بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی نشنال تایمز اخیرا مقاله ای با قلم «جیمز پولیتی» با عنوان «دکترین بایدن: ایالات متحده آمریکا به دنبال یک مکان جدید در جهان» منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
تنها بیش از ۲۴ ساعت پس از خروج آخرین سربازان آمریکایی از کابل و خروج طاقت فرسا و مرگبار آمریکا از افغانستان، «جو بایدن» آغاز فصل جدیدی برای سیاست خارجی آمریکا را اعلام کرد. رئیس جمهور ۷۸ ساله ایالات متحده آمریکا هفته گذشته در اظهارات تلویزیونی اتاق ناهارخوری دولتی کاخ سفید گفت: این تصمیم در مورد افغانستان فقط مربوط به افغانستان نیست. این تصمیم در مورد پایان دادن به یک دوره عملیات نظامی بزرگ برای بازسازی کشور است.
اظهارات بایدن چندان بدیع نبود: شک و تردید او به جنگ ایالات متحده آمریکا در افغانستان به دولت اوباما بر می گردد و تمایل وی برای پایان دادن به آن از زمان ورود به کاخ سفید در ماه ژانویه که هم تعهد انتخاباتی ۲۰۲۰ بایدن و هم اولویت او بود.
با این حال، هم ماهیت آشفته خروج و هم تأکید بایدن بر اهمیت بیشتر آن در سراسر واشنگتن و جهان طنین انداز شده است و تغییر آمریکا به اعمال محدودتر و محتاطانه ترین قدرت نظامی خود را متبلور کرده است. برای حامیان رویکرد بایدن، این حرکت بازتاب آنچه آنها بعنوان تجدید ارزیابی دیرهنگام سیاست امنیت ملی آمریکا پس از درگیری های بی ثمر و پرهزینه ای که در دو دهه گذشته رخ داده می بینند، است.
آنها معتقدند که این تغییر فضای بیشتری به مقامات آمریکایی و ارتش می دهد تا بر رویارویی با رقبای استراتژیک بزرگی مانند چین و روسیه متمرکز شوند و چالش های جهانی مانند بحران آب و هوا را بدون درگیر شدن در درگیری های باز ، به ویژه در منطقه خاورمیانه بر عهده گیرند.
برخی دیگر نگران هستند که بایدن دوران خطرناک تری را برای کاهش قدرت آمریکا آغاز می کند که ممکن است دشمنان خود را جسور کند، آسیب پذیرترین متحدان خود را دلسرد کند، فشارهای خود را برای حقوق بشر تضعیف کند و برخی از امیدهای بازگشت به رهبری قوی آمریکا در پی چهار سال ریاست جمهوری دونالد ترامپ را از بین ببرد.
«ویلیام کوهن» وزیر دفاع سابق آمریکا در زمان بیل کلینتون می گوید: باید راهی برای نشان دادن قدرت آمریکا در آینده نزدیک پیدا کرد - در غیر این صورت چینی ها و روس ها به طور خودکار باور می کنند که در این قرن چین قدرت برتر شده و رژیم های اقتدارگرا موفق می شوند. این مهم بسیار خطرناک خواهد بود.
نگرانی من در حال حاضر این است: بقیه جهان چگونه ما را می بینند؟ محاسبات [چین و روسیه] و محاسبه متحدان ما چگونه است؟
آونگ سیاست خارجی و دفاعی ایالات متحده آمریکا طی قرن گذشته بین قاطعیت و عقب نشینی در حرکت بوده است. جنگ در ویتنام آخرین واکنش شدید علیه استقرار گسترده ارتش بوده و اعتراضات گسترده ضد جنگ در سراسر این کشور را برانگیخت. در سال ۱۹۶۹، ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت، از کنگره ایالات متحده آمریکا خواست مسئولیت کامل دفاع از ملت های آزاد جهان را نپذیرد.
اما کمی بیش از یک دهه بعد، پس از ورود رونالد ریگان به دفتر بیضی، اکراه آمریکا در استفاده از نیروی نظامی به طرز چشمگیری کاهش یافته بود: هر دو رئیس جمهور جورج دبلیو بوش و بیل کلینتون در جنگ اول خلیج فارس از مداخلات نظامی گسترده در عراق و درگیری در کوزوو برای دفاع از حقوق بین الملل و مجازات نقض حقوق بشر استفاده کردند.
