به گزارش بازار، علی آقامحمدی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگویی رادیویی درباره شعار سال ۱۴۰۰ و الزامات صاحب منصبان برای ایفای نقش ملی و تاریخی شان در گام دوم انقلاب اسلامی گفت: من فکر می کنم اگر ما به تولید به شکل یک موجود زنده که چه در حال تولد و چه در حال زندگی است، نگاه کنیم همه چیز تغییر می کند. الان متاسفانه به تولید، حالت سنگ و انجمادی نگاه می شود یعنی هر کسی که وارد می شود هر سنگی که دلش می خواهد می اندازد و از زاویه دید خودش نیز ممکن است کارش درست باشد اما تولید یک امر تک بعدی نیست و برای شروع نیاز است اطلاعات کافی داشته باشید، بدانید تقاضا در بازار چقدر است، امکان صادرات چقدر وجود دارد؟
وی بیان کرد: تولید به معنای یک زندگی کاملا حیاتی است که هر کسی حق ندارد هر زمان که واردش می شود، هر کاری که می خواهد انجام دهد. در ایران هر کسی اجازه دارد چرخ تولید را بخواباند! مالیات از یک طرف، تامین اجتماعی از یک طرف و ... به محض اینکه یک تخلف گزارش می شود، زندگی تولیدکننده نابود می شود بدون اینکه مراحل پیچیده آن طی شود. همه این مسائل به کنار، وقتی تخلفی ثابت شد، نباید تولید آسیب ببیند و اتفاقا متخلف باید مجازات شود اما متاسفانه در این عرصه برند را حذف می کنند و صاحب‌نام را نابود می کنند؛ بنابراین طبیعی است که روندی که الان حاکم است، راه حیاتی موجود زنده نیست.
به گفته آقامحمدی، وقتی یک بدنامی برای یک تولیدکننده بر سر زبان ها بیفتد، تمام کسانی که پولی به نسیه بردند دیگر پول را بر نمی گردانند! و کسانی که طلبکارند سریع برای وصول مطالبات شان مراجعه می کنند.
وی در ادامه اظهار داشت: این اخلال را در نظر بگیرید؛ آیا دیگر تولیدی باقی خواهد ماند؟ به اعتقاد من تا نوع نگاه تغییر پیدا نکند و تا احترام به تولیدکننده و موجودیت تولید به رسمیت شناخته نشود، تولید آسیب می بیند.
آقامحمدی با بیان اینکه سال ۱۴۰۰ را نباید با سهل انگاری نسبت به تولید بگذرانیم، تاکید کرد: دستگاه ها و قوای سه گانه باید بنشینند و رابطه شان با تولید را از نو تعریف کنند؛ چراکه اگر تولید نباشد، دیگر کسی وجود ندارد که مالیاتی بدهد و بیمه ای بپردازد! اینها همه به وجود «تولید» زنده هستند؛ وقتی با تولید گستاخانه و بی رحمانه رفتار می شود، وضعیت حاکم نیز ضدتولید می شود.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به اصلاحات ساختاری در این زمینه اشاره کرد و گفت: وقتی اصلاحات ساختاری را خیلی بزرگ و مبهم در نظر بگیریم، همه رفتار گذشته شان را تکرار و اعلام می کنند منتظر اصلاحات هستند! به همین دلیل است که اتفاقی نمی افتد. به قول مرحوم پرورش وقتی اتفاقی نمی افتد باید بگوییم به اصلاحات اساسی نیاز داریم و اساسی به این معناست که دیگر کاری انجام ندهیم. من می گویم ممکن است برخی از این روش ها و شیوه ها، اصلاحات ساختاری نیاز دارد اما عمدتاً اصلاحات رفتاری می خواهند یعنی الان دستگاه هایی که داریم ماموریت تعریف شده دارند و انسجامی دارد اما رفتارشان، رفتارهای عاقلانه نیست.
وی در پایان بیان کرد: رفتار عاقلانه در راه تولید این است که باید تولید توسعه پیدا کند که اتفاقا ماموریت این دستگاه ها نیز هست. اگر رفتاری کنیم که از لحاظ قاعده درست باشد اما تولید را نابود و تولیدکننده را مایوس و در کارش اخلال می کند، رفتار غیرعاقلانه است.
نظر شما