفه هایی را در این نمایشگاه بین المللی از آن خود کنند.
نظر شما