بازار، گروه آب و انرژی: «ظرفیت نهفته بالایی برای صادرات انرژی در ایران وجود دارد، کافی است که مصرف را مدیریت کنیم.» این بخشی از گفته های محمد علی خطیبی نماینده سابق ایران در اوپک است که معتقد است برنامه ریزی برای مدیریت عرضه و تقاضا در ایران سالهاست که فراموش شده است.
او با بیان اینکه شدت مصرف انرژی در ایران بیش از ۳ برابر متوسط جهانی است، می گوید: شدت مصرف انرژی در ایران از ۲۴ هزار و ۶۸۰ بی‌تی یو به ۳۴ هزار و ۷۱۰ بی‌تی یو رسیده درحالی که متوسط جهانی آن ۹ هزار و ۵۳۱ بی‌تی یو برای یک دلار تولید ناخالص داخلی است.
این کارشناس انرژی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود درباره وضعیت قیمت نفت هم می گوید: رشد قیمت ها در هفته های گذشته ناشی از عوامل گذرا بوده به همین دلیل دیر یا زود فروکش خواهد کرد. اما چنانچه تغییری در میزان تقاضا به عنوان عامل اصلی رشد قیمت ها ایجاد شود، می تواند این روند ادامه پیدا کند.
او همچنین بعید می داند که اوپک پلاس بخواهد تغییری در تولید خود اعمال کرده و سقف آن را افزایش دهد. گفتنی است قیمت نفت خام برنت به بالاترین رقم از ۲۰۱۸ رسیده و قیمت نفت خام آمریکا هم تا بیشترین رقم از ۲۰۱۴ بالا رفته‌است.
متن کامل گفتگوی خبرگزاری «بازار» با «محمد علی خطیبی» نماینده سابق ایران در اوپک را در ادامه می خوانید :
رشد قیمت نفت در هفته های گذشته تحت تاثیر عوامل گذرا بوده است، این عوامل دیر یا زود برطرف می شود و قیمت ها هم کاهشی می شود. تنها در صورت افزایش تقاضاست که روند روبه رشد قیمت ها هم ادامه خواهد داشت
*قیمت نفت در روزهای گذشته تا مرز ۸۴ دلار هم بالا رفته است. روند صعودی قیمت ها تا کی ادامه خواهد داشت؟
در یک ماه گذشته قیمت ها تحت تاثیر عواملی همچون طوفان مکزیک، رشد قیمت گاز، اعتراضات کامیون دارهای انگلیسی روند صعودی به خود گرفته است. اما نباید فراموش کرد که این عوامل گذرا هستند و دیر یا زود مرتفع می شوند و به همین دلیل اعضای اوپک پلاس تصمیم گرفتند که از همان برنامه قبلی خود درباره افزایش تدریجی تولید تبعیت کنند. اما اینکه این رشد تا کی ادامه خواهد داشت کاملا بستگی به شرایط بازار و نظام عرضه و تقاضا دارد.
*برخی از تحلیل گران از احتمال افزایش قیمت نفت تا ۱۰۰ دلار سخن می گویند. آیا چنین احتمالی وجود دارد؟
عامل اصلی که می تواند این رشد قیمت ها را پایدار کند، وضعیت تقاضا در بازار است. اگر تقاضا باز هم بیشتر شود، رشد قیمت ها هم ادامه خواهد داشت. اما اگر تغییری در تقاضای بازار ایجاد نشود، قیمت های فعلی دوام زیادی نخواهد داشت و شاهد افت قیمت نفت در بازارهای جهانی خواهیم بود.
*کاخ سفید همچنان از کشورهای تولیدکننده نفت می‌خواهد به دنبال افزایش قیمت نفت به بالاترین رقم طی چند سال گذشته، حمایت بیشتری کند. فکر می کنید اوپک پلاس حاضر به افزایش تولید خود شود؟
این ائتلاف در ابتدای تابستان توافق کرد ماهانه ۴۰۰ هزار بشکه در روز به تولید نفت خود بیافزاید.بعید می دانم که اوپک پلاس تغییری در میزان تولید خود ایجاد کند چرا که عوامل اصلی رشد قیمت ها در هفته های گذشته بیشتر گذرا و موقتی بودند.
