بازار؛ گروه بین الملل: همهگیری کووید-۱۹ کسب و کارها را در بسیاری از بخشهای جهان از جمله هند مختل کرده است. با این وجود، رشد اخیر بازار فناوری_کشاورزی در هند یعنی به کارگیری فناوری های نوین در صنعت کشاورزی نشان دهنده پتانسیل عظیم غیرقابل تحقق آن است.
افزایش نفوذ اینترنت روستایی و مقرون به صرفه بودن بیشتر فناوری های دیجیتال با کمک افزایش علاقه سرمایهگذاران، منجر به تحول دیجیتالی مداوم اکوسیستم کشاورزی شده است. امروزه همگرایی فناوری های دیجیتال برای رویارویی با چالش های کشاورزی هند موضوعی قابل توجه است
اما امیدوار کننده ترین فرصت ها امروز چیست و چگونه هند میتواند از پتانسیل کامل فناوری کشاورزی برای هدایت انقلاب سبز بعدی استفاده کند؟
بازار صنعت کشاورزی هند در یک نگاه
کشاورزی هند از تمرکز دولت در تضمین امنیت غذایی تا تبدیل شدن به یک تولید کننده بزرگ در جهان راهی طولانی را طی کرده است. کشاورزی هند پتانسیل تبدیل شدن به تامین نیاز غذایی جهان را دارد؛ در صورتی که این کشور بر (۱) افزایش کارایی در تجارت محصولات کشاورزی، (۲) یکپارچه سازی استانداردهای کیفیت به عنوان بخشی از شیوه های تجاری، و (۳) بهینه سازی هزینه های تولید برای رقابت پذیری در قیمت، تاکید کند.
کشاورزی منبع اصلی امرار معاش برای حدود ۵۸ درصد از جمعیت هند است و این بخش و بخشهای وابسته ۱۷.۸ درصد از ارزش افزوده ناخالص هند را در سال مالی ۲۰۲۱-۲۰۲۰ به خود اختصاص داده اند
کشاورزی منبع اصلی امرار معاش برای حدود ۵۸ درصد از جمعیت هند است. این بخش و بخشهای وابسته ۱۷.۸ درصد از ارزش افزوده ناخالص هند را در سال مالی ۲۰۲۱-۲۰۲۰ به خود اختصاص داده اند. در حالی که قرنطینه های ناشی از کووید به صنعت و خدمات آسیب وارد کرد، کشاورزی همچنان سرزنده باقی ماند و به حفظ تقاضای مصرف کننده کمک کرد.
طبق برآوردهای صنعت، هزینه های مصرف کننده در هند در سال ۲۰۲۱ پس از انقباض ناشی از پاندمی کرونا، تا پایان سال جاری به رشد باز خواهد گشت و تا ۶.۶ درصد افزایش خواهد یافت.
صنعت غذایی هند به دلیل پتانسیل بی شمار خود در قبال ارزش افزوده، به ویژه در زمینه فرآوری مواد غذایی، هر سال سهم خود را در تجارت جهانی غذا افزایش میدهد. صنعت فرآوری مواد غذایی یکی از بزرگترین صنایع در هند است که ۳۲ درصد از کل بازار مواد غذایی این کشور را به خود اختصاص داده و از نظر تولید، مصرف، صادرات و رشد مورد انتظار در رتبه پنجم قرار دارد.
هند همچنین از رشد قابل توجهی در صادرات کشاورزی طی سال های ۲۰۲۱-۲۰۲۰ برخوردار بوده است. بر اساس گزارش وزارت بازرگانی و صنعت، صادرات محصولات کشاورزی و محصولات وابسته پس از رکود در سه سال گذشته با ۱۷ درصد رشد به ۴۱.۲۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ رسیده است.
بر همین اساس، انتظار میرود که میزان جنش و رشد این صنعت در سال های آینده با ورود کسب و کارهای جدید و تبدیل چالشها به فرصت ادامه یابد. اما، با این وجود، چندین چالش برای مدت طولانی دامنگیر کشاورزی هند شده و حل آنها برای رشد کشاورزی و توسعه کلی و رفاه روستایی حیاتی است. چالش ها شامل بهره وری پایین مزرعه، قطعه قطعه شدن اراضی زراعی، فقدان زیرساخت های ذخیرهسازی و بدهی بالا است که همگی به مشکلات کشاورزی پایدار کمک میکنند.
قطعه قطعه شدن اراضی زراعی که در آن بیش از ۸۰ درصد کشاورزان هندی دارای زیر پنج هکتار زمین هستند، منجر به صرفه به مقیاس، دسترسی محدود به فناوری، هزینه های بازاریابی بالا و بهره وری پایین می شود.
تغییر خطوط کشاورزی هند
رشد تجارت کشاورزی، ناشی از افزایش تقاضا، تغییر در عادات مصرف مواد غذایی و نیاز به پاسخگویی به تغییرات محیطی است. تا سال ۲۰۳۰، هند بزرگترین جمعیت جهان را خواهد داشت که یک سوم آسیا و ۱۷ درصد از کل جهان را تشکیل می دهد. این موضوع به معنای رشد گسترده تقاضای کشاورزی با رشد درآمد است که مصرف گوشت، میوهها و سبزیجات را نسبت به غلات تسریع میکند.
