بازار؛ گروه استانها: شرکت اورین الکتریک از سال ۱۳۷۰با زمینه فعالیت تولید دستگاه های جوش و برش تاسیس شده و انواع دستگاه ها درفرآیندهای مختلف جوشکاری اعم ازجوشکاری الکترودی، SMAW جوشکاری نیمه اتوماتیک، GMAW جوشکاری،GTAW جوشکاری، زیرپودری SAW و همچنین برشکاری پلاسما PAC بوده و تامین تجهیزات صنایع جوش و برش و لوازمات یدکی را تولید می کند.
به گفته مدیرعامل این شرکت لیست چالش های تولید به قدری بلند بالاست که در شرایط فعلی تولید کننده ها در واقع با فعالیتشان از خود گذشتگی می کنند.
گفتگوی بازار با «سعید قدرتی» مدیرعامل این شرکت را با هم می خوانیم.
*در زمینه تولید چه چالش هایی پیش رو دارید؟
لیست چالش های ما آنقدر بلند بالا است که نمی توان خیلی خلاصه آنها را مطرح کرد. اولین چالش ما با خود دولت است که واقعاً اجازه کار به ما نمیدهند، ما هیچ تسهیلاتی از هیچ ارگانی نمی خواهیم فقط یک ثبات قانونی میخواهیم که تولید کننده بداند در شش ماه یا دو سال دیگر چه اتفاقی برایش میافتد.
متاسفانه از این جهت ضعف بسیار شدیدی وجود دارد. بخشنامه ها و قوانین متعددی که قبلا" به صورت سالانه تعیین می شد، «فصلی، ماهیانه و روزانه» شد و بخشنامه ها ساعتی عوض می شود. کار کردن با این شرایط و سیستم مشکل است و در واقع امکان پذیر نیست. آنهایی هم که در حال حاضر در بخش تولید کار می کنند در واقع از خود گذشتگی میکنند و فعالیت شان را ادامه می دهند.
*لطفاً جزئی تر بفرمایید که چه بخشنامهای صادر و موجب اختلال یا توقف در تولید شما شده است؟
برای مثال در بخش «واردات مواد و قطعات تولیدی»، هر شرکتی باید مواد اولیه خود را تأمین کند و بخشی از مواد اولیه قطعات را از یکسری شرکت های خاص داخلی یا خارجی خریداری کند. برای تامین از داخل مشکل زیادی نداریم اما برای تامین و واردات قطعات و مواد خارجی مشکلاتی اعم از ثبت سفارش، مجوز های ورود کالا که به صورت مقطعی و روزانه و فصلی مدام در حال تغییر هستند، وجود دارد. به کالاها اجازه ورود داده نمی شود و این تغییرات در پروسه تولید واردات مشکلات زیادی برای ما دارد.
*در بحث ارز چه شرایطی دارید؟
ارز مشکل ثانویه ماست. ما در بخش واردات یک ثبات اقتصادی و عملکرد ثابت با یک قانون مشخص از دولت میخواهیم. قانون را اعلام کنند تا ما ببینیم با آن قانون میتوانیم کار کنیم یا نه، اگر با آن شرایط و قانون بتوانیم کار کنیم، به راهمان ادامه می دهیم. ولی عدم ثبات قوانین واقعاً به تولید ضربه میزند.
ارز مشکل ثانویه ماست ما در بخش واردات یک ثبات اقتصادی و عملکرد ثابت با یک قانون مشخص از دولت میخواهیم؛ قانون را اعلام کنند تا ما ببینیم با آن قانون میتوانیم کار کنیم یا نه، اگر با آن شرایط و قانون بتوانیم کار کنیم، به راهمان ادامه می دهیم
دولت به ما ارز نمی دهد و مدل اجرایی ارز نیمایی هم مدل مصنوعی است که هیچ کارایی ندارد. اگر بخواهیم یک پروژه وارداتی را انجام بدهیم حداقل چند هفته برای ثبت سفارش زمان می برد. به عنوان مثال ما پس از ثبت سفارش چندین ماه یا حتی چندین فصل برای تخصیص ارز از بانک مرکزی بودیم. تخصیص ارز هم فقط برای اجازه انتقال ارز بود، نه اینکه ارز خاصی را به ما بدهند. یعنی تخصیص ارز آنقدر به صورت تشریفاتی و قانون است که چندین ماه یا فصل طول کشیده تا به ما ارز تخصیص دهند.
تشریفات ارز نیمایی با چِکی که برای آن تعریف کردند هم با محدودیت هایی که در بحث تحریم هست، یک پروسه چندین ماهه انتقال ارز به فروشنده دارد و زمان می برد.
در واقع و عملا برای خیلی از تولیدکنندگان امکان انتقال ارز وجود ندارد و بسیاری از تولید کنندگان و حتی بازرگانان با انتقال ارز چالش دارند. مدلی که الان در حال انجام است یک مدل تشریفاتی هست که فقط گروه هایی که هنرش را دارند، از این مدل استفاده و کار میکنند. در کل با قیمتی که در حال حاضر ارز دارد کار کردن برای تولید کننده بسیار سخت است.