سرمایه گذاری و جبران کمبود ۲۰۰ میلیون مترمکعبی چیزی نیست که در یک شب اتفاق بیفتد و نیاز مند یک برنامه ریزی بلند مدت است
*به نظر می رسد که دنیا امسال با بحران انرژی مواجه بوده و اخبار متعددی از کمبود در بخش های مختلف شنید می شود. در ایران هم بعد از خاموشی هایی که در تابستان شاهد آن بودیم. از کسری گاز سخن گفته می شود. حالا دولت سعی دارد که کمبود گاز امسال را از محل واردات و مدیریت مصرف در بخش نیروگاهی و صنایع جبران کند. این راه حل تا چه اندازه می تواند مانع قطعی گاز در زمستان امسال شود؟
سرمایه گذاری و جبران کمبود ۲۰۰ میلیون مترمکعبی چیزی نیست که در یک شب اتفاق بیفتد و نیاز مند یک برنامه ریزی بلند مدت است. اما متاسفانه در سال های گذشته مدیریت عرضه و تقاضا و افزایش ظرفیت تولید به ورطه فراموشی سپرده شد. روش هایی مثل واردات گاز از ترکمنستان و تامین سوخت نیروگاه از محل گازوییل و قطعی گاز صنایع راه حل های موقت برای تامین گاز و گذر از بحران امسال است. باید به دنبال افزایش ذخایر گازی و شناسایی مخازن جدید خود باشیم. با وجود اینکه تولیدمان به اندازه پارسال است اما کسری که داریم خیلی بیشتر شده است. باید سعی کنیم یک بالانسی بین تولید و مصرف داشته باشیم.
شدت مصرف انرژی در ایران طی یک دهه گذشته از ۲۴ هزار و ۶۸۰ بی‌تی یو به ۳۴ هزار و ۷۱۰ بی‌تی یو رسیده درحالی که متوسط جهانی آن ۹ هزار و ۵۳۱ بی‌تی یو برای یک دلار تولید ناخالص داخلی است
*پیش بینی های موجود ادامه کسری گاز در سال های آینده حکایت می کند. بهترین کار برای کاهش این کسری در بلند مدت چه می تواند باشد؟
تولید گاز امسال هم به میزان سال گذشته است و حتی بیشتر هم شده اما موضوع مهم این است که باید مسئله ذخیره انرژی در کشور حل شود و این یک مسئله جدی نه برای اکنون بلکه برای آینده است. علاوه بر این باید مخازن جدید هم شناسایی و اکتشاف شوند البته مهم ترین گامی که باید در این مسیر برداشته شود کاهش شدت مصرف انرژی است. باید به شکل اصولی و مطابق با تجربه جهانی به سمت افزایش بهره وری و کاهش مصرف حرکت کنیم. باید از فاز تخریب انرژی رها شد و در بلند مدت باید شاخص شدت انرژی را با استفاده از تکنولوژی‌های روز، اصلاح مدیریت، توجه به ساخت و سازهای اصولی، فرهنگسازی نحوه صحیح مصرف بهبود داد.
بر اساس آمار اعلامی شدت مصرف انرژی در ایران طی یک دهه گذشته از ۲۴ هزار و ۶۸۰ بی‌تی یو به ۳۴ هزار و ۷۱۰ بی‌تی یو رسیده درحالی که متوسط جهانی آن ۹ هزار و ۵۳۱ بی‌تی یو برای یک دلار تولید ناخالص داخلی است. در صورتی که مصرف انرژی خود را کاهش دهیم نه تنها در تامین نیاز داخلی خود مشکلی نخواهیم داشت بلکه می توانیم از این ظرفیت نهفته برای صادرات هم استفاده کنیم.
نظر شما