این امر همچنین، مستلزم تغییرات متناسب در تولید و افزایش فشار بر منابع طبیعی است. تغییر شرایط محیطی به طور پیوسته بهره وری در کشاورزی را کاهش می دهد. طبق گزارش هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی، انتشار گازهای گلخانه ای با سرعت نگران کننده ای در حال افزایش است.
افزایش دما پیامدهای شدیدی برای اکوسیستم ها دارد و بر هر جنبه ای از تولید و کیفیت مواد غذایی تأثیر می گذارد
افزایش دما پیامدهای شدیدی برای اکوسیستم ها دارد و بر هر جنبه ای از تولید و کیفیت مواد غذایی تأثیر می گذارد. چالشهای جدیدی در مدیریت آفات و بیماری ها، عرضه غیرقابل پیشبینی و افزایش هزینه مواد خام پدیدار خواهد شد.
به منظور بهبود کیفیت، کاهش زمان انجام کارها در مزرعه و اطمینان از ایمنی مواد غذایی، کسب و کارها و دولت باید توسعه و خطرات موجود در کل زنجیره تامین را مورد ارزیابی قرار دهند.
چالش های مهار رشد کشاورزی هند
درک پتانسیل بخش کشاورزی هند به این موضوع بستگی دارد که هند چقدر می تواند به طور موثر با چالش های بازدارنده مقابله کند.
عوامل بازدارنده رشد اگری تک عبارتند از:
- کمبود خدمات مالی: پذیرش خدمات مالی (به عنوان مثال، اعتبار و بیمه) در کشاورزی هند محدود است.
- بانک مرکزی هند در گزارش سال ۲۰۱۹ خود تخمین زد که تنها حدود ۴۰ درصد از کشاورزان به اعتبار رسمی دسترسی دارند، علیرغم ابتکارات فراوان برای گنجاندن کشاورزان در سیستم بانکی.
- زیرساخت دیجیتال محدود: نفوذ زیرساخت های دیجیتال و سوابق دیجیتال در زنجیره ارزش کشاورزی هند محدود است.
- زیرساختهای دیجیتالی قوی در کشور، متشکل از تصویربرداری ماهوارهای، اطلاعاتی از سلامت خاک، رکورد زمین و الگوی و فراوانی کشت، میتواند به موثرتر کردن زنجیره ارزش کمک کند.
- مسائل مربوط به ارتباط بازار: امروزه، ۸۵ درصد از کشاورزان هندی قیمت هایی معادل ۴۰ درصد یا کمتر از حداقل قیمت پشتیبانی دریافت می کنند، بدون اینکه به خریداران خارج از مندی ها دسترسی داشته باشند.
- مسائل مربوط به پیوند بازار باید حل شود تا شرایط اقتصادی کشاورزان تقویت شود.
بهره برداری از فناوری های جدید صنایع مجاور
پیشرفت های فناوری در سال های اخیر درحال مهندسی مجدد زنجیره ارزش برای حل مسائل مربوط به تقاضا و عرضه در بخش کشاورزی است. فناوری های پیشرفته (به عنوان مثال، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا [IoT]، یادگیری ماشین، دادههای بزرگ و بلاک چین) با ایجاد بهره وری بالاتر، کیفیت برتر، قابلیت ردیابی و دید در زمان واقعی و در عین حال کاهش ردپای کربن و افزایش سود آماده اند تا این بخش را متحول کنند.
تمرکز بیشتر بر هزینه، کیفیت و قابلیت اطمینان، محرک های مهم افزایش پذیرش فناوریهای کشاورزی دقیق و اتوماسیون هستند
تمرکز بیشتر بر هزینه، کیفیت و قابلیت اطمینان، محرک های مهم افزایش پذیرش فناوریهای کشاورزی دقیق و اتوماسیون هستند. حجم زیادی از داده های تولید شده از طریق مزارع را میتوان از طریق تجزیه و تحلیلهای پیشرفته جمعآوری، پردازش و ارزشگذاری کرد تا بینشهای بی درنگ به کشاورزان ارائه دهد و به تصمیم گیری به موقع و مؤثر، کاهش هزینههای تولید و بهبود عملکرد کمک کند.
با گران شدن روزافزون نیروی کار و مقرون به صرفه تر شدن فناوری دقیق از طریق صرفه به مقیاس، ما پذیرش سریعتر راه حل های پیشرفته در کشاورزی هند را در نظر می گیریم.
بر اساس پیش بینی ها، جامعه استارت آپ در حال رشد، راه حل های با کیفیت مقرون به صرفه را در دسته های نوآوری ایجاد کند که میتواند به سایر مناطق در حال توسعه و توسعه یافته صادر شود (به عنوان مثال، آفریقا و بخشهایی از غرب)، و نقاط قوت بخش کشاورزی آن بیش از پیش آشکار میشود.
نظر شما