*چند درصد از مواد اولیه مورد نیاز شما وارداتی است؟
درصد واردات بستگی به نوع محصول ما متفاوت است. در برخی محصولات ۲۰ تا ۳۰ درصد و در بعضی از مدل ها تا ۵۰ درصد و در بعضی از مدل ها هم حدود ۷۰ درصد واردات داریم و و در برخی محصولات هم تمام مواد اولیه داخلی است و نیاز به واردات نداریم. بستگی به مدل دستگاه دارد.
*برخی از تولید کنندگان از رقابت با کالاهای چینی بی کیفیت با قیمت پایین در بازار گلایه دارند، رقابت شما در این مورد چطور است؟
این یک بحث کلان است و فقط باید اجازه دهیم که جلوی کالای وارداتی گرفته شود. همانطور که گفتم اگر قوانین مشخص باشد خیلی از مشکلات حل می شود. در هر صورت ما محصولی را تولید خواهیم کرد که مقرون به صرفه باشد، تولید کننده باید خود را با بازار جهانی تطبیق دهد پس آن موضوع را خیلی در پارامتر های اقتصادی مان نمیآوریم. ولی در هر صورت اگر مشابه چینی محصولات ما بیاید، رقابت خیلی بالایی نمیتوانیم با آنها داشته باشیم. این توقع شاید توقع بالایی است، ولی الان توقعات کوچک ما برآورده نمی شود. چه برسد بخواهیم در مورد این مسئله صحبت بکنیم.
در هر صورت ما محصولی را تولید خواهیم کرد که مقرون به صرفه باشد، تولید کننده باید خود را با بازار جهانی تطبیق دهد پس آن موضوع را خیلی وارد پارامتر های اقتصادی مان نمیآوریم. ولی در هر صورت اگر مشابه چینی محصولات ما بیاید، رقابت خیلی بالایی نمیتوانیم با آنها داشته باشیم
*در مورد تامین مواد اولیه داخلی با توجه به ورود آن در بورس آیا مشکل یا چالشی برای تهیه ندارید؟
پروسه پخش و توزیع بازار ما یک چیز جا افتاده در بازار ایران است و به هرشکل نمی شود حذف کرد. ما هم به دنبال این نیستیم که همیشه از کانال اصلی آن که می خواهیم تهیه کنیم کار انجام شود. بازار هم روش خود را دارد، ولی نوسانات برای ما مشکل ساز است. ما اگر بخشی از مواد را از بورس خریداری کنیم نوسانات را در بورس، دلال یا توزیع کننده به ما تحمیل می کند. به هر شکل در خرید از بورس یا بازار قیمت ها به ما تحمیل میشود.
*این چالش هایی که گفتید باعث نشده شما ظرفیت تولید تان و نیروی مشغول بکار را تغییر دهید. آیا ظرفیت تان به طور کامل فعال است؟
این که کاملاً مشخص است که ما روزی با ۱۰۰ کارگر کار می کردیم به دلیل مشکلات و موانع تولید در حال حاضر با ۳۵ نفر کار میکنیم. این ۳۵ نفر هم با نصف ظرفیت در حال فعالیت هستند. همه واحدهای تولید با این قضیه درگیر هستند و قطعا برای همه زیان محسوب می شود.
در نمایشگاه امسال که چند روز قبل برگزار شد، من در طول عمر فعالیتم از این خلوت تر ندیدم. یک زمانی ما برای ورود به نمایشگاه برای پارک کردن ماشین هایمان معطل می ماندیم. اما امسال به دلیل خلوتی این مسئله وجود نداشت.
*در بحث سرمایه اولیه و یا سرمایه در گردش مشکلی ندارید؟
الان با این وضعیت نوسان در بازار ما مجبوریم جنس های مان را مقطوع بخریم و مدتی است به دلیل تشریفات و مشکلاتی که وجود دارد، مشکل نقدینگی داریم. اما این به این معنا نیست که ما از دولت تسهیلاتی بخواهیم یا از بانک وام بخواهیم. چرا که این یک چالش جدید برای ما ایجاد می کند.
به طور کل چالشهای واردات و خرید کالا زیاد است. ما زمانی از صفرِ خرید تا زمان ورود کالا به کارگاه و پرداخت پول و انجام گشایش، یک دوره سه ماهه در نظر می گرفتیم اما الان به ۹ ماه رسیده که باعث می شود سرمایه بیشتری بخوابد قیمت تمام شده بالا برود و نقدینگی بیشتری بخواهد ولی راه علاج این نیست که دولت بخواهد تسهیلات بدهد بلکه باید برای رفع مشکلات به تولید کننده با روش های دیگری کمک بکند.
نظر شما