سجاد صفری؛ بازار: «پیمان افضل» در گفتگو با خبرنگار بازار در پاسخ به این پرسش که معدنکاران بخش خصوصی با چه مشکلاتی روبرو هستند؟ اظهار داشت: معدنکاران بخش خصوصی، گردش مالی محدودی دارند و در روند فعالیت خود نیز باید هزینه‌هایی از جمله حقوق پرداختی دولتی، مالیات و... را بپردازند.
وی افزود: اگر قرار باشد فعالان معدنی کشور، بعنوان یک کارآفرین، علاوه بر تحمل هزینه‌های جاری سنگین پس از بهره‌برداری از معدن، مبلغ مضاعفی به تنهایی برای بستن آن معدن هزینه کنند شاهد خارج شدن سرمایه‌های بسیاری از سرمایه گذاران معدنی از معادن خواهیم بود چون در اینصورت برای صاحبان معادن، چیزی جز ضرر باقی نخواهد ماند و در نتیجه، بخش معدنی کشور با بحران‌های جدی مواجه خواهد شد.
عضو هیات مدیره انجمن مهندسی معدن ایران، تصریح کرد: برخی از معادن متروکه کشور، غنی هستند و نیاز است که سرمایه گذاری مجدد روی این معادن، صورت بگیرد.
افضل تاکید کرد: نباید فراموش کرد که برخی از معادن متروکه و غیرفعال، هنوز غنی از ذخایر معدنی هستند؛ بخش سطحی این معادن به اکتشاف و بهره برداری رسیده اما اکتشافات عمقی هنوز برای این معادن صورت نگرفته است.
وی افزود: معادن متروکه قابلیت احیا دارند و باید این موضوع را قبل از اعاده معدن به طبیعت در نظر بگیریم و با سرمایه گذاری مجدد روی این معادن و انجام اکتشافات عمقی، می توان شاهد میزان بهره وری بالای این معادن بود.
این فعال معدنی، گفت: بسیاری از کشورهای جهان در حال فعالیت روی معادن متروکه در جهت احیا و بهره‌برداری مجدد از این معادن هستند چرا که ظرفیت بالای این معادن را شناخته و در جهت سودآوری بیشتر و استفاده بهینه از این معادن قدم برداشته اند.
متاسفانه، امروزه در کشور، سازمان حفاظت محیط زیست به فعالان معدنی به چشم دشمن نگاه کرده و به جای همکاری و تعامل با این بخش، به اصطلاح شمشیر را از رو بسته اند
باید بین محیط زیست و فعالان معدنی آشتی برقرار شود
عضو هیات مدیره انجمن مهندسی معدن ایران در پاسخ به این پرسش که برای حل مشکلات بسته شدن معادن کشور نیاز است چه راهکاری ارائه بشود؟ به بازار، گفت: برای حل مشکلات بسته شدن معادن کشور، بعنوان قدم نخست، مناسب به نظر می‌رسد سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور طبق قانون معادن، اقدام به بستن معادن متروکه به دلیل حقوق مالکانه پرداختی صاحبان معادن کنند.
افضل اظهار داشت: اما شایان توجه است که سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری به دلیل معضلات و مشکل متعدد از جمله زمین خواری، جنگل خواری، آتش سوزی های پی در پی، راه سازی و فعالیت‌های عمرانی مرتبط با جنگل‌ها و مراتع و... در عمل، فرصتی برای ورود به بخش معدن پیدا نمی کند.
وی افزود: در این مقطع، بهتر است دولت در صورت بازسازی معادن، پس از اتمام فعالیت از سوی صاحبان معدن، قسمت قابل توجهی از بهره مالکانه معادن را ببخشد و این اقدام، ضمن کاهش بار مالی روی دوش صاحبان معادن، باعث اشتیاق و ورود معدنکاران در بحث بستن معادن می شود.
این عضو هیات مدیره انجمن مهندسی معدن ایران در ادامه، ضمن گلایه از روند فعلی برخورد مدافعان محیط زیست با صاحبان معدنی، گفت: نباید سیاست‌گذاری‌های مدیریتی به نحوی باشد که اهالی محیط زیست و معدنکار در تقابل با یکدیگر قرار بگیرند.
افضل تصریح کرد: متاسفانه، امروزه در کشور، سازمان حفاظت محیط زیست به فعالان معدنی به چشم دشمن نگاه کرده و به جای همکاری و تعامل با این بخش، به اصطلاح شمشیر را از رو بسته اند.
وی بیان کرد: صاحبان معادن و فعالان معدنی، نیز جزوی از مردم جامعه هستند و آنها هم دغدغه حفاظت و حراست از محیط زیست، منابع طبیعی، جنگل‌ها و همچنین بهداشت و سلامت مردم جامعه را دارند.
این عضو هیات مدیره انجمن مهندسی معدن، گفت: اگر فعالان معدنی در حین معدنکاری بر طبق قوانین عمل نکنند و مشکلات زیست محیطی به بار بیاورند سازمان حفاظت محیط زیست باید جلوی این تخریب را بگیرد و موضع سر سختی در قبال معدنکار داشته باشد؛ این در حالی است که گاهی به دلیل ذهنیت منفی از جامعه معدنی، قبل از آغاز فعالیت معادن، شاهد سنگ اندازی‌های محیط زیستی هستیم.
افضل در پایان، بیان کرد: به نظر کارشناسان معدنی و فعالان محیط زیست باید بین این دو بخش اساسی و مهم کشور، به نوعی، آشتی برقرار شود و همراه با تعامل، این دو حوزه در راستای توسعه و پیشرفت کشور ضمن پاسداری از محیط زیست و منابع طبیعی در کنار یکدیگر تلاش کنند.
نظر شما