تهاجمات ایالات متحده آمریکا به افغانستان و عراق توسط جورج دبلیو بوش پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر بسیار گستاخانه تر، پیچیده تر و خونین تر بود که منجر به از دست دادن آرام و مداوم حمایت مردم در داخل کشور شد و اتحادهای جهانی آمریکا را تحت فشار قرار داد.
بایدن در این ارتباط گفت: ما ماموریت مبارزه با تروریسم در افغانستان را دیدیم - واداشتن تروریست ها به توقف حملات و شروع ملت سازی، تلاش برای ایجاد یک افغانستان دموکراتیک، منسجم و متحد. حرکت از این طرز فکر و استقرار نیروها در مقیاس بزرگ ما را قوی تر، موثرتر و ایمن تر در صحنه داخلی خواهد کرد.
کارشناسان سیاست خارجی در واشنگتن می گویند اظهارات بایدن به او انعطاف پذیری زیادی می دهد تا در صورت نیاز از زور استفاده کند.
بایدن در ادامه گفت: تصمیم در مورد افغانستان این نیست که ایالات متحده آمریکا در استفاده از زور در صورت به خاطر افتادن منافع خود دچار تردید شود. تصمیم این است که دیگر به نفع ایالات متحده آمریکا نیست که به تلاش چند دهه ای خود در افغانستان ادامه دهد.
«تام دانیلون»، مشاور سابق امنیت ملی ایالات متحده آمریکا در دوران باراک اوباما می گوید که اولویت های ما در جای دیگری نهفته است.
«جیک سالیوان»، مشاور امنیت ملی بایدن می گوید: چشم انداز سیاست خارجی رئیس جمهور از دوران حضورش در سنا تاکنون یکسان بوده است - یک آمریکای قوی که با شرکا و متحدان خود همکاری می کند تا از ارزش های مشترک ما دفاع کند، منافع مشترک ما را پیش ببرد و حتی در مواجهه با چالش های جدید و تسریع کننده جهانی تظاهرات کند اینکه دموکراسی می تواند برای مردم آمریکا و مردم سراسر جهان مفید واقع شود.
مقامات و دیپلمات های سابق آمریکایی می گویند اگر خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان هموارتر پیش می رفت، با سخنان سالیوان اطمینان بخش تر و سازگارتر بود. اما نحوه خروج، در حالی که متحدان ایالات متحده چشم خود را به سرعت تسلط طالبان بسته و زمان بیشتری برای تخلیه شهروندان خود می خواهند، اعتماد به آمریکا را تضعیف کرده است.
«مارا رودمن»، معاون رئیس جمهور در مرکز پیشرفت آمریکا می گوید: حفظ و ایجاد اعتبار ایالات متحده با متحدان و رقبای خود، چالشی کلیدی برای این دولت خواهد بود.
باید گفت ایالات متحده آمریکا هنوز ۲۰۰،۰۰۰ سرباز در خارج از کشور، از بحرین گرفته تا آلمان و کره جنوبی دارد و ۷۰۰ میلیارد دلار بودجه دفاعی به طور سالانه دارد. یک نیروی نظامی عظیم که باید در نظر گرفته شود.
«مایکل مک کینلی»، سفیر سابق ایالات متحده آمریکا در افغانستان و یک دیپلمات سابق کهنه کار می گوید: آمریکا به طور کلی عقب نشینی نمی کند و خروج از افغانستان نباید پیامدهایی در بقیه نقاط جهان داشته باشد. با این حال، شکست در افغانستان باعث شده است که دولت بایدن با بقیه سیاست خارجی و اهداف داخلی خود به موفقیت برسد.
سوال واقعی این است که آیا این برنامه وسیع تر پایدار است؟ آیا آمریکا با موفقیت در مسائل فراملی مانند تغییرات آب و هوایی، فناوری ، پاسخ به بیماری همه گیر و تدوین استراتژی منسجم برای برخورد با چین و روسیه همکاری می کند؟
بایدن در خانه تأکید زیادی بر برنامه های خود و افزایش هزینه های اجتماعی و افزایش مالیات گسترده برای شرکت ها و ثروتمندان دارد. این برنامه ها برای به چالش کشیدن رقبای بین المللی آمریکا در زمینه اقتصادی بسیار مهم تلقی می شود.
با این حال، درک قدرت یا ضعف آمریکایی ها در سراسر جهان ممکن است بیشتر توسط وضعیت دموکراسی ایالات متحده آمریکایی سنجیده شود با توجه به نفوذ مداوم دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق و چالش های او در برابر نهادهای سنتی و انتخابات آزاد.
نظر شما