روح‌الله طالبی؛ بازار: به اذعان فعالان در صنعت خودرو، پراید به‌عنوان ارزان‌ترین خودرو در نیم‌قرن اخیر شش هزار دلار است اما در مقام مقایسه ازلحاظ کمیت و کیفیت این خودرو با موارد خارجی مشاهده می‌کنیم که این خودرو اصلاً ارزان‌قیمت نیست و بلکه بسیار گران است!
به‌تازگی مدیرعامل ایران‌خودرو مدعی ساخت خودروی ارزان‌قیمت در مدت دو سال آینده و عرضه آن به بازار شده است لذا در این راستا باید اذعان کرد اینکه صحبت از ارزان‌قیمت می‌شود منظور یک کمیت کیفی است و لازمه آن این است که این کمیت کیفی باید با چیزی مشابه خودش مقایسه شود.
به اذعان فعالان در صنعت خودرو، پراید به‌عنوان ارزان‌ترین خودرو در نیم‌قرن اخیر ۶ هزار دلار است اما در مقام مقایسه ازلحاظ کمیت و کیفیت این خودرو با موارد خارجی، خواهیم دید که این خودرو اصلاً ارزان‌قیمت نیست و بلکه بسیار گران است.
اگر منظور از خودرو ارزان‌قیمت، خودرو مشابه پراید باشد، با توجه به میزان درآمد اقشار متوسط جامعه، رقم ۶ هزار دلار رقم ارزانی نیست و اگر خودرویی هم بخواهد با این قیمت یا ارزان‌تر از پراید تولید شود، ازلحاظ کیفی استانداردهای لازم را نخواهد داشت، چراکه به اذعان خودروسازان ۹۲ درصد قطعات پراید داخلی سازی می‌شود و حالا اگر خودروی جدیدی بخواهد تولید شود، نیاز به خط تولید و پس‌ازآن کیفی سازی دارد، علاوه بر آن ارزان‌قیمت هم باشد، آن‌وقت باید دید کیفیت خودرو و کلاس خودرو چیست.
به نظر این‌جانب راه ساخت خودرو ارزان‌قیمت در کشور کاهش قیمت ارز است و لذا باقیمتی که در حال حاضر ارز دارد و تعریفی که از قیمت دلاری پراید وجود دارد، ممکن است قیمت این خودرو از قیمت پراید هم بیشتر شود.
همچنین باید به این نکته هم دقت کنیم که خودروهای نسل جدید خودروهایی با موتور توربو شارژر هستند که این مزیت را در پراید هم نداریم. طبیعتاً اگر خودرو ارزان‌قیمت باشد باید در کلاس B باشد که اغلب این خودروها از سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ به بعد بافرمان برقی تولید می‌شوند.
گفتنی است ۹۹ درصد این خودروها بافرمان برقی و تجهیزات ایمنی EBD و کنترل کیفی ESP مجهز شده‌اند. همه این موارد نکاتی ست که بر روی خودرو سوار می‌شود و قیمت آن را افزایش می‌دهد. حال باید دید که منظور مدیرعامل ایران‌خودرو از قیمت و کیفیت آنچه بوده است؟
زیان انباشته
خودروسازان ما سال‌هاست که از حمایت دولتی بهره می‌برند و همین حمایت باعث شده که با وجود زیان انباشته روی پای خود بایستند.
دلیل زیان انباشته خودروسازان میزان کم تولیدات و عدم بهره‌وری داخلی است و لذا بهره‌وری شامل مواردی ازجمله استفاده از نیروهای متخصص و استفاده از توان داخلی است برای مثال اگر بتوانیم ورق فولاد موردنیاز خودرو را از داخل تهیه کنیم ارزش‌افزوده ایجاد نمی‌کند و این موضوع قیمت خودرو را کاهش می‌دهد.
خودروهای ما با نرخ ارز فعلی از قیمت‌های جهانی خودرو نیز بیشتر است به‌طور مثال خودرو «سراتو» در بازار آزاد به قیمت ۸۰۰ میلیون تومان خریدوفروش می‌شود اما این خودرو در بازار جهانی ۱۸ تا ۲۰ هزار دلار معامله می‌شود که حدوداً نصف قیمت خودرو در داخل ایران است.
بنابراین توجیه ندارد که خودروسازان با حمایتی که از سوی دولت می‌شوند، ادعای زیان انباشته داشته باشند!
به نظر بنده اگر تولید خودرو افزایش پیدا کند هم قیمت خودرو در داخل می‌تواند کاهش پیدا کند و هم قطعه سازان از این بابت نفع می‌برند و می‌توانند بدهی‌های خود را تسویه کنند و لذا نیازی به وعده خودروهای ارزان و بی‌کیفیت در آینده نیست.
در این راستا باید خودروسازها بتوانند تولید را به لحاظ کمی و کیفی افزایش دهند تا تولید خودرو مقرون‌به‌صرفه باشد و قیمت آن کاهش پیدا کند و به‌طور حتم کاهش تولید خودرو موجب افزایش قیمت خودرو می‌شود.
همواره تأکید شده است که صنعت خودرو کشور باید مبتنی بر دانش بومی و قطعه‌سازی داخلی باشد و چنانچه خودروسازان ظرفیت‌های داخلی خود را طی چند دهه گذشته فعال می‌کردند، در مواردی مانند شرایط فعلی که شرکت‌های خارجی از ادامه فعالیت شانه خالی می‌کنند طبیعتاً می‌توانستند از ظرفیت‌های بومی و داخلی خود استفاده نماید.
متأسفانه شرکت‌های خودروساز سال‌هاست از بحث تحقیق و توسعه دور هستند و نقطه تقاطعی بین صنعت و دانشگاه وجود ندارد و این عوامل باعث می‌شود شرکت‌های خودروساز رفته‌رفته دچار رکود و روزمرگی شوند و کاملاً به قطعات و محصولات خارجی وابسته شوند.
نظر شما