بازار؛ گروه بین الملل: یک کارزار شتابزده فشار در مخالفت با دیپلماسی با ایران، بی اثر شد و در این فرایند، برنامه پرزیدنت بایدن برای گفتگو با تهران هم ناخواسته پابرجاتر. انتخاب «رابرت مالی» بعنوان نماینده آمریکا در امور ایران، نشانه اولیه ای است از اینکه چشم انداز تعامل دوباره با ایران تا چه اندازه بحث برانگیز خواهد بود اما همچنین نشان می دهد که استدلال هایی که علیه آن انجام می شود، تا چه اندازه توخالی است.
واکنش هایی که در حمایت از مالی انجام شد، سریع و گسترده بود. روز پنج شنبه، بیانیه دویست شخصیت و شمار زیادی از سازمانهایی که مستقیما با فعالان داخل ایران کار می کنند، از انتصاب مالی و مسیر دیپلماتیک با ایران پشتیبانی کردند.
این بیانیه گفت: «باید صدای مدافعان حقوق بشر در داخل ایران که دیپلماسی و احیای برجام و کاهش تنش ها را بعنوان اجزای کارساز پیشبرد اهداف کانونی حقوق بشر می دانند، شنیده شود.» زندانیان سیاسی پیشین، گروگانهای آمریکایی، دیپلمات ها و استادان دانشگاه از امضاکنندگان این بیانیه هستند. نباید چنین واکنش فوق العاده ای ضرورت می یافت اما برخی حملات علیه مالی بسیار نامعمول بود.
این موضوع دستاویزهای افرادی است که تا دیروز دسترسی آسانی به دولت ترامپ داشتند و اکنون به یکباره در پی تاثیر گذاری بر دولت تازه از بیرون هستند. یکی از امضاکنندگان اذعان کرد که نامه را بدون آنکه بخواند امضا کرده و یکی از گروگان های پیشین هم هنگامی که از توانمندی حرفه ای مالی آگاه شد، از امضای نامه ابراز پشیمانی کرد. این هفته، الیوت آبرامز، نماینده ترامپ در امور ایران، مقاله ای را منتشر کرد که همان انتقاداتی را مطرح کرده که در مخالفت با رابرت مالی آمده است.
تیم سیاست خارجی بایدن، در گفتگو با ایران چه بر سر مسائل راهبردی و چه حقوق بشری، از همان روز شروع کارشان، به مراتب تجربه ای بیشتر از چهارسال دولت ترامپ دارد. بنابراین به رغم اعتراض جمهوریخواهان، دولت بایدن باید با اعتماد به نفس و شفافیت، برنامه ایران خود را به پیش ببرد.
نقطه شروع می تواند این باشد که جو بایدن بر این نکته تاکید کند که برجام، پیش از خروج ترامپ، بطور موثری کارآیی داشت و نشان دهد که چگونه می خواهد بر پایه برجام، به چاره جویی دیگر مسائل بویژه سوء استفاده از حقوق بشر بپردازد. بایدن نباید شرمسار باشد که شکست سیاست «فشار حداکثری» ترامپ را به بخش کانونی برنامه خود تبدیل کند.
آمریکایی های ایرانی تبار هم عموما یک راه حل دیپلماتیک برای رفع تحریم های آمریکا و پایان مجازات دسته جمعی مردمان سرزمین مادری شان را ترجیح می دهند.
نظر شما